Categoriearchief: Snoek

Binden met Frank Aerts

Begin april werd Frank Aerts benaderd via facebook omdat daar zijn goed vangende snoekstreamers te zien waren. Hij bind de “Only pike fly you need” naar het voorbeeld van Niklaus Bauer.
Ook voor deze streamer hadden we veel specifiek bindmateriaal nodig wat door de club ruim op tijd werd ingekocht. Helaas bleek niet alles op voorraad, waardoor het laatste nog op de dag zelf binnen kwam, dus precies op tijd. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het op 17 november gezellig druk. Frank vertelde eerst iets over hoe en waar te vissen met deze streamer, waarna het binden kon beginnen.


Als eerste ging de stinger haak, maat 1/0 in de vice. Nadat de binddraad was opgezet werd de connector voor de staart voorbereid. Een stuk titanium draad werd eerst door het gesloten oog van de connector (Ahrex Fastach Clip # 1) gestoken, deze ging dubbel door een kraaltje en vervolgens dubbel door het haakoog. Nadat het kraaltje boven de haakbocht was gepositioneerd, werd de titanium draad goed vastgezet met de binddraad, afgebonden en voorzien van secondelijm.
Vervolgend kwam de Partridge #8/0 haak in de vice. De dubbele titanium draad met aan het einde de stinger haak, kwam boven op de grote haak te liggen waarbij de uiteinden door het haakoog werden gestoken, daar terug werden geslagen richting haakbocht en met binddraad en secondelijm goed vast gezet. De stingerhaak lag nu horizontaal (90° gedraaid) t.o.v. de grote haak, en de afstand tussen de ogen van beide haken was 10cm. Nu de haken klaar waren kon het echte binden beginnen.

Als eerst werd chatreuse bucktail naar achter ingebonden waarop een paar strengen groene “Pearl-A-Glow Flashabou” kwamen te liggen. Elke keer als er iets was ingebonden werd er secondelijm op gedaan voor de stevigheid, en tegen het draaien om de haaksteel. Daarvoor werd een ratelaar ingebonden, goed vastgezet met binddraad, waarover chatreuse flash chenille werd gewikkeld waardoor de ratelaar niet meer zichtbaar was. Hiervoor kwam het tweede deel, dus opnieuw bucktail, flashabou en chenile. Bij het derde en tevens laatste deel werd de bucktail richting haakoog ingebonden en terug geslagen, waardoor die wijder uit gaat staat, en dan weer flashabou. Als zijlijn werden aan beide zijden van de streamer 1 bredere steng pearl flash gebonden. De laatste laag was witte craft fur. Het kopje werd gemaakt met 2 componenten hars waar de 8mm fluo rode 3D oogjes op kwamen.

Als laatste was de staart aan de beurt. De “Tarragon Pike Tails” werd op het stangetje gebonden met binddraad en voorzien van secondelijm. Door het oogje van de staart in de connector te haken bij de stingerhaak, werd deze aan de streamer bevestigd.

De hele streamer ziet er fantastisch uit, zeker met UV licht. Een super streamer die op 18 december te water gaat en hopelijk snoeken oplevert.  Dank je wel Frank!

Snoeken in de polder

Na de afgelopen bindavond (Edwin Verdoold) wordt het tijd om deze snoekstreamers te soppen. Rond half acht op zondag 27 februari rijden we aan richting Krimpen aan den IJsel. Net voor aankomst (tegen negen uur) is er een alcoholcontrole door de politie: we mogen door. De snoekhengels worden opgetuigd en een ieder trekt de polder in. Het eerste uur is het frisjes, maar de zon doet ook de gevoelstemperatuur stijgen.

Er worden verschillende snoeken gevangen in de ochtend en een mooie dikke verkiest zijn eigen pad. Na de lunch (broodjes en soep) verkassen we en mogen parkeren bij een kaasboerderij. Daar worden twee snoeken gevangen. Tegen het einde van de middag verkassen we nogmaals naar een meer open stuk zonder fietsers, verkeer etc. Hier wordt alsnog een snoek verleidt. Een mooie zonnige dag met een stevige zuid oosten wind gaat ten einde en rond vijf uur keren we huiswaarts. Dit was en mooie samenwerking met HSV Groot-Rotterdam.

Snoekstreamers binden met Paul van de Sande.

3 Maal is scheepsrecht, dat gold ook voor het plannen voor het voorbinden van Paul bij de KVVC. 2 Keer eerder werd er een afspraak gemaakt welke hij helaas vanwege privé omstandigheden af moest zeggen, maar op 19 december was het dan toch zo ver. Paul is de eigenaar van Fly Scene en distributeur van oa. de merken VISION, KEEPER en Fly Scene producten http://www.flyscene.be . Pas geleden heeft hij het merk “Pike Monkey” geïntroduceerd waarvoor hij het bindmateriaal ook zelf heeft ontwikkeld en produceert. De flash voor de snoekstreamers, waarmee we deze avond ook ging en binden, is de “Pike Monkey Razzle Dazzle” welke in veel kleuren beschikbaar is. Per pakje zitten er fibers in welke verschillen in: breedte, kleur, sommige holografisch, andere fluorescerend (lichten na in het donder), waardoor er een schitterende mix ontstaat.

