Categoriearchief: Snoek

Snoekstreamer binden met Ron van Kleef

Op 21 november belde Paul al vroeg in de ochtend dat hij wegens privé omstandigheden helaas die avond niet kon komen voorbinden. Op dat moment hadden we als vereniging even een probleem. Wie kon er op zo’n korte termijn invallen, en is het benodigde bindmateriaal beschikbaar? Ron bood aan een ander soort snoekstreamer voor te kunnen binden, en ook voldoende materiaal daarvoor te hebben.

De streamer werd gebonden op een haak van Traun River maat #6/0. Nadat de kleine weerhaak was plat geknepen kon het binden beginnen. Aan beide zijden van de haak werd nylon draad met een dikte van 0,90mm naar achter ingebonden. Dit werden uiteindelijk de “weed guards” die er tijdens het vissen voor zorgen dat de haak van de streamer niet achter in het water liggende takken of waterplanten blijft haken. Boven op de haak kwam een klein toefje “rode “pike hair” welke later als kiew zichtbaar was. De rest van de streamer bestond uit het synthetische materiaal “congo hair”. Het voordeel van synthetisch materiaal is dat het water er tijdens het werpen direct uit vliegt, waardoor de streamer niet zwaar wordt en ook aan een #6 of #7 vliegenhengel  gevist kan worden.

Omdat er diverse kleuren “congo hair” aanwezig was, kozen de meeste voor een 2 kleuren streamer, zoals zwart – paars, oranje – wit of lila – licht grijs, maar in alle gevallen de donkerste kleur boven, en de lichte onder. Als eerste werden links en rechts van de haak aan de onderzijde, strengen in de lichte kleur met een lengte van 15cm ingebonden. Boven op de haak werden daarna een 5-tal strengen “pearl light” flash ingebonden en daarop een streng “congo hair” van die zelfde lengte in de donkere kleur. De staart was nu klaar. Om beurten werden er nu korte licht strengetjes aan de onderzijde, en donkere aan de bovenzijde ingebonden om de kop te maken. Telkens een stukje opschuivend richting haakoog, en ook iedere keer even secondelijm aanbrengend voor de stevigheid. De kop eindigt 1 cm voor het haakoog.

De streamer werd uit de bindvice gehaald met een borsteltje gekamd, en met een grote schaar in model geknipt. Hij werd zo plat dat je er gedeeltelijk  doorheen kon kijken. Indien hij netjes was gebonden was de kop dekkend, dus had geen lege stukken, maar was het afval dat eraf geknipt was zeer beperkt. Je diende wel goed op te letten dat je de binddraad niet doorknipte, want hij was nog niet afgebonden! Daarna werd hij weer in de vice geplaatst en werden de 10mm ogen erop geplakt en daarna werden de nylon “weed guards” voor de kop van de streamer goed vastgebonden en gelijmd waarna de streamer kom worden afgebonden.

Enkele dagen na de bindavond kreeg ik van Harrie al een foto met een snoek, gevangen aan deze nieuwe streamer! (Met Paul wordt overigens een nieuwe afspraak gemaakt om te komen voorbinden.)

Snoeken in de Meije polder.

In de vooraankondigingen van deze snoekdag, was de locatie lang “onbekend”. We wilden naar een polder waar we nog niet eerder waren geweest, maar wel met de potentie om snoek te kunnen vangen. Uiteindelijk viel de keuze op de Meije polder. Deze polder ligt schuin boven Woerden en was volgens de routeplanner 1 uur en 3 minuten rijden vanaf de carpoolplaats in Best, van waar we om 8:30u met 8 personen vertrokken. We hadden van tevoren contact opgenomen met de camping “ V.O.F. Hollandse Boerderij” en mochten daar de auto’s parkeren. Het was maar goed dat we dit op voorhand geregeld hadden omdat de het schitterend rijden is over de smalle dijk door de polder, er geweldige huizen en boerderijen staan, maar parkeren kun je er nergens. De temperatuur was tijdens het optuigen van de hengels al opgelopen tot 13°C en het was windstil, het leek wel zomer! Voor de vissers was dit heerlijk, maar was het ook zo ideaal voor het vangen van snoek? In de ochtend waren er een paar aanbeten, maar werd er slechts 1 snoek geland.

