Leon Janssen vliegvis / bind event.

Op 11 februari rond rond 10:00u waren de eerste deelnemers aanwezig al en was de zaal opbouw zo goed als klaar. Na een korte introductie starte Leon de ochtend met entomology en legde hij zo zijn jaren ervaring van observeren, determineren en vliegvissen haarfijn uit.

Deze klassieke benadering geeft daarnaast ook voldoening als hij resultaat oplevert. In zijn verschilende uitgebrachte Wondervliegen boeken komt dit goed aan bod. Toch is de achtergrond informatie die hij mee geeft deze ochtend zeer waardevol. Na de lunch worden een aantal patronen gebonden waarbij Leon uitgebreid uitleg geeft over de opbouw van het patroon om zo exact mogelijk de vlieg in silhouet, kleur en grootte te binden. Daarbij wordt de “ruwheid” van het bindpatroon als van zelfsprekend genomen waarbij het juiste beeld op het water belangrijk is. Gebonden worden de Loopwing emerger, Sherry spinner en de Grey flag met groene eibal. De gebonden patronen werden door Leon bekeken en hij gaf opmerkingen ter verbetering.

Even na drie uur wordt de laatste whipfinish aangebracht en is het tijd om even na te praten over deze dag. Duidelijk naar voren kwam hoe belangrijk het is van te voren te weten welke insecten je op het water kunt verwachten tijdens je vistrip, wat uiteraard afhankelijk is van de tijd van het jaar en de tijd op de dag. En vervolgens dan ook goed te kijken of je die, of andere insecten ook kunt waarnemen om een passende imitatie aan je leader te knopen. Het was een zeer geslaagd event waarna veel deelnemers op een andere manier tegen het klassieke vliegbinden en vliegvissen zullen aankijken. Leon bedankt voor het delen van jouw kennis.

Binden met Eric Hehemann

Bindavond baars streamers en kreeftjes,

De eerste bindavond van dit voorjaar stond in het teken van het voorbereiden op het baars vissen in maart. Op de planning stonden 2 streamertjes en een kreeftje, waarmee in de deze periode van het jaar succesvol op grote baars gevist kan worden. Eric Hehemann legde de vistechniek uit en hoe de lijnopbouw dient te zijn waarna het binden kon beginnen.

We begonnen met een streamertje welke gebonden werd op een streamerhaak #2. Er werden 3 kleuren leaser UV Dryfly dub gebruikt welke eerst voorbereid diende te worden. De dubbing kon gestapeld te worden tot een “snorretje” zoals Eric dit noemde. Ofwel, je trekt een plukje dubbing uit elkaar en legt beide delen weer op elkaar. Dit herhaal je een aantal keren waardoor alle fibers dezelfde kant op zijn gaan liggen. De zwarte binddraad 6/0 werd nu ter hoogte van de haakpunt opgezet waarna een plukje witte dubbing, waarvan het plukje dus op een “snorretje” leek, in het midden boven op de haak werd gebonden. Het deel dat richting het haakoog wees, werd in twee delen gesplitst, aan beide zijden van de haak naar achter gevouwen, en vervolgens vastgezet. Hierdoor was de dubbing helemaal om de haak verdeeld, en wees alles naar achter. Om te voorkomen dat deze los kon komen gebruikte hij een druppeltje lijm. De binddraad werd 5mm richting haakoog gebracht waarna een tweede plukje wit op dezelfde manier op de haak werd gebonden. Daarna volgde er nog 2 plukjes gele, en 2 plukjes rode dubbing. De haak was nu tot 3mm voor het haakoog gevuld waar afgebonden kon worden. De streamer werd even uit de vice gehaald en gekamd, waardoor deze de juiste vorm kreeg en er een mooie blend van kleuren ontstond. Als laatste werd het plastic kopje (Fishmask 6 mm met ogen) erop gelijmd en was het streamertje klaar.
Nu de techniek, en de hoeveelheid dubbing bekend was, kon er een 2e gebonden worden.

