Categoriearchief: Droge vlieg

Droge vlieg

KVVC Bindavond beginners vervolg

Eigenlijk stond op 16 maart het binden van vlokreeftjes op de planning van deze bindavond. Maar door omstandigheden was de voorbinden verhinderd en diende er op korte termijn een alternatief programma te komen. In februari hadden we voor de eerste keer een bindavond voor beginners, dus besloten we hier direct maar een vervolg op te maken omdat gebleken was dat er veel leden behoefte aan hebben. Ook Eric was weer bereid deze avond te verzorgen waarbij de nadruk lag op het binden met CDC. Het was druk met beginnende, gevorderde en zelf zeer ervaren binders. Het ideale daarvan was dat de ervaren binders de beginnende binders konden helpen.

Om materiaal mooi boven op de haak in te binden, zodat dat deze niet naar de zijkant weg schuift, wordt een pinching loop gebruikt. Eric liet bij iedereen aan tafel zien hoe je deze uitvoert.
Daarna kon de eerste vlieg, de F-Fly gebonden gaan worden. Hiervoor werd een haak #10 gebruikt, omdat deze lekker groot was om op te oefenen. Het lijfje werd gemaakt van binddraad waarna er 3 cdc veren op elkaar gelegd werden en met een pinching loop mooi boven op de haak gebonden. De cdc werd goed vast gezet en er werd een kopje gemaakt waarna de vlieg al afgebonden kon worden. Als laatste werden de veren achter afgeknipt waarna de F-Fly, welke dus een sedge voorsteld, klaar was.


De tweede vlieg werd een bibio. Ook deze werd op een haak #10 gebonden. Nadat de zwarte binddraad was opgezet werd een zwarte cdc veer naar achter ingebonden. Aan het begin van de haakbocht werd de cdc een slag opgedraaid en dan 1 slag om de haak gewikkeld. Dit opdraaien en om de haaksteel wikkelen werd herhaald tot 3mm voor het haakoog. Op deze manier ontstond een gesegmenteerd lijfje. Alle uitstekende fibers werden kort afgeknipt. I.p.v. een vleugeltje van cdc koos Eric voor een duurzamere oplossing namelijk witte antron yarn. Nadat de 2 vleugeltjes wat schuin naar achter wijzend boven op het lijfje waren gebonden was het kopje aan de beurt. Hoervoor werd de draad gesplitst of er werd een dubbing loop gemaakt waar ook weer zwarte cdc fibers in werden gedaan. Hiermee werd een kopje gemaakt waarna de bibio kon worden afgebonden. (Zie rechter foto)

Als laatste werd er een meivlieg met extended body gebonden met alleen 1 grote cdc veer. Als haak werd een klinkhamer haak gebruikt, maar eigenlijk is deze vlieg het beste te binden op Tiemco 103BL omdat die dundradig is en 1 cdc veer maar een beperkt drijfvermogen heeft. Uiteggen hoe deze te binden valt niet mee, maar het resultaat is te zien op de linker foto.

Het was een zeer leerzame bindavond met veel interactie vanuit de groep.
Eric, wederom bedankt voor deze bindavond met zeer duidelijke uitleg.

 

Binden, Droge vlieg, Info avond

Leon Janssen vliegvis / bind event.

Op 11 februari rond rond 10:00u waren de eerste deelnemers aanwezig al en was de zaal opbouw zo goed als klaar. Na een korte introductie starte Leon de ochtend met entomology en legde hij zo zijn jaren ervaring van observeren, determineren en vliegvissen haarfijn uit.

Deze klassieke benadering geeft daarnaast ook voldoening als hij resultaat oplevert. In zijn verschilende uitgebrachte Wondervliegen boeken komt dit goed aan bod. Toch is de achtergrond informatie die hij mee geeft deze ochtend zeer waardevol. Na de lunch worden een aantal patronen gebonden waarbij Leon uitgebreid uitleg geeft over de opbouw van het patroon om zo exact mogelijk de vlieg in silhouet, kleur en grootte te binden. Daarbij wordt de “ruwheid” van het bindpatroon als van zelfsprekend genomen waarbij het juiste beeld op het water belangrijk is. Gebonden worden de Loopwing emerger, Sherry spinner en de Grey flag met groene eibal. De gebonden patronen werden door Leon bekeken en hij gaf opmerkingen ter verbetering.

