Op 23 november was de laatste bindavond van 2023. Hiervoor hadden Joren Koevoets uitgenodigd voor het binden van zijn favoriete snoeksteamer. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het gezellig druk. De te binden streamer bestond uit een 2 aparte, scharnierende delen, zodat deze mooi natuurlijk kan bewegen onder water. Maar het meest speciale was toch wel het platte profiel, dat hij op een speciale manier bond. Daardoor kan de streamer als je stopt met stippen door het wegvallen van de waterdruk naar een zijkant wegschieten wat dus een geweldige actie oplevert. Joren zei, dat de snoeken dat zijwaarts wegschieten niet kunnen weerstaan, omdat het op een beweging van een gewonde vis lijkt.
Als eerste was het achterste deel, de staart, aan de beurt. Een shank van 50 mm, of goedkope streamer haak waarvan de haarbocht was afgeknipt, werd in de vice gezet. Gebonden werd met stevige witte 100 denier binddaad waarop je veel kracht kan uitoefenen om het materiaal stevig in te kunnen binden zonder dat deze breekt. De streamer gaat daardoor langer mee en is daarmee dus duurzamer.
Er werden eerst 2 witte “strung schlappen” veren ingebonden met de bollingen naar elkaar gericht (richting haakoog). Daarna terug vouwen en stevig afbinden. Zodra. Zodra Joren iets had ingebonden, bracht hij voor de stevigheid en tegen draaien om de shank of haak een druppeltje secondelijn aan, dit wordt hierna dus niet iedere keer meer vermeld. Daarvoor volgde een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille. Daarmee was hij tot net voor het oog van de shank aangekomen waar hij aan de bovenzijde een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog naar voor inbond. Daarna werden beide kleuren terug gevouwen richting de veren en werd deze staart afgebonden en uit de vice gehaald.
Vervolgens werd de Ahrex TP610 4/0 haak in de vice gezet. Een stukje 60/100 nylon werd naar achter ingebonden, door 2 witte “wiggle tail plastic beads” (kraaltjes) gestoken, vervolgend door het oog van de shank (de staart) en weer terug door de 2 kraaltjes en vastgezet op de haak. Hierdoor is de staart dus in een klein lusje komen te hangen achter de kraaltjes, boven de haakbocht, waarin hij vrij kan bewegen. Daarna werd er holografische zilverkleurige tubing vanaf het haakoog over de haaksteel geschoven en ter hoogte van de haakpunt vast gezet. Door de tubing vanuit de richting van het haakoog terug te duwen ontstaat er eerst een ronde schijf, en als je nog verder duwt, klapt deze door tot een holle vorm waarna deze stevig op de haaksteel werd gebonden. Zie onderstaande foto.
Vervolgens werd het overtollige tubing materiaal weg geknipt. Het platte profiel ontstond door de tubing plat te knijpen, te voorzien van uv-lijm en in die vorm hard te laten worden. Het aanbrengen van de tubing was het moeilijkste deel van de streamer. Voor de tubing werd net als bij de staart een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille gewikkeld, aan de bovenzijde van de haak werd een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog het inbond. Daarna werden beide kleuren in een ruime boog terug gevouwen richting haakbocht waardoor een hoog, plat profiel van craftfur onstond. Door het aanbrengen van uv-lijm bleef deze vorm ook behouden. Net achter het haakoog werd de streamer afgebonden. Als laatste konden de 8mm fluo orange ogen erop worden geplakt waarna de streamer klaar was.
Behalve dat dit de laatste echte bindavond was van het seizoen, duurde deze ook het langste. De streamer was namelijk pas rond 23:00u klaar! De tewaterlating staat overigens gepland voor 17 december. Joren, dank je wel voor deze fantastische bindavond en zeer duidelijke uitleg.