Alle berichten van KVVC

Binden met Theo Bakelaar.

We hadden Theo uitgenodigd en gevraagd of hij streamertjes wilde komen voorbinden bij de KVVC. Iedereen kreeg een zakje met daarin alle materialen voor de eerste streamer, het was dus weer perfect voorbereidt. De eerste reactie van de meeste binders was: “die haak is groot”, waarop Theo antwoordde, het is gemakkelijker om met een grote streamer te oefenen en ze later als je dat wil kleiner na te binden. Maar een snoekbaars, of zeebaars weet met deze maat echt wel raad!

De eerste werd een up-side-down versie, waardoor de haak ook met de haakpunt omhoog in de vice werd geplaatst. Diep achter in de haakbocht werd de binddraad opgezet, pearl tubing met een diameter van 10mm ingebonden waarna de draad daar direct werd afgebonden. In de tubing werden 3 messing beads  gedaan welke dienst deden als ratelaar en verzwaring. Net achter het haakoog werd de binddraad opnieuw opgezet en daar werd de open zijde van de tubing dicht gebonden. Daarna was een 10cm lange zonkerstrip aan de beurt. De haakpunt werd er halverwege vanaf de onderzijde door geprikt, waarna deze strak over de haaksteel naar voren werd getrokken, bij het haakoog werd vastgezet, en de draad weer kon worden afgebonden. Als laatste werden de 3D oogjes, met ovale pupillen, op de tubing gelijmd, en klaar was de 1e streamer.
Bij de 2e streamer werd eerst palinghuid gevouwen en dubbel in de juiste vorm geknipt, uiteraard uitlopend in een spits staartje. Deze bond hij in ter hoogte van de haakpunt, daar werd ook een smalle zonkerstrip in gebonden welke om de haaksteel naar voren werd gewikkeld waar hij de draad bij het haakoog afbond. Theo schoof vervolgens een 3cm lang, stukje pearl tubing, deze was wat dunner en stugger, over zonkerstrip zette bij het haakoog de binddraad weer op zette de tubing daar vast waarna de streamer kon worden afgebonden. Daarna waren de plakoogjes weer aan de beurt en was ook deze klaar. Theo gaf nog aan dat als de palinghuid droog is, deze hard is, maar nat wordt hij zacht en erg bewegelijk.

En toen was het PAUZE, tijd voor een pilsje, frisje of sigaret. Als kers op de taart bond Theo als laatste ook nog een popper voor. De staart bestond uit 2 gekleurde slappe veren welke aan beide zijde van de haak met de bolling naar buiten werden gebonden. Daartussen kwamen een paar strengen cristalflash. Er werd een grote marabou veer met de punt ingebonden, en om de haaksteel tot 2cm voor het haakoog gewikkeld. De binddraad werd helemaal tot het haakoog door gewikkeld en daar afgebonden. In de popperkop werd met een hete dubbingnaald een gaatje geprikt, zodat deze kop over het haakoog op de haaksteek werd geschoven. Uiteraard niet vergeten om op de plaats waar de popperkop komt te zitten eerst wat superlijm aan te brengen op de daar aanwezige binddraad. De oogjes werden in de uitsparingen gelijmd, en klaar was de popper.

De bindavond was erg gezellig, leerzaam en leverde 3 super streamers op!!!

Theo bedankt,

Vistrip Kyll.

Om 7:00u was het verzamelen op de carpoolplaats aan de A2 ter hoogte van Valkenswaard, van waar we met zessen vertrokken, Bert en Jeroen waren namelijk een dag eerder al gegaan. Onderweg de nodige wegwerkzaamheden in Duitsland, en zelf een geheel afgesloten snelweg maakte dat we er langer als gepland op reden. In Gerolstein werden de vergunningen gekocht, de twee stecken (Lissingen en stadt strecke Gerolstein) hadden we een heel aantal weken van tevoren al gereserveerd omdat het de op een na de laatste dag was van dit visseizoen op de Kyll! Omdat we met 8 personen waren werden er verder ook geen vergunningen meer uitgegeven, we hadden het water dus voor ons alleen. Het was die dag uitzonderlijk warm, waardoor we zelfs zonder jasje konden vissen.