Even na drie uur wordt de laatste whipfinish aangebracht en is het tijd om even na te praten over deze dag. Duidelijk naar voren kwam hoe belangrijk het is van te voren te weten welke insecten je op het water kunt verwachten tijdens je vistrip, wat uiteraard afhankelijk is van de tijd van het jaar en de tijd op de dag. En vervolgens dan ook goed te kijken of je die, of andere insecten ook kunt waarnemen om een passende imitatie aan je leader te knopen. Het was een zeer geslaagd event waarna veel deelnemers op een andere manier tegen het klassieke vliegbinden en vliegvissen zullen aankijken. Leon bedankt voor het delen van jouw kennis.

Droge vlieg

Binden met Feitse Bootsman

Op 22 september werd de bindavond verzorgd door Feitse Bootsman met als onderwerp kleinen vliegjes. Er waren zo veel leden aanwezig, waaronder ook 2 nieuwe, dat het maar net in de zaal paste. Voorafgaand aan het binden legde Feitse uit hoe, waar en wanneer kleine vliegjes, haakje #16, #18 en #20 het verschil kunnen maken in de vangsten. Ook de regel van 28 kwam voorbij. Hierbij is de som van de haakgrootte en tippet dikte 28. Dus even een voorbeeld, bij een haakje #16 past een tippet dikte van 0,12mm. Een dikke tippet past tenslotte niet bij een heel klein haakje.

Het eerste vliegje werd een palmer droge vlieg, op een haakje #16. Nadat de binddraad was opgezet werd er boven op de haak een stukje fluo rode dikke draad dubbel ingebonden. Net voorbij de haakbocht afgeknipt en uitgepluisd als staartje. Aan een mooie Whiting saddle hackle veer #16 met een donkere kern, werd over een lengte van ongeveer 4mm aan beide zijden van de stam de fibers vrij kort afgeknipt waardoor een “kammetje” ontstond. Door het “kammetje” kon de saddle hackel veer stevig worden vastgezet op de haak. De veer werd vervolgens om de haak richting het haakoog gewikkeld, waarbij de wikkelingen mooi tegen elkaar werden gelegd. Een klein stukje voor het haakoog werd de vlieg afgebonden. Het afbinden bestond uit 2 halve steken en 2 keer een whip finish. De draad zat daarmee zo goed vast, dat bindlak eigenlijk niet nodig was. Nadat de vlieg uit de haak was gehaald werden de fibers aan de onderkant in een V-vorm weggeknipt, waardoor de palmer altijd netjes recht op het water ligt.

De tweede was een palmer natte vlieg. De haak en saddle hackel veer waren hetzelfde als bij de eerste. De binddraad werd opgezet en aan de bovenzijde van de haak werd een dunne zilverkleurige metalen draad ingebonden. Daarmee werd boven in de haakbocht een kontje (bud) gewikkeld. De saddle hackel veer werd met het “kammetje” vastgezet en naar het haakoog gewikkeld. De metalen draad werd al wiebelend in tegengestelde richting naar het haakoog gewikkeld. Door het wiebelen werden er zo min mogelijk fibers van de veer plat gebonden. Daar werd de vlieg afgebonden. Bij deze natte vlieg werden de fibers aan de onderkant niet weg geknipt. De metalen draad voegt net genoeg gewicht aan de vlieg toe dat deze net onder het wateroppervlak kan worden gevist.

Daarna was er een korte pauze, dus tijd voor een drankje.

De daarop volgende 2 vliegen waren ook palmers, droge vliegen, maar dan met variaties en gebonden op een haakje #18 en met mooie bruine Whiting saddle hackle veren #18.
Bij nummer 3 werd als variatie een kontje gemaakt met een glimmende, transparante plearl  tinsel, dus zonder staartje. Verder was deze hetzelfde als nummer 1. (Linker foto)

Nummer 4 leek op nummer 1, dus met hetzelfde rode staartje, alleen werd er ook een onderbody gewikkeld met de rode fluo draad. De veer werd nu met open slagen naar het haakoog gewikkeld en daar afgebonden. Hierdoor bleef het rood deels zichtbaar. (Rechter foto)

Het was een gezellige en zeer leerzame bindavond, Feitse bedankt.

Binden, Droge vlieg

Binden met Martin Westbeek.  

In het najaar van 2021 hadden we Martin al uitgenodigd voor een bindavond, maar helaas kon deze door corona niet doorgaan. Maar op 21 april was het dan toch zo ver, hij kwam 2 goed vangende en goed drijvende, droge vliegen gebonden met cdc voorbinden.


