Binden

Binden met Ton Cremers

Deze tweede bindavond van dit najaar werd verzorgt door Ton Cremers en had als thema classic spider. (Soft hackle flies) Ton begon de avond met een presentatie en werd deze avond geholpen  door Rob van Essen. Spiders imiteren haftachtige nimfen in diverse stadia en verdronken insecten. Het is dus geen imitatie van een spin. De gebruikte haken zijn meestal relatief kort en maat #12. Het lichaam van de traditionele spider wordt gevormd door zijden binddraad (Pearsall Gossamer Silk). Deze originele zijden draad is overigens erg zeldzaam en dus moeilijk verkrijgbaar. De hackle is altijd een soft (HEN) hackle. Ook gaf Ton aan waar de benodigde materialen te koop zijn. Spiders worden altijd zeer spaarzaam gebonden. De variatie zit in: de kleur van de zijden binddraad, gebruik van ribbing, dubbing en beads. Daarna was in de presentatie stap voor stap te zien hoe de spiders gebonden worden. Na tenslotte aangegeven te hebben hoe ze te vissen, konden we zelf met binden beginnen.

Omdat de zijden binddraad zo slecht verkrijgbaar is mochten we allemaal de klosjes van Ton zelf gebruiken, dat was dus super! Deze klosjes waren kleiner dan de tegenwoordige standaard waardoor ze alleen in kleine bobinholders paste, maar ook die mochten we van hem lenen als we deze zelf niet hadden.


Spider #1: De clasic P&O spider. De draad werd 2mm voor het haakoog opgezet. Het uiteinde van de draad hield hij onder 45 graden waardoor alle wikkelingen mooi tegen elkaar kwamen te liggen. Er werd gebonden tot de haakpunt daar werd het uiteinde afknipt waarna er nog 2 wikkelingen volgde.
De binddraad werd weer naar voren gewikkeld waarbij ook daar alle slagen keurig tegen kwamen te liggen. Een klein patrijsveertje werd geselecteerd en zo voorbereid dat er aan beide zijden slechts 6-10 fibers over bleven nadat deze aan de tip, met de bolle kant naar boven, was ingebonden met 3 wikkelingen. Het de tip werd terug geslagen, en met 3 slagen vastgezet en afgeknipt. De veer werd om de haak gewikkeld totdat de fibers op waren en met 3 slagen afgebonden en de resteren stam afgeknipt, aflakken is niet nodig gaf hij nog aan. Door alles in aantallen van 3 te wikkelingen te doen, weet je hoeveel slagen je terug dient te gaan indien er iets fout is.

Spider #2: De meest favoriete kleur is eigenlijk oranje, dus om iedereen de kans te geven met die kleur een spider te binden, werden na iedere vlieg de kleuren onderling gewisseld. Bij de 2e werd de draad op dezelfde manier opgezet en een stukje terug gewikkeld. Deppend werd er vervolgens wax op de zijden binddraad  aangebracht. Van en mollenvelletje werd met klein speciaal metalen kammetje wat haren gekamd, en in de wax gedrukt. De mol dubbing werd om de haaksteel gewikkeld waarna een patijsveertje op dezelfde manier al bij de eerste spider werd ingebonden als hackle en vervolgens afgebonden.

Spider #3: Als eerste werd een 2,3mm messing bead op de haak geschoven waarachter de draad werd opgezet en richting haakbocht netjes gewikkeld, op de terugweg werd een pauwen fiber ingebonden en met een paar slagen achter de bead om de haaksteel gewikkeld waar de draad werd afgebonden.
De bead werd strak tegen de pauwenfiber gedrukt waardoor er tussen het haakoog en de bead ruimte ontstond om de draad opnieuw op te zetten, een patijsveertje in te binden, om de haak te wikkelen en af te binden.

Er werd op deze avond erg nauwkeurig en netjes gebonden, bij spiders geld “less is more”.
Ton heeft de benodigde technieken perfect uitgelegd, wat aan de resultaten te zien was. Ton en Rob, bedankt.

Vissen

Vissen op de Kyll

Om iets over 7:00 uur vertrokken we vanaf de carpoolplaats naar de Kyll, iets later dan gepland omdat er op het laatste moment nog een afmelding kwam i.v.m. corona. Door privé omstandigheden kwamen we met 5 personen even na negen uur in aan in Gerolstein. We hadden in september al twee strecke gereserveerd, maar omdat we nu maar met vijven waren besloten we alleen te gaan vissen op de Strecke Gerolstein zodat Dhr. Uel alsnog de andere strecke kon verhuren. Dat bleek geen probleem te zijn voor dit laatste weekend van het seizoen.

Het was bij aankomst enigszins aan de frisse kant, 13 graden, en aan het oppervlak was geen activiteit van vissen te zien. Ondanks dat werden er in de ochtend enkele forellen en vlagzalmpjes gevangen, voornamelijk met de droge vlieg.


