Vissen

Vissen op DRB

Na alle enthousiaste reacties op het avondvissen bij De Ronde Bleek in 2021 hebben we dit jaar op 7 mei weer een visavond gehouden bij De Ronde Bleek.
Met 17 vissers was ook deze avond weer erg goed bezocht. Er werd nog een buitje regen voorspelt, maar die is aan DRB voorbij gegaan. Het was een prachtige avond, temperatuur was goed en weinig wind wat prettig is voor het werpen. Bij de laatste zonnestralen van de dag zocht iedereen een mooie plaats bij de kreken of het reservoir. Er was een duidelijke voorkeur voor de kreken gezien de bezetting.  Dat goede omstandigheden nog niet betekent dat er ook goed gevangen zal worden werd maar weer eens duidelijk.

Nymphen, buzzers, natte en droge vliegen, allemaal werden ze ingezet met net zoveel verschillende manieren van binnen strippen.
De vangsten bleven beperkt, en paar mooie forellen werden gevangen op de kreken maar de grootste door Edwin aan een streamertje op het reservoir. Ook de nodige karpers werden gevangen, maar voor meerderen bleef het bij een mooie avond maar dan zonder vangst.

Tegen de tijd dat het ging schemeren werden de hengels opgeborgen en bij een drankje de avond besproken. 

Binden, Droge vlieg

Binden met Martin Westbeek.  

In het najaar van 2021 hadden we Martin al uitgenodigd voor een bindavond, maar helaas kon deze door corona niet doorgaan. Maar op 21 april was het dan toch zo ver, hij kwam 2 goed vangende en goed drijvende, droge vliegen gebonden met cdc voorbinden.


Als eerste was de bubble caddis aan de beurt. Deze caddis / sedge werd gebonden op een haak #14 en met grijze of olive groene binddraad. Nadat de binddraad was opgezet werden er zorgvuldig 2 relatief kleine cdc veren met de holle kanten naar boven op elkaar gelegd en met dit tip ingebonden aan het begin van de haakbocht. Vervolgens werd er fijne dubbing om de haaksteel gewikkeld tot 2mm voor het haakoog. Daarna hield Martin zijn schaartje vlak boven het einde van de haakbocht en vouwde de cdc veren daar strak omheen en trok deze naar voren en zette deze vast op het lege deel van de haaksteel dicht voor het haakoog. Hierdoor ontstond er een open lus in de cdc veer waarin lucht wordt vastgehouden tijdens het vissen en deze dus drijfvermogen blijft houden. Daarna werd net voor het haakoog wat ruigere dubbing opgezet en met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld waarna de vlieg afgebonden kon worden. De dubbing welke als laatste was opgezet kamde hij nog een beetje uit waardoor de pootjes ontstonden. Om te oefenen werden er natuurlijk 2 bubble caddises gebonden.

Na de pauze was het tijd voor de loopwing emerger. Martin legde uit dat een emerger het stadium van het insect is waarin hij vanaf de bodem omhoog is gezwommen en aan het oppervlak van het water is aangekomen daar vervelt en zijn vleugels zichtbaar worden.

Met deze wetenschap begon het binden op een klinkhamer haak en met grijze of olive groene binddraad. Als eerste bond hij wat grijzen antron yarn in tot diep in de haakbocht. Dit geeft het laatste deel van de huid weer waar de emerger uit kruipt. Vervolgens werd een streng groene krystal flash ingebonden welke na het aanbrengen van de geel / groene dubbing als ribbing werd gebruikt. Martin liep regelmatig rond om te kijken hoe het ging en tips te geven. Nu waren de 2 cdc veren welke wat groter waren aan de beurt. Deze lagen keurig op elkaar met de punten gelijken en werden aan de steel naar achter ingebonden met de bolle zijde omhoog. Daarna werd er weer wat ruige dubbing als thorax en pootjes aangebracht. Vervolgens werden de cdc veren weer met een platte / strakke lus om de punt van de schaar gelegd waardoor een kleine lus ontstond. De veren werden bij het haakoog vast gezet. Als laatst werden er een heel aantal wikkelingen onder de veren gelegd waardoor de punten van de veren als vleugel omhoog kwamen te staan en werd de vlieg afgebonden. De ze vlieg was moeilijker te binden, dus het binden van een tweede exemplaar was geen overbodige luxe om een mooie loopwing emerger te krijgen.

