Alle berichten van Bert Worms

Baars, Vissen

KVVC Vistrip Kerkdriel.

Op 24 maart zijn we wezen vissen op de maasplassen in Kerkdriel. Vorig jaar waren we daar ook, maar toen bleek bij aankomst dat de speeltuin en veel bomen een heel eind in en onder water te staan. De waterhoogte was toen 232cm! Dit jaar was die aanzienlijk lager, namelijk 142cm, en dat terwijl deze een dag eerder zelfs 102cm was. Zouden we daardoor dit keer wel grote baarzen kunnen vangen? Want dat was tenslotte de target vis van deze vistrip. Bij aankomst werden de vliegenhengels opgetuigd en de waadpakken aan gedaan. 1 Visser had een nieuwe bellyboot bij en kon na het lezen van de gebruiksaanwijzing ook te water.

Er was er een stevige westen wind aantrekkende naar windkracht 5 wat het werpen er niet gemakkelijker op maakte. Uiteraard hadden we de locatie van waar we viste wel zo gekozen dat we de wind in de rug hadden. Er werd met veel verschillende soorten streamertjes gevist, maar geen daarvan leverde vis op. En dat terwijl we wel bij de bodem viste wat bleek uit de mosseltje en kreeften die mee naar boven kwamen. Maar of we echt tot over het talud konden werpen was nog maar zeer de vraag. Waar waren de baarzen dan? Op de fishfinder waren wel kleine vissen te zien, maar op een diepte van 3 tot 7 meter en buiten ons werpbereik. Tegen het einde van de ochtend trok de wind nog verder aan, gevolgd door een stevige regenbui met hagel. Dit was een goed moment vonden we om in te pakken. Er werd nog even een kop koffie gedronken waarna we vertrokken. Hopelijk hebben we een volgende keer meer geluk met het weer. Het moet toch wel een keer lukken om een mooie baars op te foto te krijgen in Kerkdriel!

 

Baars, Binden

KVVC Bind avond baars streamers.

Op 22 februari hadden we Bart Reitsma uitgenodigd voor het binden van een baarsstreamer, maar zoals hij zelf direct zei, ook andere roofvissen zoals bijv. snoekbaars zijn hiermee te vangen. Het verkrijgen van het juiste bindmateriaal viel niet mee, uiteindelijk kochten we zelf een deel bij verschillende webshops en Bart verzorgde de rest.
De te binden streamer is een game changer en bestaat dus uit verschillende geschakelde delen die samen een mooi  bewegelijk geheel vormen. Eén van de grote voordelen is ook dat bij het werpen de staart veel minder vaak vast komt te zitten aan de haakpunt dan bij een standaard streamer uit 1 geheel. Ook vroeg Bart wat de verwachtingen van de bindavond waren. Daarna kwam de uitleg hoe deze streamer te vissen.


Na een half uurtje begonnen we met het binden. Bij een game changer werk je van achter naar voor en begin je dus met de kleinste shank. De speciale game changer chenille van het merk Semperfly wordt geleverd in een setje met 4 verschuillende maten, deze hebben dus allemaal een verschillende lengte fibers om uiteindelijk een mooi profiel te kunnen maken. De kleinste maat werd nu als eerste ingebonden en met een paar slagen om de shank gewikkeld en vastgezet en afgeknipt.
Daarna waren de witte / gele, fluorescerende, synthetische fibers aan de beurt. Overal op de streamer gebruikte hij dezelfde lengte. Omdat sommige achter, en andere verder naar voren op de streamer worden ingebonden krijg je vanzelf een mooi geheel. Een aantalfibers werden in het midden, net voor de chenille rondom ingebonden. Het naar voren wijzende deel werd terug geslagen naar achter, vastgezet en deze shank werd afgebonden. De tweede shank, welke iets groter was, werd in de kleinste gehaakt en in de vice gezet. Vervolgens werd de op dezelfde manier de tweede maat chenille erop geboden. De synthetische fibers werden nu in een dubbinglus of gesplitste binddraad gezet, mooi verdeeld om de shank gewikeld en afgebonden. De derde en vierde shank welke weer wat groter waren, konden op de zelfde manier worden gebonden, met, je raad het al, de 3e maat chenille.
Daarna kwam de haak pas in de vice. Dit was een Ahrex X0774 maat #1. Een dunne ijzerdraad werd door het oogje van de laatste shank gehaald waarna beide uiteinden stevig op de haak werden vast gezet. Hierdoor was een lusje ontstaan waardoor ook die shank vrij kon bewegen. Op de haak kwam de grootste maat chenille en werden voor de laatste keer de synthetische fibers gebonden. Daarvoor kwamen nog een paar slagen van de kleinste maat chenille om de fishmask met 6mm oogjes goed vast te kunnen zetten.