Wel waaide het af en toe even flink, waardoor er veel bladeren in het water vielen, dat maakte het dus er niet gemakkelijker op net als de lage waterstand. Frans had in de ochtend een goede “pool” gevonden en ving daar al 15 vlagzalmen, bij de andere waren de vangsten nog op 1 hand te tellen. De KVVC had voor een eenvoudige lunch gezorgd om 13:00u. Daarna verdeelde we ons weer over de 2 gedeelten voor de middag sessie. Het bleef zoeken naar vis, je zag op de meeste plaatsen maar weinig forellen stijgen. Maar als je ze zag, kon je ze meestal na goed aanwerpen ook vangen. Al met al worden er die middag toch verschillende mooie vissen gehaakt.

De dag werd afgesloten bij de pizzeria waarna we terug reden. Het was een schitterende, gezellige visdag, waarbij de meeste tussen de 3 en 9 vissen wisten te vangen.

Binden met Frans Schutte.

Op het programma stonden woven nymphen. Frans had de bindavond samen met Jeroen voorbereid omdat het een aparte bindwijze is, en er vermoedelijk veel 1 op 1 uitleg gegeven diende te worden. Helaas was Jeroen i.v.m. privé omstandigheden verhinderd, waardoor Frans er toch alleen voor stond. I.p.v. vliegbinden werd het vlieg knopen, of zoals het die avond lachend werd genoemd “punniken voor gevorderden.” De techniek werd eerst met dik touw geoefend op een grote haak. Na poging 1 werd alles weer uitgehaald, of afgebroken, hoe je het ook wil noemen en konden we het nogmaals proberen. Ja, een paar keer oefenen met het leggen van de knopen was echt een must.

Het resultaat is een realistisch gesegmenteerde nymph, met een brede donkere rug, twee smalle lichte zijkanten welke een stukje doorlopen richting buik, en weer een smalle donkere buik.
Ook een andere bind methode werd voorgedaan. Daarbij werden de draden in een bepaalde volgorde om elkaar heen geslagen waardoor er ook een patroon ontstaat. Het voordeel daarvan was dat dit veel sneller ging, maar een groot nadeel was dat ze niet vast zaten op de haak, en dus regelmatig alles los schoot. Om die laatste reden zijn we niet met die methode door gegaan, maar werd het toch weer knopen. Na het oefenen was het tijd voor een pauze. Daarna konden we echt woven nimphen gaan binden. Nadat een messing bead op de haak was geplaatst kon de draad worden opgezet. Een donkere kleur DMC garen werd aan de achterzij, en een lichte kleur aan de voorzijde van de haak ingebonden tot in de haakbocht. Daarna werd de vice gedraaid waardoor het haakoog naar de binder wees en kon het knopen van het DMC garen beginnen. Er werd telkens een knoop onder de haak voorbereid waarna op de juiste plaats het haakoog door een lusje van de knoop werd gestoken. De knoop werd daarna naar achteren geschoven, waarna de volgende aan de beurt was. Op die manier werd er geknoopt tot net voor de bead. Daarna een kraagje van donkere dubbing en de nymph kon worden afgebonden.

Er werd nog een 2e woven nymph voorgebonden met als verschil: een staart van marabou en i.p.v. een bead, kettingoogjes.
We hebben veel gelachen met het “punniken” maar de resultaten waren echt super!
Frans bedankt,

KVVC BBQ aftrap najaar.

Bij een super weertje het najaar programma ingeluid met een BBQ. Met een mooie opkomst en een aantal introducés eerst voor uitdaging gezorgd door een casting exercitie. Naast afstand werpen en precisie tevens de uitdaging met een korte hengel (1,2m) AFTMA #3. Wat altijd opvalt is dat de verschillende werp technieken bij menigeen nog wat aandacht benodigd. Mooi voor de najaars werpinstructie ochtenden.

De BBQ was kort na vier uur op temperatuur en samen wat “booze” werden de vakantie verhalen op de kaart gezet. Er werden zelfgemaakte sateetjes gebakken, filetlapjes, hamburgers en natuurlijk spek. Binnen stonden de gemaakte groente- en fruit salades, het stokbrood en de sausjes.

Jan en Anneke waren er gezellig bij uitgenodigd. Een geslaagde middag met bijzonder dank aan Jan en Anneke voor de gastvrijheid.

Vistrip Grensmaas.