 


Na de pauze was het kreeftje aan de beurt. Als eerste werd het schildje van palinghuid in de juiste vorm geknipt. Deze was 1 cm langer dan de forse haak, rond aan de voorkant, wat dunner in het midden, en achter een puntje. Nadat de haak in de vice was gezet kon de 6/0 bruine of zwarte draad bij het haakoog worden opgezet. Grove bruine dubbing werd aangebracht en van dun naar dik tot de haakbocht gewikkeld. Daar bond hij 20 cm zwart sierraden elastiek in het midden in, waardoor er 2 stukken van 10 cm naar achter wezen en een stukje koperdraad van 15 cm. Daarover werd nogmaals dubbing gewikkeld waardoor een kopje ontstond. Net achter het kopje werden aan beide kanten van de haak stukjes naturel zonkerstrips van 4,5cm met de huid zijde op de haak gebonden als scharen.

Om het lijfje nog wat dikker te maken werd de binddraad met dubbing terug naar het haakoog gewikkeld waar de draad bleef hangen. De haakpunt werd op 1 cm vanaf de ronde zijde door de wat nat gemaakte palinghuid geprikt en over de haak naar beneden gebracht tot deze op de dubbing kwam te liggen. De koperdraad werd over de palinghuid wat het schildje was, in 7 slagen naar het haakoog gewikkeld waar deze met de met de binddraad werd vastgezet en afgeknipt, het kreeftje kon kun daar worden afgebonden. Er werd nog wat dubbing aan de onderkant uit het lijfje geplukt, als pootjes, en als laatste knipte hij het zwarte elastiek, de voelsprieten, op lengte.

Het was weer een super bindavond, Eric bedankt.

KVVC Info avond vismigratie.

Jan Kamman van sportvisserij Nederland was te gast om een presentatie te geven over trekvissen. Omdat dit ook voor andere organisaties een interessant onderwerp is, waren behalve de leden van de KVVC ook Waterschap de Dommel en Federatie Dommelvisrecht uitgenodigd.

De meeste trekvissen zijn vissen welke vanuit de zee de rivieren op trekken om daar te paaien, sommige overlijden daar zoals de meeste zalmen, andere vissoorten trekken daarna weer terug naar zee. Voorbeelden hiervan zijn: zeeforel, zalm, steur, fint, elft, houting en de driedoornige stekelbaars. De laatste 10-tallen jaren zijn door de mens veel beken en rivieren gekanaliseerd, en stuwen geplaatst. Daardoor is de stroming grotendeels verdwenen en zijn het bakken van stilstaand water geworden. Hierdoor kunnen veel vissoorten niet meer naar de paaiplaatsen en sterven hier uit of zijn de aantallen zeer sterk verminderd. Oa. Sportvisserij Nederland is bezig dit mee aan te pakken. Vispassages worden aangelegd of bij voorkeur worden er nevenstromen gegraven waardoor de trekvissen de stuwen kunnen passeren. Ook worden er meanders terug gelegd en barriers verwijderd. Om te zien hoe vissen migreren worden er vissen van zenders voorzien. Via enkele voorbeelden is goed in kaart gebracht hoe ver landinwaarts de verschillende type vis migreren en waar mogelijke obstakels zijn.

 

In Denemarken is een zeer geslaagd project (Seatrout Fyn – Sustainable Succes) ter herintroductie van de zeeforel. Ook in Nederland is een project ter herintroductie van zeeforel: Vissen voor verbinding. Hierbij wordt de Waddenzee, Lauwersmeer en beken weer verbonden. Er worden daarbij sinds een aantal jaren ook zeeforellen uitgezet, in de beken smolts (eigen kweek) en in het Lauwersmeer volwassen zeeforellen.
Andere projecten zijn Swimway Vecht en de vismigratie rivier bij de afsluitdijk.
Bij het aanpassen van de loop van rivieren en beken, of verwijderen van dammen zijn nog veel meer partijen betrokken met ook andere belangen zoals o.a. boeren, waterschappen, natuurmonumenten etc. Dit omdat de waterhuishouding wijzigt hier zullen dus compromissen gesloten moeten worden.