Als eerste was de bubble caddis aan de beurt. Deze caddis / sedge werd gebonden op een haak #14 en met grijze of olive groene binddraad. Nadat de binddraad was opgezet werden er zorgvuldig 2 relatief kleine cdc veren met de holle kanten naar boven op elkaar gelegd en met dit tip ingebonden aan het begin van de haakbocht. Vervolgens werd er fijne dubbing om de haaksteel gewikkeld tot 2mm voor het haakoog. Daarna hield Martin zijn schaartje vlak boven het einde van de haakbocht en vouwde de cdc veren daar strak omheen en trok deze naar voren en zette deze vast op het lege deel van de haaksteel dicht voor het haakoog. Hierdoor ontstond er een open lus in de cdc veer waarin lucht wordt vastgehouden tijdens het vissen en deze dus drijfvermogen blijft houden. Daarna werd net voor het haakoog wat ruigere dubbing opgezet en met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld waarna de vlieg afgebonden kon worden. De dubbing welke als laatste was opgezet kamde hij nog een beetje uit waardoor de pootjes ontstonden. Om te oefenen werden er natuurlijk 2 bubble caddises gebonden.

Na de pauze was het tijd voor de loopwing emerger. Martin legde uit dat een emerger het stadium van het insect is waarin hij vanaf de bodem omhoog is gezwommen en aan het oppervlak van het water is aangekomen daar vervelt en zijn vleugels zichtbaar worden.

Met deze wetenschap begon het binden op een klinkhamer haak en met grijze of olive groene binddraad. Als eerste bond hij wat grijzen antron yarn in tot diep in de haakbocht. Dit geeft het laatste deel van de huid weer waar de emerger uit kruipt. Vervolgens werd een streng groene krystal flash ingebonden welke na het aanbrengen van de geel / groene dubbing als ribbing werd gebruikt. Martin liep regelmatig rond om te kijken hoe het ging en tips te geven. Nu waren de 2 cdc veren welke wat groter waren aan de beurt. Deze lagen keurig op elkaar met de punten gelijken en werden aan de steel naar achter ingebonden met de bolle zijde omhoog. Daarna werd er weer wat ruige dubbing als thorax en pootjes aangebracht. Vervolgens werden de cdc veren weer met een platte / strakke lus om de punt van de schaar gelegd waardoor een kleine lus ontstond. De veren werden bij het haakoog vast gezet. Als laatst werden er een heel aantal wikkelingen onder de veren gelegd waardoor de punten van de veren als vleugel omhoog kwamen te staan en werd de vlieg afgebonden. De ze vlieg was moeilijker te binden, dus het binden van een tweede exemplaar was geen overbodige luxe om een mooie loopwing emerger te krijgen.

Het was een  geweldige laatste bindavond van dit voorjaar. Martin kreeg veel complimenten voor deze super bindavond, en natuurlijk een heerlijke fles wijn. De avond werd met een biertje afgesloten. Martin Bedankt.

Binden, Droge vlieg

Bibio Marci

De Bibio Marci,

Op 17 maart stond het binden van Bibio Marci, ook wel rouwvlieg genoemd, op de planning. Door  corona en griep waren er helaas veel afmeldingen. Ron begon de avond met een powerpoint presentatie, waarin alle stadia van eitje naar larve tot volwassen Bibio werden besproken. Ook de kenmerken en het onhandige vliegen met de naar beneden hangende lange poten kwamen aan bod.

Daarna kon het binden beginnen. Als eerste was de extended body aan de beurt welke gebonden werd op een naald. Hiervoor werden strookjes zwarte foam gebruikt met een dikte en breedte van 2mm. In totaal werden er 5 segmenten gebonden waarna deze voorzichtig van de naald gehaald kon worden. De gebruikte haak was een Dry Wide Gape Barbless #16. Op de haak werd de extended body gebonden door 3 slagen over het foam, en dan 3 onder het foam om de kale haak te leggen. Dit werd herhaald tot net voor het haakoog. Het resultaat is dat de foam stevig vast zit en niet om de haak kan gaan draaien. Het resterende foam werd niet afgeknipt, maar bleef over het haakoog naar voor wijzen.

Daarna werd witte floating yarn ingebonden boven op de haak als vleugel. Deze was even lang als de extended body. Een zwarte cdc veer werd met de punt ingebonden ter hoogte van de thorax, en met een aantal slagen om de haaksteel gewikkeld en vastgezet, dit waren de poten. De foam werd vervolgens terug geslagen waardoor het haakoog weer zichtbaar werd, en er een klein bolletje ontstond, dit zijn de ogen, dus niet de kop wat vaak wordt gedacht.