Bart had een waterbak met een pompje bij. De gebonden streamer werd in de stroming gehangen, waardoor goed zichtbaar was hoe mooi en natuurlijk, deze onderwater beweegt.

Omdat er nog wat tijd over was liet hij nog zien wat voor soorten materialen je mooi in een dubbinglus of in de lus van een gesplitste binddraad kunt inbinden.

Het was een bijzondere, en goed verzorgde avond, Bart bedankt!

Info avond

KVVC Clubavond Flyline2Leader

Tijdens de vistrip naar Duitsland in het najaar was duidelijk geworden dat, met name beginnende vliegvissers, moeite hadden om de verbinding van de vliegenlijn naar de leader goed te maken. Als een overgang te dik is plonst dit op het water, wat bij het vissen met een droge vlieg niet wenselijk is.
Conclusie, dit is een mooi onderwerp voor een clubavond, temeer er veel mogelijkheden zijn. Jan en Carol hadden hierin het voortouw genomen. Er werd veel nagezocht, geprobeerd en materiaal ingekocht bij verschillende winkeliers. Ook Bert werd erbij betrokken. Op 25 januari was de Flyline2Leader verbinding dus het onderwerp van de clubavond. Carol begon met een PowerPoint presentatie wat de mogelijkheden en voor- en nadelen zijn van verschillende soorten verbindingen.

Daarna begon Bert met het maken van een “welded loop” in een vliegenlijn. Dit is de standaard lus die er vaak aan zit als je een vliegenlijn koopt, maar die kun je zelf ook vervangen als deze bijv. kapot is. Hierbij werd het uiteinde van de vliegenlijn schuin afgesneden en dubbel, dus als een lus, in een doorzichtige krimpkous geschoven. Daarna werd de krimpkous met daarin de vliegenlijn boven een industriële föhn verhit waardoor je zag dat de mantel van de vliegenlijn in elkaar begint te vloeien en het 1 geheel werd. De maat van de krimpkous is hierbij erg belangrijk, en deze voorkomt ook dat de vliegenlijn verbrand. De temperatuur die nodig is voor het laten smelten van de mantel is sterk afhankelijk van het soort vliegenlijn maar ligt meestal tussen de 220°C en de 320°C. Er waren verschillende föhns en voldoende krimpkous aanwezig zodat iedereen zelf een keer een “welded loop” kon maken.

De tweede Flyline2Leader verbinding was de “braided loop” en werd door Carol gedemonstreerd. Deze kun je compleet kopen, maar zelf maken is dus ook mogelijk. Hij gebruikte hiervoor braided backing die je op de rol kan kopen. De dikte die hij had was geschikt voor het maken van loops voor AFTMA 3 t/m 8 vliegenlijnen.
Iedereen kreeg een stopnaald welke een stompe punt heeft. Deze werd op 3cm vanaf het einde in de braided backing gestoken, het uiteinde ging door het oog van de naald, dat viel niet mee, daarna kwam de naald er 3cm verder weer aan de zijkant uit. Door aan de punt van de naald te trekken trok je het einde in de braided backing erin. Er werd iets in het lusje gelegd, zodat je als je te hard trok het lusje niet per ongeluk erin verdween. Als laatste werd er vanaf het lusje een stukje siliconen slang met een diameter van 1mm en een lengte van 1,5cm er op schoven en de “braided loop” was klaar voor gebruik.
Een extra optie is een tippet ring op de braided backing te schuiven voordat het uiteinde door de naald gaat. Hierbij blijft er uiteindelijk geen lusje van braided backing over maar alleen een tippet ring om de leader aan te knopen.