Om 13:00u kwamen we samen bij de speeltuin, voor de verzorgde lunch. Inmiddels was de zon ook wat gaan schijnen. Daarna verdeelde we ons weer over de strecke. Het blijft ook in de middag moeilijk om vis te vangen. Er zijn nauwelijks stijgende vissen.

Sommige proberen het met de nimph, maar het blijft moeilijk om een aanbeet te zien / voelen, waardoor er vermoedelijk veel aanbeten niet zijn opgemerkt. Een schitterende vlagzalm werd nog gehaakt, maar deze schoot helaas net voor het net los. De aantallen gevangen vissen liggen tussen de 0 en 5 vissen per persoon, wat aanzienlijk minder was dan voorgaande keren. De meeste forellen werden op de bekende plaatsen gevangen, en waren mooi van formaat. Bij Tino’s Grill & Burger Gerolstein gingen we tegen zes uur nog wat eten. En onder het genot van een drankje werd er nog gezellig na gekletst, waarna we naar huis vertrokken.

Vissen

Vissen op de Maas.

Om 6:45u hadden we al afgesproken op de carpoolplaats om bij dageraad bij de Maas te zijn. De nevel hing nog boven de velden en het water toen de zon op kwam wat schitterend foto’s opleverde. De target vissen waren eigenlijk grote roofblei, baars of winde welke te vangen zijn op steamertjes.
Sommige gooide het over een andere boeg en viste met kleine streamertjes en nimfjes wat veel vis opleverde.


Deze waren wel kleiner, een centimeter of 10 tot 15 maar erg leuk om te vangen. Met een kleine rode organza streamer ving Carol in totaal 36 vissen, voornamelijk kleine roofblei en baarsjes welke i.p.v. donkere strepen stippen bleken te hebben? Ook op een zwarte bloody butscher (Zwart, rood en zilver) werden een aantal mooie roofbleitjes gevangen. Op een andere plaats waar stenen lagen bij een zandstandje en het water slechts een halve meter diep was, werden een groot aantal grondeltjes en roofbleitjes gevangen, soms een doublet, 1 keer zelfs 3 tegelijk!


Als de kers op de taart ving Jack een schitterende baars van 48 cm aan een splitcane #5 hengel met een 0,12mm tippet, en een nimfje #18! Je hebt dus echt niet altijd grote streamers nodig om grote baarzen te vangen! Het was een geweldige dag en iedereen had een visje weten te vangen.

Tegen de middag werden de vangsten minder, dus tijd om naar huis te gaan.
Dat viel nog niet mee omdat de auto’s gekeerd diende te worden op een pad met erg veel modder en plassen. Dit omdat de boeren net het maïs van het veld hadden gehaald.
Het was een geweldige visdag op een schitterende locatie.
Hier gaan we zeker nog vaker vissen!

 

Droge vlieg

Binden met Feitse Bootsman

Op 22 september werd de bindavond verzorgd door Feitse Bootsman met als onderwerp kleinen vliegjes. Er waren zo veel leden aanwezig, waaronder ook 2 nieuwe, dat het maar net in de zaal paste. Voorafgaand aan het binden legde Feitse uit hoe, waar en wanneer kleine vliegjes, haakje #16, #18 en #20 het verschil kunnen maken in de vangsten. Ook de regel van 28 kwam voorbij. Hierbij is de som van de haakgrootte en tippet dikte 28. Dus even een voorbeeld, bij een haakje #16 past een tippet dikte van 0,12mm. Een dikke tippet past tenslotte niet bij een heel klein haakje.

Het eerste vliegje werd een palmer droge vlieg, op een haakje #16. Nadat de binddraad was opgezet werd er boven op de haak een stukje fluo rode dikke draad dubbel ingebonden. Net voorbij de haakbocht afgeknipt en uitgepluisd als staartje. Aan een mooie Whiting saddle hackle veer #16 met een donkere kern, werd over een lengte van ongeveer 4mm aan beide zijden van de stam de fibers vrij kort afgeknipt waardoor een “kammetje” ontstond. Door het “kammetje” kon de saddle hackel veer stevig worden vastgezet op de haak. De veer werd vervolgens om de haak richting het haakoog gewikkeld, waarbij de wikkelingen mooi tegen elkaar werden gelegd. Een klein stukje voor het haakoog werd de vlieg afgebonden. Het afbinden bestond uit 2 halve steken en 2 keer een whip finish. De draad zat daarmee zo goed vast, dat bindlak eigenlijk niet nodig was. Nadat de vlieg uit de haak was gehaald werden de fibers aan de onderkant in een V-vorm weggeknipt, waardoor de palmer altijd netjes recht op het water ligt.

