Vissen

Vissen op de Kyll in Fliessem.

Op zaterdag 8 juni zijn we met de KVVC wezen vissen in Fliessem op de Kyll.
Een aantal leden waren er al op de vrijdag heen gegaan, om op verschillende plaatsen aan de Kyll een extra dag te gaan vissen. De rest vertrok vanaf de carpoolplaats op zaterdag al om 6:45u om op tijd aanwezig te kunnen zijn voor het ophalen van de vergunningen. We waren in totaal met 13 personen, als bestuur vonden we dat dit tevens het maximale aantal was voor deze visactiviteit. Het is een prachtige “strecke” met een lengte van in totaal 5 km met diepe poolen maar ook ondiepe stroomversnellingen.
Het was heerlijk zonnig weer, dus een jasje was niet nodig. In de ochtend werd er wel wat gevangen, maar niet de aantallen die we gehoopt hadden. Maar het heet tenslotte ook vissen en niet vangen.

Om 13:00u hadden we afgesproken om gezellig samen te lunchen. Daarna werd er weer verder gevist.

We zijn in het verleden tijdens het vissen al vaak andere dieren dan alleen vissen tegen gekomen. Enkele jaren geleden zag er iemand een jong hertje liggen in het gras, maar dit keer was het een indrukwekkende slang met een lengte van ongeveer een meter! Eerst keek hij met opgeheven kop naar de vliegvisser, om vervolgens weg te zwemmen. Bij het zien van de meeste soorten vissen weten we wel wat het is, maar in slangen zijn we minder thuis, het “merk” kan ik dus niet geven.

Ook in de middag werden er wel wat forelletjes gevangen. Als avondeten hadden we pizza’s besteld, die op locatie werden bezorgd, dat was super en lekker! Het voordeel was dat de waadpakken gewoon aan konden blijven, en we niet ergens heen diende te rijden, wat anders veel tijd kost. In de avond viste de meeste nog door tot 20:30u, en in die tijd werden de meeste, en grootste forellen gevangen.

De vangsten varieerde uiteindelijk van 0 to 10 stuks per persoon en bestond voornamelijk uit forellen, maar ook kopvoorn, serpeling en 1 vlagzalm werden gevangen. Het was dus weer een heerlijke visdag aan de Kyll.

 

Binden, Droge vlieg

KVVC Bindavond Ardennen vliegen

Op 28 maart was Paul van de Sande de voorbinder op de KVVC bindavond.

De vorige keer was in 2019 waarbij hij toen schitterende snoek streamer bond. Dit keer iets heel anders, droge Ardennen vliegen, maar zoals hij zelf direct zij, die doen het zeker ook in Duitsland bijv. op de Kyll. Paul is de eigenaar van Fly Scene (http://www.flyscene.be/) en distributeur van o.a. de merken Vision, Fly Scene, en producten die hij zelf ontwikkeld en produceert. Speciaal voor deze avond had Paul voor alle aanwezige setjes met alle benodigde bindmaterialen en zelfs tooltjes samengesteld!



Na een algemene introductie van het vissen in de Belgische Ardennen, en het te gebruiken
materiaal en vistechnieken kon het binden beginnen. Het was erg druk, maar direct muisstil in de zaal. Alle vliegen werden gebonden op de Tunca Expert, barbless wide gape dry fly haak maat 16. Als binddraad gebruikte Paul UTC 70 (=8/0) binddraad omdat dit een multifilament niet getwiste binddraad die goed te splitsen is.

De kleur van de binddraad kiest hij altijd hetzelfde als die van de te gebruiken dubbing kleur van het lichaam. De eerste vlieg was de V-Merger (foto 1) welke met name gebruikt wordt om te kijken of de vissen gaan stijgen op een droge vlieg, of dat er toch beter met nimfen gevist kan gaan worden. Nadat de tan kleurige draad was opgezet en tot net voor de haakbocht was gebracht werd de draad gesplitst. In de ontstane grote lus bracht Paul behoorlijk veel dubbing in de kleur Chinchilla aan waarna de lus met een dubbing twister werd gesloten. Deze draad met dubbing werd vervolgens om de haaksteel tot net voor het haakoog, na iedere wikkeling de dubbing naar achter en tot boven de haaksteel brengend. De vlieg werd daar al afgebonden. De fibers aan de onderzijde van de haak werden weg geknipt. Als variant wordt ook wel eens een klein staartje van lavender angel hair ingebonden.