En dit terwijl het polderwater er daar echt super uitzag. Ze zaten er zeker, maar vermoedelijk waren ze aan het genieten van het heerlijke weer en hadden geen zin in onze streamers. Bij de camping mochten we onze zelfgemaakte soep warm maken en genoten we in het zonnetje van de lunch, en van de grote papagaai welke voorbij paradeerde. Omdat er in de ochtend weinig was gevangen werd er toch besloten de dijk nog wat verder af te rijden en daar ons geluk te beproeven. Na ook daar aan een boer gevraagd te hebben of we voor zijn hek mochten parkeren wandeldenwe net als bij de camping eerst een heel eind lange een smalle sloot voordat we bij de bredere hoofdsloot uitkwamen.

Ondanks dat we alle mogelijke soorten steamers te water lieten, resulteerde dat niet in het vangen van snoek. Wel een paar aanbeten, maar daar bleef het ook echt bij. Rond 3 uur gaven we de pijp aan Maarten en reden terug naar Best. Omdat we er van overtuigd zijn dat er volop snoek moet zitten, gaan we zeker nog een keer naar de Meije polder terug.

Snoeken op de Essche Stroom.

Om 8:30u waren we met zevenen op de carpoolplaats in Best bij de A2 aanwezig. De weersverwachting was: regen, regen en nog eens regen! I.p.v. gewone regenkleding had nagenoeg iedereen een waadpak bij, wat een hele goede keus bleek te zijn, die zijn namelijk echt regendicht! We verdeelde ons in 3 groepjes. 2 Personen begonnen met vissen in Vught, daar waar de Essche Stroom uitmond in de Dommel, en visten stroom opwaarts. Dat deel is enkele jaren geleden helemaal opnieuw aangelegd en hebben ze laten meanderen. 2 Personen starten op de A2 brug en visten stroomopwaarts naar een stuw. Om die stuw is een vistrap (een mooie smalle rivier) aangelegd, maar daar mag je helaas niet op vissen. De andere 3 visten bij Esch zelf, eerst bij het spoor en daarna stroomopwaarts naar de stuw.

Ondanks de voorspelde regen was het toch redelijk lang droog, maar werden we af en toe toch getrakteerd op een flinke bui. In de ochtend kwamen we niet verder als een drietal aanbeten en paar volgers, maar er kwamen geen snoeken op de kant. Om 12:30u hadden we afgesproken bij het nieuwe haventje in Esch om samen te lunchen. Bert had zelf verse soep, en voor iedereen een lunchpakketje gemaakt. Die warme soep ging er wel in. 2 Vissers hadden in de middag andere verplichtingen en gingen naar huis, de anderen visten nog verder.

In de middag werd het zowaar droog en kwam de zon er zelfs nog door. De snoeken lieten het helaas behoorlijk afweten. Frans Schutte wist de eer te redden, door als enige een snoek te vangen. Helaas is die niet op de foto gekomen. Zoals ze zeggen, snoeken is zoeken, en dit keer hadden wij ze dus niet gevonden. Volgende keer beter.

Binden met Theo Bakelaar.

We hadden Theo uitgenodigd en gevraagd of hij streamertjes wilde komen voorbinden bij de KVVC. Iedereen kreeg een zakje met daarin alle materialen voor de eerste streamer, het was dus weer perfect voorbereidt. De eerste reactie van de meeste binders was: “die haak is groot”, waarop Theo antwoordde, het is gemakkelijker om met een grote streamer te oefenen en ze later als je dat wil kleiner na te binden. Maar een snoekbaars, of zeebaars weet met deze maat echt wel raad!

De eerste werd een up-side-down versie, waardoor de haak ook met de haakpunt omhoog in de vice werd geplaatst. Diep achter in de haakbocht werd de binddraad opgezet, pearl tubing met een diameter van 10mm ingebonden waarna de draad daar direct werd afgebonden. In de tubing werden 3 messing beads  gedaan welke dienst deden als ratelaar en verzwaring. Net achter het haakoog werd de binddraad opnieuw opgezet en daar werd de open zijde van de tubing dicht gebonden. Daarna was een 10cm lange zonkerstrip aan de beurt. De haakpunt werd er halverwege vanaf de onderzijde door geprikt, waarna deze strak over de haaksteel naar voren werd getrokken, bij het haakoog werd vastgezet, en de draad weer kon worden afgebonden. Als laatste werden de 3D oogjes, met ovale pupillen, op de tubing gelijmd, en klaar was de 1e streamer.
Bij de 2e streamer werd eerst palinghuid gevouwen en dubbel in de juiste vorm geknipt, uiteraard uitlopend in een spits staartje. Deze bond hij in ter hoogte van de haakpunt, daar werd ook een smalle zonkerstrip in gebonden welke om de haaksteel naar voren werd gewikkeld waar hij de draad bij het haakoog afbond. Theo schoof vervolgens een 3cm lang, stukje pearl tubing, deze was wat dunner en stugger, over zonkerstrip zette bij het haakoog de binddraad weer op zette de tubing daar vast waarna de streamer kon worden afgebonden. Daarna waren de plakoogjes weer aan de beurt en was ook deze klaar. Theo gaf nog aan dat als de palinghuid droog is, deze hard is, maar nat wordt hij zacht en erg bewegelijk.