Het was een goed verzorgde info avond met ook hints naar oplossingen / mogelijkheden voor de Kempische beken. Jan bedankt!

Werplessen najaar 2022

Er waren ook dit najaar weer vier werp clinics op zaterdagochtenden. We waren daarbij te gast bij voetbal vereniging Wilhelmina Boys in Best. Iedereen heeft zich vooraf kunnen opgeven, en de aanmelding variëren van 13 tot 15 personen per ochtend. I.v.m. het grote aantal leden werd er over de hele breedte van het voetbalveld een werpbaan uitgezet. De lijnen lagen daarbij op 15, 20 en 23 meter. Er waren een aantal nieuwe leden aanwezig, waardoor er eerst aandacht werd besteed aan de lijnopbouw en een korte introductie, waarna het werpen van start kon gaan.


Individueel keken de instructeurs naar oa. de hengelgrepen, lichaamshouding, stop momenten, werpvlak etc. De tijd vloog voorbij en voor dat we het wisten was het middag en zat de eerste les er alweer op.
Ook op de 2e werples was de opkomst met 11 personen weer goed. Bij een frisse oostelijke wind worden de vliegvishengels opgetuigd. Na een kleine 30 minuten inwerpen wordt de focus gelegd op het dubbel strippen voor de gevorderde werpers. Hiervoor werden markeringen neergelegd op het gras welke de werphoeken aangaven. Op deze manier kon er uitgelegd en geoefend worden wat op welk moment tijdens de worp precies te doen, en dat valt niet mee. Daarna werd dit ook als overhead cast geoefend. Dit dubbel strippen is vermoedelijk wel het moeilijkste deel van het werpen met de vliegenhengel! Uiteraard werd er halverwege de ochtenden even pauze genomen om samen koffie te drinken en ervaringen uit te wisselen.



Op de 3e ochtend was de groep door diverse soorten afmelding veel kleiner. Ook Ron kon niet aanwezig zijn i.v.m. zweepslag, hierdoor stond Bert er alleen voor als instructeur. Maar dat mocht de pret niet drukken, en de aanwezige konden volop oefenen.

Op 12 december is het werpveld uitgebreid met een lijn op 27 meter als target voor de vergevorderde werpers, want dat is echt ver. Ook deze ochtend is het weer fris. Iedereen krijgt volop persoonlijke aandacht en tips.  Er werd getest met een nieuwe video app. Daarmee kunnen opnamen worden gemaakt en achteraf werphoeken worden ingetekend, zodat werpfouten ook echt visueel gemaakt kunnen worden. Het is veel gemakkelijk te laten zien wat iemand fout doet, dan het te moeten vertellen. Hiermee werd het najaarsseizoen afgesloten.
De data voor de werplessen in het voorjaar 2023 zijn alweer gepland en staan net als de andere activiteiten op de KVVC website.

Binden met Frank Aerts

Begin april werd Frank Aerts benaderd via facebook omdat daar zijn goed vangende snoekstreamers te zien waren. Hij bind de “Only pike fly you need” naar het voorbeeld van Niklaus Bauer.
Ook voor deze streamer hadden we veel specifiek bindmateriaal nodig wat door de club ruim op tijd werd ingekocht. Helaas bleek niet alles op voorraad, waardoor het laatste nog op de dag zelf binnen kwam, dus precies op tijd. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het op 17 november gezellig druk. Frank vertelde eerst iets over hoe en waar te vissen met deze streamer, waarna het binden kon beginnen.