Als laatste was Jan aan de beurt, hij maakte de “No Knot” verbinding, een permanente versie maar met de mooiste overgang. Om niet direct van de vliegenlijn naar de aanzienlijk dunnere leader te gaan wordt er 1 tussenmaat gemaakt. Dit gebeurde door een speciale knoop om de vliegenlijn te leggen met 40/100 nylon en door daar vervolgens hard aan te trekken, kan het  buitenste deel van de vliegenlijn verwijderd worden. Vervolgens kreeg iedereen een spelt welke met schuurpapier rondgemaakt gemaakt werd. Hierdoor kon je de speld enkele centimeters in de kern van de vliegenlijn steken. Vervolgens werd het achterste deel van de leader met schuurpapier ruw gemaakt en voorzien van watervaste secondelijm of solarez.  Dan werd de speld uit de kern van de vliegenlijn gehaald, en in de ontstane ruimte werd de leader met lijm erin gebracht. Ook dit kon iedereen zelf een keer proberen. Deze verbinding is sterk genoeg voor het vissen op snoek, maar ook subtiel voor het vissen op forel en vlagzalm.

Het was een clubavond met veel verschillende Flyline2Leader mogelijkheden, veel interactie en het was leerzaam en gezellig. Bert, Carol en Jan bedankt.

 

Snoek, Vissen

2023-12-17 Snoeken.

Na de bindavond van 23 november met als voorbinder Joren Koevoets, werd het tijd om deze snoekstreamer te water te laten. We waren blij dat de Esche Stroom en Dommel lang zijn, dit omdat we met een flinke groep waren. We hadden om 8:00u afgesproken op de carpoolplaats langs de A2 in Best. Maar degene die uit heel andere richtingen kwamen reden rechtstreeks naar de verschillen locaties. Wie waar kon gaan vissen hadden we samen op google maps bekeken. Bij aankomst werden de snoekhengels opgetuigd en konden we de snoeken aan de tand gaan voelen.
Na  15 minuten was het al raak, er werd een schitterende snoekbaars van 60cm geland, Joren had gelijk, zijn streamer is een echte vanger. We waren blij dat we laarzen aan hadden, want door de regen van de voorafgaande dagen was het erg modderig. Ook de wind maakte het werpen met de grote streamers zeker niet eenvoudiger. Via WhatsApp kwamen na verloop van tijd de eerste foto’s binnen met gevangen snoeken.

Omdat we een vliegende start hadden gehad met het vissen op verschillende locaties, hadden we voor degene die wilde om 12:00  afgesproken om nog even samen te komen bij de brug in Esch. In totaal waren er 6 snoeken en 1 snoekbaars gevangen. Ook waren er een paar lossers en verschillende volgers. Ondanks dat de zon doorbrak zorgde de wind er toch voor dat het koud bleef aanvoelen. Een paar viste nog even door, maar de meeste gingen naar huis.
Het snoeken was de laatste KVVC activiteit van 2023, het was weer gezellig, en er was vis gevangen, wat wil je nog meer. Tot volgend jaar.  

Info avond

KVVC Info avond Federatie Dommelvisrecht.

Op 14 december was de laatste clubavond van het jaar, dit was een info avond met als onderwerp: Federatie Dommelvisrecht. De presentatie werd verzorgd door Bert Worms, voorzitter van Federatie Dommelvisrecht. De zaal zat lekker vol, en iets na achten was iedereen binnen en kon hij starten met zijn verhaal. De Federatie huurt van Waterschap de Dommel de beken ten zuiden van het Wilhelmina kanaal (omgeving Eindhoven). De aangesloten verenigingen, kunnen voor de eigen leden (ongeveer 11000) een vergunningen kopen.


Deze beken zijn uniek en sommige hebben zelfs een verval van 1 meter per km. De geschiedenis van Federatie Dommelvisrecht en de uitdagingen zoals die er zijn, zoals de vacatures voor diverse functies in het bestuur, kwamen uitvoerig aan bod. Ook stond hij stil bij de bij Forellengroep Valkenswaard die in samenwerking met de Kempische Vliegvisclub in het verleden bijv. viseitjes hebben opgekweekt tot kleine forelletjes, en deze ook hebben uitzet in de beken. Hiervan werden mooie foto’s getoond, en ook schitterende vissen die enkele jaren later werden teruggevangen.

Halverwege de avond was er een korte pauze zodat iedereen een drankje kon nuttigen. De KVVC had voor hapjes gezorgd in de vorm van prikkertjes met kaas, worst en augurk.
Daarna werd de presentatie hervat met de melding dat het ook erg belangrijk dat Federatie Dommelvisrecht aan tafel zit bij de verschillende Waterschap projecten die uitvoering geven aan de EU KRW doelstelling. Het gaat er daarbij onder andere om dat het ecosysteem verbeterd, waardoor er nieuwe mogelijkheden ontstaan ook voor de visstand. Maar er zijn ook bedreigingen voor de beken zoals afval lozingen, riool overstorten etc. Gemeentes en diverse andere organisaties oefenen hierbij druk uit op bijv. bedrijven die dit mee veroorzaken.
Wie weet wat de toekomst brengt, maar hopelijk zwemt er in de toekomst weer voldoende vis, en hopelijk zelfs forel, in deze unieke beken met bijzondere flora en fauna.