En toen was het PAUZE, tijd voor een pilsje, frisje of sigaret. Als kers op de taart bond Theo als laatste ook nog een popper voor. De staart bestond uit 2 gekleurde slappe veren welke aan beide zijde van de haak met de bolling naar buiten werden gebonden. Daartussen kwamen een paar strengen cristalflash. Er werd een grote marabou veer met de punt ingebonden, en om de haaksteel tot 2cm voor het haakoog gewikkeld. De binddraad werd helemaal tot het haakoog door gewikkeld en daar afgebonden. In de popperkop werd met een hete dubbingnaald een gaatje geprikt, zodat deze kop over het haakoog op de haaksteek werd geschoven. Uiteraard niet vergeten om op de plaats waar de popperkop komt te zitten eerst wat superlijm aan te brengen op de daar aanwezige binddraad. De oogjes werden in de uitsparingen gelijmd, en klaar was de popper.

De bindavond was erg gezellig, leerzaam en leverde 3 super streamers op!!!

Theo bedankt,

Binden met Henk Eisenburger.

Iedereen heeft een eigen voorkeur voor snoekstreamers. Bij Henk zijn dit vintage streamers, het zijn oude patronen maar wel gebonden met modern bindmateriaal.

Het zijn up-side-down streamers waarbij de haakpunt dus naar boven wijst waardoor je minder snel vast komt te zitten. De gebruikte haakmaat was 9/0, dit was de grootste waar we ooit op hebben gebonden! Hieronder zijn voor de beeldvorming de afmeldingen en vorm van de haak vermeld. Helaas is dit type haak niet meer leverbaar. Ook een alternatief merk welke door Henk zelf werd voorzien van de bochten in de haaksteel is niet meer verkrijgbaar. Hierdoor zijn de op deze avond gebonden streamers mogelijk ook de laatste!

Bij de 1e streamer werd gestart met het maken van 2 kleine verdikkingen van binddraad in de haakbocht. Hiertussen werd pearl light, of een ander soort flash als staart ingebonden zodat deze niet weg kon schuiven. Op de haaksteel kwam glimmende chenille. Daarna werd er een plukje bucktail gebonden op het voorste deel van de haaksteel, in de richting van de haakbocht. Aansluitend werd er een andere kleur bucktail naar voren ingebonden, waarna deze werd terug gebracht naar achter, waardoor deze wijd uit kwam te staan. Hiervoor werd zonkerstrip om de haaksteel gewikkeld waarna de streamer werd afgebonden.

De 2de snoekstreamer van de avond was gebonden op eenzelfde soort haak. Ook bij deze kwam glimmende chenille op de haaksteel vanaf de haakbocht tot aan de eerste bocht in de haaksteel, en een plukje bucktail richting haakbocht. Daarna werd een flinke pluk congo hair (verkrijgbaar bij A&M) op het voorste deel van de haaksteel ingebonden (lichtgroen op de foto.) Daarover kwamen een aantal flash strengen. Als laatste werd glimmende chenille om de haaksteel tot aan het haakoog gewikkeld als kopje.
Op 25 februari gaan we met de club snoeken op de Essche stroom, op dat moment kunnen we ze gaan testen.
Henk bedankt voor deze gezellige bindavond.

Vissen op het Eindhovenskanaal.

Deze keer street fly fishing in Eindhoven. Rond 10:00u verzamelde we ons op de parkeerplaats bij de Gamma. We hadden Bert Dillen als gids gevraagd voor deze visdag.  Het was nog droog ondanks de slechte voorspellingen. Tijd om snoeken te vangen in hartje Eindhoven, oftewel street fishing. Het water was Kristal helder, wat het niet gemakkelijker maakte, en aardig fris. Het was taai, slechts 1 snoek werd geland (helaas niet op foto vastgelegd) en twee werden er gemist.

Na een opkikkertje nog even gevist tot de regen en wind toesloeg net na de lunch. He Eindhovenskanaal blijft toch een mooi water om te vissen, in de zomer op witvis, en in de winter op snoek. De volgende keer als we gaan zorgen we voor twee gidsen, Bert en Karel. Wie weet vangen we de snoeken dan wel!