Daarna was de Iron blue dun aan de beurt (foto 2). De binddraad was UTC 70 in de kleur dun. Paul  begon met het inbinden van het staartje van grijs / wit gestippelde coq de leon welke even lang was als de haaksteel. Daarna volgde een “bud” (kontje) van wijnrode binddraad. Vervolgens werd de binddraad gesplitst, de SFL Squirrel Dubbing Grey Natural in de lus aangebracht, getwist, en taps als lijfje tot 3mm voor het haakoog om de haaksteel gewikkeld. Er werden 2 of 3 CDC Blue Dun veertjes recht op elkaar gelegd in de klem, waarna hij deze dicht langs de stam van de veer knipte, en alleen de fibers achter bleven in de klem. Nu zaten de fibers verdeeld over de hele breedte van de klem. Om ze allemaal op een klein stukje van de klem te krijgen, opende hij heel voorzichtig de klem een heel klein beetje. Nu was er net genoeg ruimte dat de punt van een spelt er tussen paste om de fibers naar elkaar te duwen, zonder dat deze eruit vielen! De fibers werden uit de klem gehaald, en naar voor gericht boven op de haaksteel ingebonden. Daarna werden ze terug gevouwen en werden er een aantal wikkelingen van de binddraad voor gelegd, waardoor de ontstane vleugen mooi rechtop bleef staan. Nu was de thorax aan de beurt. De draad werd opnieuw gesplitst, voorzien van een kleine hoeveelheid Master Dub Adam Grey, getwist, waarmee een paar wikkelingen voor de vleugel werden gelegd. De Iron blue dun was nu klaar en kon worden afgebonden. De omschrijving is lang, maar deze vlieg is binnen een paar minuten te binden.

I.p.v. de Iron blue dun nogmaals te binden, gebruikte Paul dezelfde volgorde en technieken (zonder “bud”)  maar met andere kleuren, waardoor het andere vliegen werden. (Uiteraard horen ze eigenlijk wel verschillende maten te hebben, maar dat maakt voor de bindtechniek uiteraard niet uit.) De betreffende vliegen zijn hieronder afgebeeld, en de gebruikte materialen / kleuren, zijn in de tabel vermeld. Blue dun (foto 3), Blue wing olive (foto 4) en PWO Pink wing olive (foto 5).

Uiteraard kon in het rijtje van droge vliegen een sedge niet ontbreken. Dit was dus tevens de laatste vlieg van de avond. De binddraad in de kleur tan, werd opgezet en tot aan de haakbocht gebracht. Daar werd de binddraad gesplitst en voorzien van Master Dub Tan, getwist, en taps als lijfje tot 3mm voor het haakoog om de haaksteel gewikkeld. Daar werd een henneveer (soft hackle) ingebonden, en zo ver naar voor getrokken tot de vleugel de gewenste lengte had. De binddraad werd opnieuw geplitst. Er werden 2 CDC Natural Grey veren op elkaar gelegd in de klem waarna de stam eraf werd geknipt. De fibels bleven nu wel verdeeld over de hele klem zitten en werden zo in de lus gezet waarna de lus met de dubbing twister werd gesloten. De draad met CDC fibers werden met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld waardoor o.a. de pootjes ontstonden en de sedge kon worden afgebonden.

Het was een super bindavond die tegen 11:00u ten einde liep. Het was van wereld klasse, Paul bedankt,

Baars, Vissen

KVVC Vistrip Kerkdriel.

Op 24 maart zijn we wezen vissen op de maasplassen in Kerkdriel. Vorig jaar waren we daar ook, maar toen bleek bij aankomst dat de speeltuin en veel bomen een heel eind in en onder water te staan. De waterhoogte was toen 232cm! Dit jaar was die aanzienlijk lager, namelijk 142cm, en dat terwijl deze een dag eerder zelfs 102cm was. Zouden we daardoor dit keer wel grote baarzen kunnen vangen? Want dat was tenslotte de target vis van deze vistrip. Bij aankomst werden de vliegenhengels opgetuigd en de waadpakken aan gedaan. 1 Visser had een nieuwe bellyboot bij en kon na het lezen van de gebruiksaanwijzing ook te water.

Er was er een stevige westen wind aantrekkende naar windkracht 5 wat het werpen er niet gemakkelijker op maakte. Uiteraard hadden we de locatie van waar we viste wel zo gekozen dat we de wind in de rug hadden. Er werd met veel verschillende soorten streamertjes gevist, maar geen daarvan leverde vis op. En dat terwijl we wel bij de bodem viste wat bleek uit de mosseltje en kreeften die mee naar boven kwamen. Maar of we echt tot over het talud konden werpen was nog maar zeer de vraag. Waar waren de baarzen dan? Op de fishfinder waren wel kleine vissen te zien, maar op een diepte van 3 tot 7 meter en buiten ons werpbereik. Tegen het einde van de ochtend trok de wind nog verder aan, gevolgd door een stevige regenbui met hagel. Dit was een goed moment vonden we om in te pakken. Er werd nog even een kop koffie gedronken waarna we vertrokken. Hopelijk hebben we een volgende keer meer geluk met het weer. Het moet toch wel een keer lukken om een mooie baars op te foto te krijgen in Kerkdriel!