Het was een  geweldige laatste bindavond van dit voorjaar. Martin kreeg veel complimenten voor deze super bindavond, en natuurlijk een heerlijke fles wijn. De avond werd met een biertje afgesloten. Martin Bedankt.

Binden, Droge vlieg

Bibio Marci

De Bibio Marci,

Op 17 maart stond het binden van Bibio Marci, ook wel rouwvlieg genoemd, op de planning. Door  corona en griep waren er helaas veel afmeldingen. Ron begon de avond met een powerpoint presentatie, waarin alle stadia van eitje naar larve tot volwassen Bibio werden besproken. Ook de kenmerken en het onhandige vliegen met de naar beneden hangende lange poten kwamen aan bod.

Daarna kon het binden beginnen. Als eerste was de extended body aan de beurt welke gebonden werd op een naald. Hiervoor werden strookjes zwarte foam gebruikt met een dikte en breedte van 2mm. In totaal werden er 5 segmenten gebonden waarna deze voorzichtig van de naald gehaald kon worden. De gebruikte haak was een Dry Wide Gape Barbless #16. Op de haak werd de extended body gebonden door 3 slagen over het foam, en dan 3 onder het foam om de kale haak te leggen. Dit werd herhaald tot net voor het haakoog. Het resultaat is dat de foam stevig vast zit en niet om de haak kan gaan draaien. Het resterende foam werd niet afgeknipt, maar bleef over het haakoog naar voor wijzen.

Daarna werd witte floating yarn ingebonden boven op de haak als vleugel. Deze was even lang als de extended body. Een zwarte cdc veer werd met de punt ingebonden ter hoogte van de thorax, en met een aantal slagen om de haaksteel gewikkeld en vastgezet, dit waren de poten. De foam werd vervolgens terug geslagen waardoor het haakoog weer zichtbaar werd, en er een klein bolletje ontstond, dit zijn de ogen, dus niet de kop wat vaak wordt gedacht.

Alle cdc fibers werden daarna naar beneden gehouden, en de foam werd daarover voor een tweede keer, maar nu wat verder terug geslagen en vast gezet, dit is de thorax. De foam kon daar vervolgens kort worden afgeknipt, en het uiteinde met een aantal lagen worden plat gebonden. De bibio werd daar ook afgebonden met een whip finisher.

Omdat het best een moeilijke vlieg was, bonden we nog een tweede.

Daarna was er de mogelijkheid om een derde “standaard” bibio te binden, of een reëlere versie, welke uiteraard wel moeilijker was! Het eerste verschil was daarbij dat er aan beide zijden van het foam tijdens het maken van de extended body er een zwart veertje van een struisvogel werd meegebonden. Dit lijken net haartjes te zijn wat een mooi effect geeft. Ook werden er nadat de extended body op de haak was gebonden aan beide kanten lange, in een hoek hangende achterpoten ingebonden. Dit waren per poot 3 fibers van een zwarte fazantenveer. Door de 3 bij elkaar te houden, kon er een knoopje in gelegd worden. Bij het knoopje ontstaat automatisch een hoek. Deze dient dan wel in de juiste positie op de haak gebonden te worden. Een andere mogelijkheid is de 3 fibers met bindlak aan elkaar te plakken. Als je deze voorzichtig met een hete naald aanraakt, ontstaat er ook een hoek.

Deze extra details zagen er schitterend uit, maar het viel niet mee ze netjes te maken!

Het was een leerzame bindavond met een bijzondere vlieg. Ron bedankt,

Werpen

Werpen voorjaar 2022

Werpenlessen voorjaar 2022.