Er werd gebonden op een langstelige haak #4/0 en met oranje UTC 280 fluoriserende draad welke erg sterk is. Er werd binddraad opgezet vanaf het haakoog tot halverwege de haaksteel. Daar werd van oranje chenille een bolletje van 4mm gemaakt. Dit zorgt er voor dat de bucktail welke vervolgens goed verdeeld aan alle kanten van de haak naar achter werd ingebonden mooi breed gaat uitstaan. Bij het binnenstrippen ontstaat dan een pulserende actie welke de snoek triggert. Over de bucktail kwam de flash. Daarvoor werden “weedgards” ingeboden van 0,70mm fluorcarbon welke haaks op de haaksteel naar beneden wezen. De lengte werd bepaald door ze naar achter te buigen en een halve cm voorbij de haakpunt af te knippen.  Deze “weedgards” zorgen er voor dat de streamer bij het binnenvissen niet achter planten of takken in het water blijft hangen. Paul gaf aan met dit type “weedgards” minder missers te hebben dan als ze helemaal rond gebogen werden parallel aan de haakbocht.

Omdat zowel de uiteinden van bucktail als ook van de flash richting het haakoog waren ingebonden was daar al deels een verdikking ontstaan. Deze werd met de binddraad nog verder in vorm gebracht tot kopje, waarna de draad kon worden afgebonden. De fluorescerende ogen werden beide grotendeels onder de haaksteel gepositioneerd en met “thinman” UV coating van het merk Gulff vast gezet. Als laatste werd de ruimte tussen de ogen in dunne laagles opgevuld met “thickman” UV coating. De rede dat de ogen deels onder de haaksteel zitten is dat deze extra gewicht hebben. Na iedere strip beweging duikt de streamer daardoor wat omlaag. Deze eerste streamer was relatief klein, en had een lengte van ongeveer 15-17 cm. Paul wist de aanwezige echt te boeien met zijn bindwijze en bijbehorende informatie over zijn viservaringen waardoor het regelmatig muisstil was in de zaal.

Na de pauze was de tweede streamer aan de beurt (zie foto) welke nog een maatje groter was ongeveer 22cm, maar de meeste bindwijzen en materialen waren hetzelfde. Nu gebonden op een langstelige haak #6/0. Het eerste bolletje chenille welke als verdikking dient voor de bucktail en flash kwam boven de haakpunt, en het twee bolletje met bucktail en flash op 3cm voor het haakoog. Door 2 keer hetzelfde achter elkaar te binden wordt de streamer voller en uiteraard nog een maatje groter. Ook nu werden “weedgards” ingebonden en het kopje met ogen gemaakt.
Omdat de streamers volledig uit synthetisch materiaal bestaan nemen deze geen water op waardoor ze licht blijven en hebben een schitterende actie in het water.

Paul bedankt voor je uitleg van deze super streamers.

Snoeken op de Dommel.

Het is iedere keer weer de vraag waar te gaan snoeken met de club? In de polder, weteringen of dichter bij huis? Enkele jaren geleden waren we ook in Eindhoven op de Dommel wezen snoeken, toen niet veel gevangen maar het was er schitterend omdat ze de Dommel daar hebben laten meanderen. Enige tijd geleden is door Waterschap de Dommel de doorstoom vergroot, er gaan nu dus meer kubieke meters water door de Dommel.

Ook zijn er palen in geslagen waardoor er keerstromen ontstaan en er daar een nog hogere stroomsnelheid is. Dit zou de visstand ook ten goede komen. Dit was dus een mooie gelegenheid om dat te gaan testen. Meer witvis, resulteert vaak ook in meer snoek! De verzamelplaats was stroomafwaarts van de Antoon Coolenlaan. 6 Personen hadden zich opgeven, maar i.v.m. het slechte weer dat voorspeld was, waren we met vijven. De weersvoorspelling was inderdaad juist, het heeft de hele ochtend geregend, niet hard, maar regenkleding was zeker nodig. De Dommel is daar bij de Genneper Parken inderdaad schitterend, veel meanders, mooie bruggen, veel wandellaars en joggers, een sluis waarachter het diep is en hard stroomt, en niet te vergeten de Genneper Watermolen. Alleen de snoeken lieten het afweten. Harrie was de enige die er 1 zag, sterker nog, de snoek sprong achter zijn streamer aan op het moment dat hij deze uit het water haalde om opnieuw in te werpen. Helaas miste de snoek de streamer. Er werden veel verschillende soorten streamer geprobeerd,maar het mocht die dag helaas niet baten.

Om 12 uur stopte we zoals gepland met vissen.
Helaas, volgende keer beter. Als er iemand nog een water weet met een goed snoek bestand laat het ons dan even weten, dan gaan we daar een volgende keer met de KVVC heen!

