Alle berichten van KVVC

Forel, Vissen

Vissen op de Ahr.

Om 7:20u was het verzamelen op de carpoolplaats aan de A67 bij Geldrop. Met z’n negenen vertrokken we naar de Ahr, een Eifel rivier waar we nog niet eerder met de club gevist hadden. We hadden 3 verschillende “strecke” gereserveerd, omdat er op ieder rivierdeel maar een beperkt aantal personen mogen vissen. Bij aankomst in Dernau bleek het water van de Ahr bruin te zijn. Nadat er dagvergunningen waren gekocht kon er rond 10uur begonnen worden met vissen. Het was lekker weer, de zon scheen en de temperatuur was goed. De Ahr had zowel diepe delen met weinig stroming, maar ook stroomversnellingen op stukken waar het ondiep was. Omdat de rivier redelijk breed was, en er relatief weinig (laag overhangende) bomen waren, viel het werpen wel mee, wat ideaal was voor de minder ervaren vliegvissers onder ons.

Om 13:00u kwamen we samen op een afgesproken parkeerplaats waar een lunch werd verzorgd. Er was verschillend gevangen, veel kopvoorn(tjes), elrits een enkele vlagzalm en forel. Het viel wel op dat er, met name dicht langs de kant, veel kleine witvis zat, die direct je droge vlieg aanvielen voordat de grotere vissen de kans kregen. Forellen werden er weinig gevangen. Omdat we verwachten dat de vangsten in de middag mogelijk hetzelfde (dus matig) zouden zijn net als in de ochtend, besloten we om het avond eten vroeg te plannen, om daarna nog even in de avond te kunnen vissen. We aten in Dernau op het terras, zowel de drank, met name bier, als ook de soep, salades en schnitzels werden erg snel geserveerd en smaakte heerlijk. Daardoor konden we al snel weer terug naar de rivier voor de laatst ronde.

Helaas werd er ook in de avond weinig gevangen, en toen het rond negen uur ook begon te regenen, er was onweer voorspeld, was dat het teken om te vertrekken.
Al met al een gezellige visdag met helaas weinig forel en vlagzalm.

Forel, Vissen

Vissen op de kreken bij De Ronde Bleek.

Op zondag ochtend om 9 uur waren twaalf vissers van de Kvvc bij DRB, waaronder ook nieuwe leden. Sommige starten met koffie, andere begonnen direct de hengels op te tuigen. Het weer was goed, de zon scheen heerlijk, we hadden er zin in! We verdeelde ons over de diverse kreken, en zagen direct al veel forellen zwemmen. Het vangen bleek een heel ander verhaal te zijn. Toch werd al snel de eerste forel gehaakt en geland.

Uiteraard werd er doorgegeven waarmee deze was gevangen, dat kon de rest alleen maar helpen. De forellen bleken niet op 1 soort vlieg, nimf of steamertje te vangen te zijn, maar ze pakte telkens wat anders dat maakte het niet eenvoudiger. Ook imitaties van miertjes leverde vis op als deze net onder de bomen werden gepresenteerd.

Ook een heel aantal forellen wisten de haak op slinkse wijze kwijt te raken, waardoor de visser het nakijken had. Dit overkwam Frans dus 4 keer. Feitse heeft voor het eerst op de DRB forellen weten te vangen. Dit is een heel andere manier van vissen dan op bijvoorbeeld de Kyll in Duitsland gaf hij zelf aan. De forellen zijn ook aanzienlijk sterker! Na 3 uur vissen stopte we om 12:30u en kon de balans worden opgemaakt. Uiteindelijk wist Wil 5 vissen te landen, wat het meeste was op deze visdag. In totaal werden er 14 forellen gevangen door 6 vissers. Na het aftuigen van de hengels en opruimen, werd de vis ochtend onder het genot van een kop koffie bij Jan afgesloten.

Het was weer gezellig, ook volgend jaar gaan we zeker weer een keer vissen op DRB.

Werpen

Werpen

28 April, werpinstructie voorjaar.

Zaterdag 28 april was al weer de laatste van in totaal 4 werpinstructies van het voorjaar seizoen.
Het was op alle geplande zaterdagochtenden droog, zoals we altijd tegen Richard lachend zeggen, “Als we jou boeken, boeken we ook meteen goed weer”. Wel was er alle keren behoorlijk wat wind, waardoor we niet naar het ven konden voor het oefenen van de waterworpen zoals de rolworp en de switch cast .