De eerste van de 4 werpinstructie in het voorjaar was op 5 maart, waar we weer te gast waren bij Voetbalvereniging Wilhelminaboys te best. Het was heerlijk voorjaarsweer, en de werpbaan was uitgezet over de hele breedte van het voetbalveld om plaats te bieden aan de 10 deelnemers. Het niveau liep uiteen van voor het eerste werpen met een vliegenhengel, tot ervaren werpers. Iedereen werd op zijn eigen nineau geholpen door de instucteurs. Halverwegen de ochtend was er tijd voor koffie. Omdat er leden bij waren die hadden aangegeven te willen gaan oefenen voor het VNV werpcertificaat, was die dag de reach cast aan de beurt. Deze worp wordt gebruikt om paralel aan de kant of een stijger te kunen vissen. Ook wordt deze worp toegepast op stromend water waar de stoomsnelkheid over de hele breedte van de rivier nagenoeg even snel is om drag te voorkomen. Naast de reach cast werd er ook geworpen op de ringen die standaard klaar liggen.


De tweede werpinstructie in Best was heel anders, door corona waren er veel afmeldingen, en ook het weer zat niet mee. Het was koud, en het waaide erg hard. Hierdoor viel het niet mee de lijn achter mooi te laten strekken, met als gevolg dat die op de voorwaartse worp geen energie had en als een plumpudding instorte. Lukte het je wel om een goede, lage, achterwaardse worp te maken, dan nam de wind de lijn in de hoge voorwaardse worp mee, wat kon resulteren in een verre worp.

De 3e werpinstructie was in Tilburg op het werpveld van De Ruischvoorn. Richard Verbeek, EFFA Master Instuctor, gaf daar de werples. Hij begon met een algemene inleiding over het werpen met de vliegenhengel. Daarna filmde hij worpen met zijn telefoon, en in een app welke eigenlijk bestemd is voor het analiseren van swings bij het golven, werden deze bekeken. Hierdoor kon de deelnemer zelf ook zien wat er fout gaat. Uiteraard analiseerde Richard de hele worp op die manier en gaf uitleg vanaf het oppakken van de lijn, de valse worpen en natuurlijk de afworp. Dit was zeer leerzaam.

De 4e en tevens laatste werpinstructie was bij een zandafgraving bij Drunen. Hier gaf Richard les in de waterworpen de roll cast en de switch cast. Hiervoor heb je namelijk de “kleefkracht” van het water nodig. Het was heerlijk weer, behalve een karpervisser en mensen die de hond kwamen uitlaten was het er heerlijk rustig. We waren met een grote groep, en er werd veel geoefend. Tijdens de pauze was er tijd voor visverhalen. Daarna was er nog een demonstatie van de circle cast en een paar spey casts die ook met een enkelhandige hengel kunnen worden uitgevoerd.
Het was een hele speciale les omdat het de allerlaatse keer was dat Richard ons les kon geven. Meer dan 10 jaar heeft hij werpinstucties voor de KVVC verzorgd. Hij heeft VNV werpinstucteurs opgeleid en het werpniveau van veel leden naar een hoger level gebracht.

Richard super bedankt voor je inzet voor de KVVC in al die jaren. 

Snoek, Vissen

Snoeken in de polder

Na de afgelopen bindavond (Edwin Verdoold) wordt het tijd om deze snoekstreamers te soppen. Rond half acht op zondag 27 februari rijden we aan richting Krimpen aan den IJsel. Net voor aankomst (tegen negen uur) is er een alcoholcontrole door de politie: we mogen door. De snoekhengels worden opgetuigd en een ieder trekt de polder in. Het eerste uur is het frisjes, maar de zon doet ook de gevoelstemperatuur stijgen.

Er worden verschillende snoeken gevangen in de ochtend en een mooie dikke verkiest zijn eigen pad. Na de lunch (broodjes en soep) verkassen we en mogen parkeren bij een kaasboerderij. Daar worden twee snoeken gevangen. Tegen het einde van de middag verkassen we nogmaals naar een meer open stuk zonder fietsers, verkeer etc. Hier wordt alsnog een snoek verleidt. Een mooie zonnige dag met een stevige zuid oosten wind gaat ten einde en rond vijf uur keren we huiswaarts. Dit was en mooie samenwerking met HSV Groot-Rotterdam.