 

Baars, Binden

KVVC Bind avond baars streamers.

Op 22 februari hadden we Bart Reitsma uitgenodigd voor het binden van een baarsstreamer, maar zoals hij zelf direct zei, ook andere roofvissen zoals bijv. snoekbaars zijn hiermee te vangen. Het verkrijgen van het juiste bindmateriaal viel niet mee, uiteindelijk kochten we zelf een deel bij verschillende webshops en Bart verzorgde de rest.
De te binden streamer is een game changer en bestaat dus uit verschillende geschakelde delen die samen een mooi  bewegelijk geheel vormen. Eén van de grote voordelen is ook dat bij het werpen de staart veel minder vaak vast komt te zitten aan de haakpunt dan bij een standaard streamer uit 1 geheel. Ook vroeg Bart wat de verwachtingen van de bindavond waren. Daarna kwam de uitleg hoe deze streamer te vissen.


Na een half uurtje begonnen we met het binden. Bij een game changer werk je van achter naar voor en begin je dus met de kleinste shank. De speciale game changer chenille van het merk Semperfly wordt geleverd in een setje met 4 verschuillende maten, deze hebben dus allemaal een verschillende lengte fibers om uiteindelijk een mooi profiel te kunnen maken. De kleinste maat werd nu als eerste ingebonden en met een paar slagen om de shank gewikkeld en vastgezet en afgeknipt.
Daarna waren de witte / gele, fluorescerende, synthetische fibers aan de beurt. Overal op de streamer gebruikte hij dezelfde lengte. Omdat sommige achter, en andere verder naar voren op de streamer worden ingebonden krijg je vanzelf een mooi geheel. Een aantalfibers werden in het midden, net voor de chenille rondom ingebonden. Het naar voren wijzende deel werd terug geslagen naar achter, vastgezet en deze shank werd afgebonden. De tweede shank, welke iets groter was, werd in de kleinste gehaakt en in de vice gezet. Vervolgens werd de op dezelfde manier de tweede maat chenille erop geboden. De synthetische fibers werden nu in een dubbinglus of gesplitste binddraad gezet, mooi verdeeld om de shank gewikeld en afgebonden. De derde en vierde shank welke weer wat groter waren, konden op de zelfde manier worden gebonden, met, je raad het al, de 3e maat chenille.
Daarna kwam de haak pas in de vice. Dit was een Ahrex X0774 maat #1. Een dunne ijzerdraad werd door het oogje van de laatste shank gehaald waarna beide uiteinden stevig op de haak werden vast gezet. Hierdoor was een lusje ontstaan waardoor ook die shank vrij kon bewegen. Op de haak kwam de grootste maat chenille en werden voor de laatste keer de synthetische fibers gebonden. Daarvoor kwamen nog een paar slagen van de kleinste maat chenille om de fishmask met 6mm oogjes goed vast te kunnen zetten.

Bart had een waterbak met een pompje bij. De gebonden streamer werd in de stroming gehangen, waardoor goed zichtbaar was hoe mooi en natuurlijk, deze onderwater beweegt.

Omdat er nog wat tijd over was liet hij nog zien wat voor soorten materialen je mooi in een dubbinglus of in de lus van een gesplitste binddraad kunt inbinden.

Het was een bijzondere, en goed verzorgde avond, Bart bedankt!

Info avond

KVVC Clubavond Flyline2Leader

Tijdens de vistrip naar Duitsland in het najaar was duidelijk geworden dat, met name beginnende vliegvissers, moeite hadden om de verbinding van de vliegenlijn naar de leader goed te maken. Als een overgang te dik is plonst dit op het water, wat bij het vissen met een droge vlieg niet wenselijk is.
Conclusie, dit is een mooi onderwerp voor een clubavond, temeer er veel mogelijkheden zijn. Jan en Carol hadden hierin het voortouw genomen. Er werd veel nagezocht, geprobeerd en materiaal ingekocht bij verschillende winkeliers. Ook Bert werd erbij betrokken. Op 25 januari was de Flyline2Leader verbinding dus het onderwerp van de clubavond. Carol begon met een PowerPoint presentatie wat de mogelijkheden en voor- en nadelen zijn van verschillende soorten verbindingen.

Daarna begon Bert met het maken van een “welded loop” in een vliegenlijn. Dit is de standaard lus die er vaak aan zit als je een vliegenlijn koopt, maar die kun je zelf ook vervangen als deze bijv. kapot is. Hierbij werd het uiteinde van de vliegenlijn schuin afgesneden en dubbel, dus als een lus, in een doorzichtige krimpkous geschoven. Daarna werd de krimpkous met daarin de vliegenlijn boven een industriële föhn verhit waardoor je zag dat de mantel van de vliegenlijn in elkaar begint te vloeien en het 1 geheel werd. De maat van de krimpkous is hierbij erg belangrijk, en deze voorkomt ook dat de vliegenlijn verbrand. De temperatuur die nodig is voor het laten smelten van de mantel is sterk afhankelijk van het soort vliegenlijn maar ligt meestal tussen de 220°C en de 320°C. Er waren verschillende föhns en voldoende krimpkous aanwezig zodat iedereen zelf een keer een “welded loop” kon maken.