Helaas was Richard de 3e instructie verhinderd, welke door Ron van Kleef werd overgenomen. De locatie was voor de ene keer het Wilhelminapark in Best. Veel voorbijgangers bleven even kijken, of vroegen wat we aan het doen waren. Het ziet er natuur ook wel vreemd uit met hengels op een grasveld! We hebben op deze instructies weer veel geleerd, sommige het dubbel strippen, backhand werpen, en andere halen nu de 23 meter welke afstand ook voor het VNV werpcertificaat gehaald dient te worden. Uiteraard krijgt het werpen ook weer de nodige aandacht in het najaar.

Richard, dank je wel !

Binden, Fint

Fint bind avond met Ron van Kleef.

Vooruitlopend op het finten op 1 juli hadden we Ron van kleef gevraagd fint vliegen voor te komen binnen. Hij begon de avond met een powerpoint presentatie over de fint, de meeste informatie over de fint is overigens te vinden in het kennisdocument fint, van sportvisserij Nederland, welke te downloaden is via de link: https://www.sportvisserijnederland.nl/files/kennisdocument-fint_5160.pdf Ook de veiligheid tijdens het vissen op de nieuwe waterweg kwam uitgebreid aan de orde, het gevaar zit oa. in de grote zeeschepen welke er passeren, de stroming door de getijden en de wind. Ook gaf hij aan welke montage te gebruiken en hoe daarmee te vissen.

 

Na de presentatie kon er gebonden gaan worden. Over de kleur van fint vliegen was Ron duidelijk, ze mogen alle kleuren hebben, zolang als het maar chatreuse is!

Beide vliegen werden gebonden op een zoutwater #6 haak. Als eerste was de links op de foto afgebeelde nimf aan de beurt. Nadat de chatreuse 3,5mm messing bead op de haak was plaats en de binddraad was opgezet, werd er een onderbody van lichtgroene wol getapered op de haaksteel gebonden. Daarna werd eerste het staartje van de glimmende northern light, ook in de kleur chatreuse, (te koop bij A&M) ingebonden. De helft van de “slietjes” werden van voor naar achter om de haaksteel gewikkeld en eindigde in “de pootjes” links van het lichaaam. De andere helft werd van achter naar voor om de haaksteel gewikkeld en eindigde in “de pootjes” rechts van het lichaam. Om alle “pootjes” goed vast te zetten werd de binddraad er kruislinks tussendoor gebonden, en kon daarna afgebonden worden achter de bead. Vervolgens werd rode binddraad direct achter de bead opgezet en direct weer afgebonden en afgeknipt. De rode kraag geeft de kieuwboog weer. Als laatste werden alle pootjes op dezelfde lengte afgeknipt.

Na de pauze was de rechter nimf aan de beurt. Als eerste werd eenzelfde bead op de haak geplaatst en de binddraad opgezet. Vervolgens was de loop threader, dit tooltje wordt ook gebruikt om binddraad door het buisje van een bobbin holder te trekken, aan de beurt. Hiermee werd chatreuse congo hear door een stukje pearl mylar tubing (gevlochten buisje) met een lengte van 2,5 cm getrokken. De tubing met daarin de congo hear werd stevig boven op de haaksteel gebonden vanaf de bead tot aan de  haakbocht, de resterende lengte was het staartje. Nadat de tubing was uitgerafeld werd de congo hear in het midden van het staartje weer zichtbaar. Vervolgens werd er 0,8mm chatreuse cactus chenille als lijfje over de tubing gewikeld, en de draad afgebonden. Als laatste was de rode kieuwboog weer aan de beurd.

Aansluitend was er nog voldoende tijd en materiaal over om de nimfen nog een keer te binden. Het was een interessante fint avond verzorgt door Ron, met 2 goed vangende fintvliegen.

Binden, Forel

Binden met Feitse Bootsman.

Zoals bekend bindt en vist Feitse het liefste met droge vliegen. Deze avond waren er twee grote klassieke droge vliegen aan de beurt. En nu een keer zonder CDC zoals hij zelf direct aangaf.

De eerste was de Franse L’assassine, gebonden op een 1x lange haak. (Links op de foto.) Dit patroon kan gebonden worden van haakmaat 10 t/m 14. Er werd gebonden met gele binddraad welke aan bij het haakoog werd opgezet. Een patrijzenveer werd daar aan de tip ingebonden en met enkele slagen om de haaksteel gewikkeld. Als staart werden 3 fibers van een fazantenstaart mooi gespreid ingebonden met een lengte van 2 keer de haaksteel. De binddraad werd naar voren gebracht tot aan de patrijs, daar voorzien van glimmende dubbing en vervolgens weer terug naar de haakbocht. De eerder ingebonden veer werd met open slagen  om de haaksteel gewikkeld tot aan de staart.