Driemaal is scheepsrecht, dat was ook van toepassing op het plannen van een visactiviteit op de Grensmaas. Al twee keer eerder hadden we een datum gepland staan maar moesten die op het laatste moment afblazen i.v.m. het hoge water. Op 1 september was het dan toch zo ver, we waren te gast bij de vliegvis club VVC Midden Limburg en hadden afgesproken bij forellenvijver Heioord in Neeritter. We begonnen met een kop koffie en natuurlijk heerlijke echte Limburgse vlaai.
Henk Houben en Martijn van Helm hadden aangeboden ons te gidsen op deze mooie, maar moeilijke rivier. Onze target vis was de barbeel, de roofblei bewaren we voor een volgende keer. We verdeelde ons in twee groepen en vertrokken snel naar de rivier. Al bij het optuigen van de hengels kregen we van de gidsen de eerste tips, gebruik minimaal 25/100 nylon of fluorcarbon maar liever nog 30/100, ze zijn echt sterk. Zorg voor voldoende gewicht aan loodkogels, 4 tot wel 8 gram, afhankelijk van de diepte en de stroming. Je moet het lood continue over de stenen voelen rollen. De barbelen liggen en azen namelijk strak tegen de boden. Martijn wees ons vanaf de parkeerplaats waar de diepe geul was waar hij de barbelen verwachte. Zelf liep hij naar de Belgische zijde van de Grensmaas, van waar hij van boven af de vissen kon zien liggen.  Zo kon hij iedere visser op de juiste plaats zetten en aangeven waar ze lagen ten opzichte van de stroomnaad.

De eerste vissen werden voor elf uur gevangen op twee verschillende de locaties. De KVVC had voor lunch pakketjes gezorgd voor alle vissers en gidsen. De groep van Henk ging nog naar nog twee andere locaties waarbij de laatste het meeste vis opleverde. Ondanks het optimaal gidsen viel het niet mee de barbelen te vangen, ze lagen er wel, maar waren niet aan het azen. Daardoor werden er ook een aantal vals gehaakt. Tegen het einde van de dag hebben Henk en Martijn zelf ook nog even mee gevist, en beide ook nog gevangen!

In totaal waren er die dag 10 barbelen gevangen, Frans spande de kroon met vijf stuks en had er zelfs nog een aantal verspeeld. Tegen vijf uur gingen we terug naar forellenvijver Heioord waar onder het genot van een biertje of frisdrank de super verzorgde dag werd geëvalueerd!
Henk en Martijn, super bedankt voor het geweldige gidsen!

 

Fint vissen

Het was de bedoeling dat we met de KVVC op 1 juli zouden gaan fint vissen op de Nieuwe-Waterweg bij Rotterdam. Zoals wel vaker doen, zijn we een week eerder op de zondag, wezen voorvissen.

Daar aangekomen zagen we een oliefilmpje op kleine plasjes water tussen de stenen liggen. Op de Nieuwe-Waterweg zelf zagen we niets, en zijn daarom toch gaan vissen. De witte zwanen welke we even later zagen zwemmen waren aan de onderzijde helemaal zwart gekleurd, wat er erg triest en zielig uit zag. Naar mate we langer aan het vissen waren begon onze vliegenlijnen steeds meer te plakken en werden er olievlekken op de waadpakken zichtbaar. Omdat we ook niets hadden gevangen zijn we daarom gestopt met vissen, en hebben het finten op 1 juli afgelast.

Zo blijkt maar weer hoe kwetsbaar de natuur is!

Hieronder is in het kort vermeld  wat er op www.nu.nl te lezen was.

Een bulktanker lekte olie na een botsing tegen een steiger. Er liep 200 ton stookolie uit het schip.

Het opruimen van de olie die zaterdag in het water van de Botlek terecht kwam na een botsing, gaat volgens de Veiligheidsregio Rotterdam nog “nog dagen, misschien wel weken” duren. De woordvoerder van de Veiligheidsregio spreekt van een “enorme lekkage met een grote omvang en grote gevolgen voor de omgeving”.

Naar schatting zijn honderden vogels bedekt met olie, waaronder zwanen, aalscholvers, meeuwen, ganzen en futen. Diverse dierenambulances, Zeezoogdierenhulp Kop van Goeree en het Reddingsteam Zeedieren Nederland vangen de vogels op en maken ze schoon.

Als gevolg van de lekkage zijn oa. alle jachthavens gesloten om te voorkomen dat plezierjachten onder de olie komen te zitten. De Veiligheidsregio Rotterdam hoopt dat de havens in de loop van de dag, nadat het tij één keer is opgegaan en één keer is afgegaan, weer open kunnen. De commerciële Wilhelminahaven in Rotterdam is ook gesloten.