De tweede Flyline2Leader verbinding was de “braided loop” en werd door Carol gedemonstreerd. Deze kun je compleet kopen, maar zelf maken is dus ook mogelijk. Hij gebruikte hiervoor braided backing die je op de rol kan kopen. De dikte die hij had was geschikt voor het maken van loops voor AFTMA 3 t/m 8 vliegenlijnen.
Iedereen kreeg een stopnaald welke een stompe punt heeft. Deze werd op 3cm vanaf het einde in de braided backing gestoken, het uiteinde ging door het oog van de naald, dat viel niet mee, daarna kwam de naald er 3cm verder weer aan de zijkant uit. Door aan de punt van de naald te trekken trok je het einde in de braided backing erin. Er werd iets in het lusje gelegd, zodat je als je te hard trok het lusje niet per ongeluk erin verdween. Als laatste werd er vanaf het lusje een stukje siliconen slang met een diameter van 1mm en een lengte van 1,5cm er op schoven en de “braided loop” was klaar voor gebruik.
Een extra optie is een tippet ring op de braided backing te schuiven voordat het uiteinde door de naald gaat. Hierbij blijft er uiteindelijk geen lusje van braided backing over maar alleen een tippet ring om de leader aan te knopen.

Als laatste was Jan aan de beurt, hij maakte de “No Knot” verbinding, een permanente versie maar met de mooiste overgang. Om niet direct van de vliegenlijn naar de aanzienlijk dunnere leader te gaan wordt er 1 tussenmaat gemaakt. Dit gebeurde door een speciale knoop om de vliegenlijn te leggen met 40/100 nylon en door daar vervolgens hard aan te trekken, kan het  buitenste deel van de vliegenlijn verwijderd worden. Vervolgens kreeg iedereen een spelt welke met schuurpapier rondgemaakt gemaakt werd. Hierdoor kon je de speld enkele centimeters in de kern van de vliegenlijn steken. Vervolgens werd het achterste deel van de leader met schuurpapier ruw gemaakt en voorzien van watervaste secondelijm of solarez.  Dan werd de speld uit de kern van de vliegenlijn gehaald, en in de ontstane ruimte werd de leader met lijm erin gebracht. Ook dit kon iedereen zelf een keer proberen. Deze verbinding is sterk genoeg voor het vissen op snoek, maar ook subtiel voor het vissen op forel en vlagzalm.

Het was een clubavond met veel verschillende Flyline2Leader mogelijkheden, veel interactie en het was leerzaam en gezellig. Bert, Carol en Jan bedankt.

 

Snoek, Vissen

2023-12-17 Snoeken.

Na de bindavond van 23 november met als voorbinder Joren Koevoets, werd het tijd om deze snoekstreamer te water te laten. We waren blij dat de Esche Stroom en Dommel lang zijn, dit omdat we met een flinke groep waren. We hadden om 8:00u afgesproken op de carpoolplaats langs de A2 in Best. Maar degene die uit heel andere richtingen kwamen reden rechtstreeks naar de verschillen locaties. Wie waar kon gaan vissen hadden we samen op google maps bekeken. Bij aankomst werden de snoekhengels opgetuigd en konden we de snoeken aan de tand gaan voelen.
Na  15 minuten was het al raak, er werd een schitterende snoekbaars van 60cm geland, Joren had gelijk, zijn streamer is een echte vanger. We waren blij dat we laarzen aan hadden, want door de regen van de voorafgaande dagen was het erg modderig. Ook de wind maakte het werpen met de grote streamers zeker niet eenvoudiger. Via WhatsApp kwamen na verloop van tijd de eerste foto’s binnen met gevangen snoeken.

Omdat we een vliegende start hadden gehad met het vissen op verschillende locaties, hadden we voor degene die wilde om 12:00  afgesproken om nog even samen te komen bij de brug in Esch. In totaal waren er 6 snoeken en 1 snoekbaars gevangen. Ook waren er een paar lossers en verschillende volgers. Ondanks dat de zon doorbrak zorgde de wind er toch voor dat het koud bleef aanvoelen. Een paar viste nog even door, maar de meeste gingen naar huis.
Het snoeken was de laatste KVVC activiteit van 2023, het was weer gezellig, en er was vis gevangen, wat wil je nog meer. Tot volgend jaar.  

#Vliegvissen