Daar hing het klosje met binddraad waarmee deze werd vastgezet. Al “wiebelend” werd de binddraad voorzichtig tussen de wikkelingen door naar voren gebracht zonder fibers plat te drukken. Bij het haakoog werd een kopje van binddraad gevormd waarna de deze werd afgebonden en gelakt.

Om te oefenen werd er een tweede gebonden (middelste op de foto) maar met als kleine verschillen: de patrijs werd met de haaksteel ingebonden i.p.v. met de tip, als veer werd een sadle hackle veer gebruikt i.p.v. een grovere veer van een cape. Tevens werd deze zo gebonden dat deze direct dienst deed als staart waarbij deze dus de fazanten fibers verving.

Als laatste de Stimulator (rechts op de foto), geboden op een iets gebogen sedge haak en met fluor oranje binddraad. Deze bond hij vanaf het haakoog tot ter hoogte van de haakpunt waar een klein toefje hertenhaar werd ingebonden als staartje. Het lijfje was van glimmende dubbing waar doorheen met open slagen een hackle veer was gewikkeld. Daarna een grote toef hertenhaar als vleugel welke net als het staartje tot aan het einden van de haakbocht kwam. Het viel niet mee deze netjes bovenop de haaksteel te houden omdat deze geneigd was te gaan draaien. Voor de vleugel werd nu iets donkerdere groene dubbing opgezet en ook daar werd een hackleveer doorheen gedraaid, waarna het oranje kopje als laatste aan de beurt was. De stimulator is een vlieg die drijft als een kurk, en daardoor ook geschikt is voor het vissen op snelstromend water.

Feitse bedankt, het was weer een gezellig en leerzame avond.

Binden, Forel

Binden met Karel Rovers.

We hadden Karel Rovers uitgenodigd voor het binden van nimfen. Zijn keuze was gevallen op 2 soorten relatief eenvoudige nimfen maar waarmee zowel succesvol forellen als ook voorns gevangen kunnen worden. Hij maakte hierbij alleen gebruik van het standaard bindmateriaal: fazanten staart, pauwenfibers, cdc veertjes en koperdraad.

De eerste nimf (links op de foto), werd gebonden op een scud haak maat 12 waarop als eerste een goudkleurige tungsten bead was gezet. Na het opzetten van de binddraad werden een aantal fibers van de fazantenstaart als staartje ingebonden waarna de koperdraad voor de ribbing aan de beurt was. Karel had voor deze nimf dunnen koperdraad bij, waarbij er 2 stukken getwist werden tot een dikkere draad wat een mooi effect gaf. Als lijfje werden de niet afgeknipte fazantenfibers om de haaksteel gewikkeld waarna de koperdraad als ribing volgde. Aansluitend werden er een paar slagen pauwenfibers achter de bead om de haaksteel gewikkeld, maar nog niet afgeknipt. Aan beide zijden van de haaksteel kwam een klein cdc veertje met de bolling naar buiten, waarna er nog een paar slagen pauwenfibers omheen gewikkeld werden. Als laatste kon de nimf afgebonden worden. Tussen het voorbinden door bleef Karel vertellen hoe met deze nimfen te vissen, wat voor vissen hij er mee gevangen heeft, waar en wanneer je ze kunt inzetten en nog veel meer. Om nog even te kunnen oefenen bonden we deze nimf 2 keer.


Na de pauze was de copper john (rechts op de foto), aan de beurt. Deze werd gebonden op een rechte haak maat 12. De gebruikte materialen waren dezelfde als bij de eerste nimf evenals een deel van de bindwijze. Nadat de haak met goudkleurige tungsten bead in de vice was geplaatst werden de binddraad opgezet en het staartje van fazantenfibers, en dikkere koperdraad ingebonden. Het lijfje bestaat bij de de copper john helemaal uit koperdraad waarna aan beide zijden een paar fazanten fibers als pootjes werden ingebonden. Aansluitend was de thorax van pauwenfibers aan de beurt waarna als laatste de wingcase van wederom fazantenfibers aan de bovenzijde over de pauwenfibers werd gelegd en de nimf werd afgebonden. Ook van de copper john werden er 2 gebonden.
Het was een interessante maar zeker ook gezellige bindavond. Karel bedankt!