Snoekstreamer binden met Ron van Kleef

Op 21 november belde Paul al vroeg in de ochtend dat hij wegens privé omstandigheden helaas die avond niet kon komen voorbinden. Op dat moment hadden we als vereniging even een probleem. Wie kon er op zo’n korte termijn invallen, en is het benodigde bindmateriaal beschikbaar? Ron bood aan een ander soort snoekstreamer voor te kunnen binden, en ook voldoende materiaal daarvoor te hebben.

De streamer werd gebonden op een haak van Traun River maat #6/0. Nadat de kleine weerhaak was plat geknepen kon het binden beginnen. Aan beide zijden van de haak werd nylon draad met een dikte van 0,90mm naar achter ingebonden. Dit werden uiteindelijk de “weed guards” die er tijdens het vissen voor zorgen dat de haak van de streamer niet achter in het water liggende takken of waterplanten blijft haken. Boven op de haak kwam een klein toefje “rode “pike hair” welke later als kiew zichtbaar was. De rest van de streamer bestond uit het synthetische materiaal “congo hair”. Het voordeel van synthetisch materiaal is dat het water er tijdens het werpen direct uit vliegt, waardoor de streamer niet zwaar wordt en ook aan een #6 of #7 vliegenhengel  gevist kan worden.

Omdat er diverse kleuren “congo hair” aanwezig was, kozen de meeste voor een 2 kleuren streamer, zoals zwart – paars, oranje – wit of lila – licht grijs, maar in alle gevallen de donkerste kleur boven, en de lichte onder. Als eerste werden links en rechts van de haak aan de onderzijde, strengen in de lichte kleur met een lengte van 15cm ingebonden. Boven op de haak werden daarna een 5-tal strengen “pearl light” flash ingebonden en daarop een streng “congo hair” van die zelfde lengte in de donkere kleur. De staart was nu klaar. Om beurten werden er nu korte licht strengetjes aan de onderzijde, en donkere aan de bovenzijde ingebonden om de kop te maken. Telkens een stukje opschuivend richting haakoog, en ook iedere keer even secondelijm aanbrengend voor de stevigheid. De kop eindigt 1 cm voor het haakoog.

De streamer werd uit de bindvice gehaald met een borsteltje gekamd, en met een grote schaar in model geknipt. Hij werd zo plat dat je er gedeeltelijk  doorheen kon kijken. Indien hij netjes was gebonden was de kop dekkend, dus had geen lege stukken, maar was het afval dat eraf geknipt was zeer beperkt. Je diende wel goed op te letten dat je de binddraad niet doorknipte, want hij was nog niet afgebonden! Daarna werd hij weer in de vice geplaatst en werden de 10mm ogen erop geplakt en daarna werden de nylon “weed guards” voor de kop van de streamer goed vastgebonden en gelijmd waarna de streamer kom worden afgebonden.

Enkele dagen na de bindavond kreeg ik van Harrie al een foto met een snoek, gevangen aan deze nieuwe streamer! (Met Paul wordt overigens een nieuwe afspraak gemaakt om te komen voorbinden.)

Snoeken in de Meije polder.

In de vooraankondigingen van deze snoekdag, was de locatie lang “onbekend”. We wilden naar een polder waar we nog niet eerder waren geweest, maar wel met de potentie om snoek te kunnen vangen. Uiteindelijk viel de keuze op de Meije polder. Deze polder ligt schuin boven Woerden en was volgens de routeplanner 1 uur en 3 minuten rijden vanaf de carpoolplaats in Best, van waar we om 8:30u met 8 personen vertrokken. We hadden van tevoren contact opgenomen met de camping “ V.O.F. Hollandse Boerderij” en mochten daar de auto’s parkeren. Het was maar goed dat we dit op voorhand geregeld hadden omdat de het schitterend rijden is over de smalle dijk door de polder, er geweldige huizen en boerderijen staan, maar parkeren kun je er nergens. De temperatuur was tijdens het optuigen van de hengels al opgelopen tot 13°C en het was windstil, het leek wel zomer! Voor de vissers was dit heerlijk, maar was het ook zo ideaal voor het vangen van snoek? In de ochtend waren er een paar aanbeten, maar werd er slechts 1 snoek geland.

En dit terwijl het polderwater er daar echt super uitzag. Ze zaten er zeker, maar vermoedelijk waren ze aan het genieten van het heerlijke weer en hadden geen zin in onze streamers. Bij de camping mochten we onze zelfgemaakte soep warm maken en genoten we in het zonnetje van de lunch, en van de grote papagaai welke voorbij paradeerde. Omdat er in de ochtend weinig was gevangen werd er toch besloten de dijk nog wat verder af te rijden en daar ons geluk te beproeven. Na ook daar aan een boer gevraagd te hebben of we voor zijn hek mochten parkeren wandeldenwe net als bij de camping eerst een heel eind lange een smalle sloot voordat we bij de bredere hoofdsloot uitkwamen.

Ondanks dat we alle mogelijke soorten steamers te water lieten, resulteerde dat niet in het vangen van snoek. Wel een paar aanbeten, maar daar bleef het ook echt bij. Rond 3 uur gaven we de pijp aan Maarten en reden terug naar Best. Omdat we er van overtuigd zijn dat er volop snoek moet zitten, gaan we zeker nog een keer naar de Meije polder terug.