Binden, Streamer

Binden met Edwin

17-02-2022, Snoekstreamers

Op de KVVC vliegvisbeurs van 6 november had Edwin Verdoold van HSV Groot Rotterdam snoekstreamers gebonden als demonstratie. De afspraak werd gemaakt deze schitterende streamer ook een keer op een bindavond te komen voorbinden. Gelukkig lieten de coronamaatregelen het toe weer in de zaal te mogen binden, wel met voorzorgsmaatregelen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was druk, iedereen was blij weer te mogen komen, 

Het werd een tandem snoekstreamer met een connector om de staart te kunnen wisselen. Mogelijke staarten zijn: flash staarten, staarten met veren, een fishtail, een wiggletail, of een stinger.

Op deze avond werd gekozen voor een staart bestaande uit 3 witte henneveren met een lengte van ongeveer 7 cm. Deze werden met de holle zijden naar buiten gericht, dus daar waar je de stam ziet zitten, op een stukje veren staal gebonden welke Edwin zelf had gebogen in de vorm van een “split-pen”.  Het oogje van de “split-pen” kan aan de verbindings-connector worden gehaakt als de streamer klaar is. (zie linker foto.)

De staart was klaar en de langstelige haak maat 4/0 kon in de vice. Als verzwaring werden 10 tot 15 slagen loodvrije draad, vanaf 1 cm van het haakoog richting haakbocht om de haaksteel gewikkeld. Deze  werd met stevige witte binddraad vastgezet en voorzien van wat lijm.

De connector (Mustad fastach clip size-1) die werd gebruikt had een open zijde, waar je de staart in kan bevestigen, en een gesloten oogje. Door het gesloten oogje ging een nylondraad van 70/100 en vervolgens dubbel door een kraaltje (zie rechter foto) en werd daarna nog op het rechte gedeelte boven op de haaksteel gebonden.

Ter hoogte van de haakpunt werd op de haaksteel witte bucktail ingebonden welke 360° rond de haaksteel kwam te zitten, de bucktail kwam tot 2cm voorbij de open zijde van de connector. Hierdoor komt er geen gat tussen de streamer zelf en de staart. Op de ingebonden bucktail kwamen 5 wikkelingen van gele chenille, waarvan de fibers na elke wikkeling naar achter werden gestreken. Daarvoor 5 wikkelingen van orange chenille waarvan de fibers voor de helft werden afgeknipt, anders zou deze de gele chenille geheel bedekken waardoor die niet meer zichtbaar zou zijn.
Vervolgens werd daarvoor witte bucktail aan de onder- en bruine aan de bovenzijde op de haak “reverse” ingebonden. De uiteinden wijzen daarbij in de richting van het haakoog. Door een buisje of de huls van een pen vanaf de voorzijde over het haakoog te steken, kan alle bucktail naar achter omgevouwen worden en met binddraad vastgezet. Met de “reverse” bindwijze zit de bucktail steviger vast. Daarna kwamen er een 15-tal slierten flash aan de bovenzijde op de streamer. Om de kop wat voller te maken werd er aan de onderzijde wit en aan de bovenzijde zwart synthetischhaar met een glimmertje ingebonden. In eerste instantie wees van beide 40% richting de staart, en 60% stak over het haakoog. Daarna kon het naar voren stekende haar worden terug geslagen, vastgezet en werd de streamer afgebonden. Eenmaal uit de vice werd het haar in model gekamd en de ogen erop geplakt.

Gedurende het binden was het regelmatig helemaal  stil in de zaal, er werd met volle aandacht gebonden. Tegen 22:00u waren de creaties klaar. Het was een goed verzorgde bindavond.  Op 27 februari hebben we de  mogelijkheid om te kijken of dit de vanger is. Edwin, super bedankt!

#Vliegvissen