Als eerste ging de stinger haak, maat 1/0 in de vice. Nadat de binddraad was opgezet werd de connector voor de staart voorbereid. Een stuk titanium draad werd eerst door het gesloten oog van de connector (Ahrex Fastach Clip # 1) gestoken, deze ging dubbel door een kraaltje en vervolgens dubbel door het haakoog. Nadat het kraaltje boven de haakbocht was gepositioneerd, werd de titanium draad goed vastgezet met de binddraad, afgebonden en voorzien van secondelijm.
Vervolgend kwam de Partridge #8/0 haak in de vice. De dubbele titanium draad met aan het einde de stinger haak, kwam boven op de grote haak te liggen waarbij de uiteinden door het haakoog werden gestoken, daar terug werden geslagen richting haakbocht en met binddraad en secondelijm goed vast gezet. De stingerhaak lag nu horizontaal (90° gedraaid) t.o.v. de grote haak, en de afstand tussen de ogen van beide haken was 10cm. Nu de haken klaar waren kon het echte binden beginnen.

Als eerst werd chatreuse bucktail naar achter ingebonden waarop een paar strengen groene “Pearl-A-Glow Flashabou” kwamen te liggen. Elke keer als er iets was ingebonden werd er secondelijm op gedaan voor de stevigheid, en tegen het draaien om de haaksteel. Daarvoor werd een ratelaar ingebonden, goed vastgezet met binddraad, waarover chatreuse flash chenille werd gewikkeld waardoor de ratelaar niet meer zichtbaar was. Hiervoor kwam het tweede deel, dus opnieuw bucktail, flashabou en chenile. Bij het derde en tevens laatste deel werd de bucktail richting haakoog ingebonden en terug geslagen, waardoor die wijder uit gaat staat, en dan weer flashabou. Als zijlijn werden aan beide zijden van de streamer 1 bredere steng pearl flash gebonden. De laatste laag was witte craft fur. Het kopje werd gemaakt met 2 componenten hars waar de 8mm fluo rode 3D oogjes op kwamen.

Als laatste was de staart aan de beurt. De “Tarragon Pike Tails” werd op het stangetje gebonden met binddraad en voorzien van secondelijm. Door het oogje van de staart in de connector te haken bij de stingerhaak, werd deze aan de streamer bevestigd.

De hele streamer ziet er fantastisch uit, zeker met UV licht. Een super streamer die op 18 december te water gaat en hopelijk snoeken oplevert.  Dank je wel Frank!

Vistrip Luxemburg

Als we op stromend water gaan vissen is dat meestal in Duitland. Op zaterdag 12 november zijn we een keer wezen vissen in Luxemburg, op de Sure. Wat betreft de afstand maakt het niet veel uit of je bijv. naar de kyll in Gerolstein in Duitsland gaat (218 km vanaf Eindhoven) of naar de Sure in Dirbach in Luxemburg (232 km vanaf Eindhoven). Om er te mogen vissen heb je een als eerste een staatsvisvergunning nodig welke gelukkig online te koop is. Een dagvergunning kost € 15,-.
Een week voor vertrek hadden we ook de vergunningen voor de strecke in Dirbach en Bissen al gereserveerd. Omdat we de vergunningen bij aankomst nog niet konden ophalen, kregen de 8 aanwezige vissers de e-mail met de bevestiging mee als tijdelijke vergunning. Dat was maar goed ook, want sommige werden gecontroleerd, maar de e-mail bevestiging bleek gelukkig voldoende te zijn. De vergunningen zelf volgde aan het einden van de dag.

 

Het is in deze periode van het jaar niet toegestaan om vissen mee te nemen, het is dus catch en release. Er mag ook niet gericht op forel gevist worden, maar ja, je kunt slecht een briefje aan je vlieg hangen “alleen voor vlagzalm” er werden dus uiteraard ook forellen gevangen en keurig terug gezet. Het werd een schitterende mooie dag. Er werd zowel met de droge vlieg, als ook met nympjes gevist en sommige leden vingen hun eerste vlagzalmen.

Aan het einde van de middag werd het al donker en stopte we met vissen. De vangsten liepen uiteen van 3 tot 18 vissen. Samen werd er nog wat gegeten en gedronken en de visdag nabesproken. Uiterst tevreden reden we rond 19:00u naar huis. In Luxemburg gaan ze ons zeker nog vaker zien.

#Vliegvissen