Alle cdc fibers werden daarna naar beneden gehouden, en de foam werd daarover voor een tweede keer, maar nu wat verder terug geslagen en vast gezet, dit is de thorax. De foam kon daar vervolgens kort worden afgeknipt, en het uiteinde met een aantal lagen worden plat gebonden. De bibio werd daar ook afgebonden met een whip finisher.

Omdat het best een moeilijke vlieg was, bonden we nog een tweede.

Daarna was er de mogelijkheid om een derde “standaard” bibio te binden, of een reëlere versie, welke uiteraard wel moeilijker was! Het eerste verschil was daarbij dat er aan beide zijden van het foam tijdens het maken van de extended body er een zwart veertje van een struisvogel werd meegebonden. Dit lijken net haartjes te zijn wat een mooi effect geeft. Ook werden er nadat de extended body op de haak was gebonden aan beide kanten lange, in een hoek hangende achterpoten ingebonden. Dit waren per poot 3 fibers van een zwarte fazantenveer. Door de 3 bij elkaar te houden, kon er een knoopje in gelegd worden. Bij het knoopje ontstaat automatisch een hoek. Deze dient dan wel in de juiste positie op de haak gebonden te worden. Een andere mogelijkheid is de 3 fibers met bindlak aan elkaar te plakken. Als je deze voorzichtig met een hete naald aanraakt, ontstaat er ook een hoek.

Deze extra details zagen er schitterend uit, maar het viel niet mee ze netjes te maken!

Het was een leerzame bindavond met een bijzondere vlieg. Ron bedankt,

Binden, Droge vlieg

Binden met Martie,

Al diverse keren hadden we o.a. door corona deze bindavond uit moeten stellen, maar nu was het dan zover, de bind masterclass van Martie van den Brand. Martie begon met een uitvoerig uitleg over “camoscio” waar het vandaan komt, wat de juiste vacht is en wat de eigenschappen zijn van de gems vacht.
Dit schitterende natuurlijk bind materiaal heeft een veel hoger drijfvermogen dan bijv. hertenhaar, is veel zachter en breekt minder snel, waardoor het zich uitstekend leent voor het binden van oa. droge vliegen.

Als eerste werd een grote sedge gebonden op een haak 10. De binddraad werd maar de haakbocht gebracht, waar een bubbinglus werd gemaakt. Deze werd voorzien van dubbingwax waardoor de haren even wat blijven plakken en beter blijven zitten tijdens het twisten. Uiteraard werd wel eerst de ondervacht verwijderd en werden alleen de lange gemsharen gebruikt. Nadat de dubbinglus was voorzien van de haren werd deze om de haaksteel richting het oog gewikkeld, waarbij na iedere slag de haren naar achter werden gebracht.

Voordat de vleugel erop gebonden kon worden, diende deze eerst te worden voorbereid. Er werd een henneveer geselecteerd, op lengte gemaakt, en voorzichtig voorzien van een dun laagje Solatez lijm. Hierdoor kreeg de veer stevigheid maar werd niet echt hard. De veer werd over de stam dubbel gevouwen en aan de achterzijde wat rond geknipt. Als je de veer vervolgens los liet stond die in een V-vorm en had je aan de achterzijde 2 rondingen. De vleugel van ruim 2cm kon vervolgens worden ingebonden achter het haakoog waarna het restant van de stam werd afgeknipt.

Er werd een tweede dubbinglus gemaakt, voorzien van dubbingwax en gems haren en net achter het haakoog om de haak gewikkeld. De haren aan de onderzijde werden kort afgeknipt, en twee werden er als voelsprieten naar voren gericht. Om ze wat rond te maken had Martie speciale techniek. Hij verwarmde een dubbingnaald, en ging daarmee over de haren waardoor deze voorzien werden van een mooie bocht. Simpel, maar zeel doeltreffend. De sedge was nu klaar, en kon worden afgebonden.

Tijdens het nabinden liep Martie regelmatig rond om binders te helpen en tips te geven. Het samen binden van deze sedge duurde incl. de uitgebreide uitleg 1,5 uur. Daarna gaf hij een binddemonstratie van een schitterende meivlieg, uiteraard ook met gems. Helaas was er geen tijd om deze zelf ook mee te binden. Ook liet hij een vliegendoos met muisjes gebonden van gems haar rond gaan, met name grote forellen zijn daar gek op gaf hij aan. Ter afsluiting bond iedereen de eerder uitgelegde sedge zelf nog een keer, wat nu veel vlotter ging omdat de verschillende technieken en stappen bekend waren. Het was een geweldige bindavond welke uitstekend verzorgt was door Martie van den Brand. Dank je wel.

 

(Voorbeelden en materialen zijn beschikbaar via 54Deanstreet en Semperfly)