De tweede was een palmer natte vlieg. De haak en saddle hackel veer waren hetzelfde als bij de eerste. De binddraad werd opgezet en aan de bovenzijde van de haak werd een dunne zilverkleurige metalen draad ingebonden. Daarmee werd boven in de haakbocht een kontje (bud) gewikkeld. De saddle hackel veer werd met het “kammetje” vastgezet en naar het haakoog gewikkeld. De metalen draad werd al wiebelend in tegengestelde richting naar het haakoog gewikkeld. Door het wiebelen werden er zo min mogelijk fibers van de veer plat gebonden. Daar werd de vlieg afgebonden. Bij deze natte vlieg werden de fibers aan de onderkant niet weg geknipt. De metalen draad voegt net genoeg gewicht aan de vlieg toe dat deze net onder het wateroppervlak kan worden gevist.

Daarna was er een korte pauze, dus tijd voor een drankje.

De daarop volgende 2 vliegen waren ook palmers, droge vliegen, maar dan met variaties en gebonden op een haakje #18 en met mooie bruine Whiting saddle hackle veren #18.
Bij nummer 3 werd als variatie een kontje gemaakt met een glimmende, transparante plearl  tinsel, dus zonder staartje. Verder was deze hetzelfde als nummer 1. (Linker foto)

Nummer 4 leek op nummer 1, dus met hetzelfde rode staartje, alleen werd er ook een onderbody gewikkeld met de rode fluo draad. De veer werd nu met open slagen naar het haakoog gewikkeld en daar afgebonden. Hierdoor bleef het rood deels zichtbaar. (Rechter foto)

Het was een gezellige en zeer leerzame bindavond, Feitse bedankt.

Fint, Vissen

Finten op de Nieuwe waterweg

Op 3 juli zijn we met 9 leden van de KVVC wezen finten op de Nieuwe Waterweg. Om 7:00u waren we al vertrokken om zeker op tijd bij de strekdammen te zijn, zodat we allemaal plaats hadden om te kunnen vissen. Er zijn daar natuurlijk maar een aantal strekdammen van waar gevist kan worden. We wisten dat we veel te vroeg waren voor het getijde, dus gestart met koffie. Toen de strekdammen goed bereikbaar waren konden we starten. De zon scheen lekker, en niet teveel wind, dus heerlijk visweer. Het verbaasde ons eigenlijk dat er niet meer vliegvissers waren, maar de reden werd al vrij snel duidelijk. Er waren net zoveel andere vliegvissers gekomen als finten, ook geen! Het bleef de ochtend bij 1 fint die net voor de kant los schoot, maar Edwin had hem wel gezien, er zat er dus mimimaal 1.

Na een aantal uurtjes gevist te hebben werd er samen geluncht. Ook daarna lieten de finten het af weten. Nadat er nog iemand was uitgegleden op de gladde stenen en een nat pak had opgelopen waren we er klaar mee. We gingen wat eerder dan gepland naar huis. We hebben heerlijk samen gevist, maar hopelijk zijn een

Vissen

Vissen op de Lenne

Als we in Duitsland gaan vissen valt de keuze vaak op de Kyll, maar op 11 juni  gingen we naar Nachrodt vissen op de Lenne. Al weken van tevoren werd er contact gelegd met de voorzitter van de locale visvereniging die verantwoordelijk is voor de visuitzetting en onderhoud van dat deel van de Lenne. Hij gaf aan dat we bij het pompstation de vergunningen konden kopen, uiteraard alleen indien je in het bezit bent van een Duitsland vergunning.  ‘s Ochtends om 7uur vertrokken we met 8 personen vanaf de carpoolplaats naar Duitland. De start daar was wat moeizaam omdat we bij het verkeerde pompstation stonden door omstandigheden en een misverstand om de vergunningen op te halen. Het vangen van vissen was ook een uitdaging. Dit ondanks het mooie weer, optimale waterstand, helder water en een schitterende omgeving. In de ochtend werden er slechts 5 kopvoorntjes en 2 forellen gevangen.

Tijden de lunch, welke bestond uit oa. broodjes met warme worstjes, kwam de voorzitter van de Duitse vereniging langs om te zien hoe het ons verging. Daar bleek dat we buiten de Nachrodt strecke hadden gevist omdat we de auto’s wat verder weg op een parkeerplaats hadden gezet. Het lezen van de kaartjes is dus ook een kunst, gelukkig hadden we die ochtend geen controle gehad.  

De voorzitter  reed samen met 1 van ons langs de beste stekken. Hij liet daarbij zien waar te parkeren, en hoe je vervolgens het beste bij het water kon komen. Ook wees hij aan waar een erg diep gat zat. Als je daar langs gaat, loopt je waadpak vol, ook dat was uiteraard een welkome tip.

Natuurlijk gingen  direct na de lunch naar de aangewezen plaatsen. Er waren mooie stoomversnellingen en diepe stukken waar we zeker vis verwacht hadden, maar het bleef taai. Uiteindelijk hebben we in de middag nog op 3 verschillende plaatsen gevist maar werden er daar ook maar in totaal 9 forellen en 1 mooie vlagzalm gevangen, wat een beetje tegen viel.  Maar iedereen had een visje weten te vangen!
Na het eten van heerlijke schnitzels met friet werd de gezellige visdag afgesloten. 

#Vliegvissen