Binden, Snoek, Streamer

Snoekstreamer binden met Joren Koevoets

Op 23 november was de laatste bindavond van 2023. Hiervoor hadden Joren Koevoets uitgenodigd voor het binden van zijn favoriete snoeksteamer. Ondanks dat er een paar afmeldingen waren, was het gezellig druk. De te binden streamer bestond uit een 2 aparte, scharnierende delen, zodat deze mooi natuurlijk kan bewegen onder water. Maar het meest speciale was toch wel het platte profiel, dat hij op een speciale manier bond. Daardoor kan de streamer als je stopt met stippen door het wegvallen van de waterdruk naar een zijkant wegschieten wat dus een geweldige actie oplevert. Joren zei, dat de snoeken dat zijwaarts wegschieten niet kunnen weerstaan, omdat het op een beweging van een gewonde vis lijkt.

Als eerste was het achterste deel, de staart, aan de beurt. Een shank van 50 mm, of goedkope streamer haak waarvan de haarbocht was afgeknipt, werd in de vice gezet. Gebonden werd met stevige witte 100 denier binddaad waarop je veel kracht kan uitoefenen om het materiaal stevig in te kunnen binden zonder dat deze breekt. De streamer gaat daardoor langer mee en is daarmee dus duurzamer.
Er werden eerst 2 witte “strung schlappen” veren ingebonden met de bollingen naar elkaar gericht (richting haakoog). Daarna terug vouwen en stevig afbinden. Zodra. Zodra Joren iets had ingebonden, bracht hij voor de stevigheid en tegen draaien om de shank of haak een druppeltje secondelijn aan, dit wordt hierna dus niet iedere keer meer vermeld. Daarvoor volgde een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille. Daarmee was hij tot net voor het oog van de shank aangekomen waar hij aan de bovenzijde een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog naar voor inbond. Daarna werden beide kleuren terug gevouwen richting de veren en werd deze staart afgebonden en uit de vice gehaald.

Vervolgens werd de Ahrex TP610 4/0 haak in de vice gezet. Een stukje 60/100 nylon werd naar achter ingebonden, door 2 witte “wiggle tail plastic beads” (kraaltjes) gestoken, vervolgend door het oog van de shank (de staart) en weer terug door de 2 kraaltjes en vastgezet op de haak. Hierdoor is de staart dus in een klein lusje komen te hangen achter de kraaltjes, boven de haakbocht, waarin hij vrij kan bewegen. Daarna werd er holografische zilverkleurige tubing vanaf het haakoog over de haaksteel geschoven en ter hoogte van de haakpunt vast gezet. Door de tubing vanuit de richting van het haakoog terug te duwen ontstaat er eerst een ronde schijf, en als je nog verder duwt, klapt deze door tot een holle vorm waarna deze stevig op de haaksteel werd gebonden. Zie onderstaande foto.

Vervolgens werd het overtollige tubing materiaal weg geknipt. Het platte profiel ontstond door de tubing plat te knijpen, te voorzien van uv-lijm en in die vorm hard te laten worden. Het aanbrengen van de tubing was het moeilijkste deel van de streamer. Voor de tubing werd net als bij de staart een 8-tal wikkelingen van zilveren long hair uv chenille gewikkeld, aan de bovenzijde van de haak werd een toefje grijze en aan de onderkant witte craftfur tot over het haakoog het inbond. Daarna werden beide kleuren in een ruime boog terug gevouwen richting haakbocht waardoor een hoog, plat profiel van craftfur onstond. Door het aanbrengen van uv-lijm bleef deze vorm ook behouden. Net achter het haakoog werd de streamer afgebonden. Als laatste konden de 8mm fluo orange ogen erop worden geplakt waarna de streamer klaar was.

Behalve dat dit de laatste echte bindavond was van het seizoen, duurde deze ook het langste. De streamer was namelijk pas rond 23:00u klaar! De tewaterlating staat overigens gepland voor 17 december. Joren, dank je wel voor deze fantastische bindavond en zeer duidelijke uitleg.