Op 28 maart was Paul van de Sande de voorbinder op de KVVC bindavond.
De vorige keer was in 2019 waarbij hij toen schitterende snoek streamer bond. Dit keer iets heel anders, droge Ardennen vliegen, maar zoals hij zelf direct zij, die doen het zeker ook in Duitsland bijv. op de Kyll. Paul is de eigenaar van Fly Scene (http://www.flyscene.be/) en distributeur van o.a. de merken Vision, Fly Scene, en producten die hij zelf ontwikkeld en produceert. Speciaal voor deze avond had Paul voor alle aanwezige setjes met alle benodigde bindmaterialen en zelfs tooltjes samengesteld!
Na een algemene introductie van het vissen in de Belgische Ardennen, en het te gebruiken
materiaal en vistechnieken kon het binden beginnen. Het was erg druk, maar direct muisstil in de zaal. Alle vliegen werden gebonden op de Tunca Expert, barbless wide gape dry fly haak maat 16. Als binddraad gebruikte Paul UTC 70 (=8/0) binddraad omdat dit een multifilament niet getwiste binddraad die goed te splitsen is.
De kleur van de binddraad kiest hij altijd hetzelfde als die van de te gebruiken dubbing kleur van het lichaam. De eerste vlieg was de V-Merger (foto 1) welke met name gebruikt wordt om te kijken of de vissen gaan stijgen op een droge vlieg, of dat er toch beter met nimfen gevist kan gaan worden. Nadat de tan kleurige draad was opgezet en tot net voor de haakbocht was gebracht werd de draad gesplitst. In de ontstane grote lus bracht Paul behoorlijk veel dubbing in de kleur Chinchilla aan waarna de lus met een dubbing twister werd gesloten. Deze draad met dubbing werd vervolgens om de haaksteel tot net voor het haakoog, na iedere wikkeling de dubbing naar achter en tot boven de haaksteel brengend. De vlieg werd daar al afgebonden. De fibers aan de onderzijde van de haak werden weg geknipt. Als variant wordt ook wel eens een klein staartje van lavender angel hair ingebonden.
Daarna was de Iron blue dun aan de beurt (foto 2). De binddraad was UTC 70 in de kleur dun. Paul begon met het inbinden van het staartje van grijs / wit gestippelde coq de leon welke even lang was als de haaksteel. Daarna volgde een “bud” (kontje) van wijnrode binddraad. Vervolgens werd de binddraad gesplitst, de SFL Squirrel Dubbing Grey Natural in de lus aangebracht, getwist, en taps als lijfje tot 3mm voor het haakoog om de haaksteel gewikkeld. Er werden 2 of 3 CDC Blue Dun veertjes recht op elkaar gelegd in de klem, waarna hij deze dicht langs de stam van de veer knipte, en alleen de fibers achter bleven in de klem. Nu zaten de fibers verdeeld over de hele breedte van de klem. Om ze allemaal op een klein stukje van de klem te krijgen, opende hij heel voorzichtig de klem een heel klein beetje. Nu was er net genoeg ruimte dat de punt van een spelt er tussen paste om de fibers naar elkaar te duwen, zonder dat deze eruit vielen! De fibers werden uit de klem gehaald, en naar voor gericht boven op de haaksteel ingebonden. Daarna werden ze terug gevouwen en werden er een aantal wikkelingen van de binddraad voor gelegd, waardoor de ontstane vleugen mooi rechtop bleef staan. Nu was de thorax aan de beurt. De draad werd opnieuw gesplitst, voorzien van een kleine hoeveelheid Master Dub Adam Grey, getwist, waarmee een paar wikkelingen voor de vleugel werden gelegd. De Iron blue dun was nu klaar en kon worden afgebonden. De omschrijving is lang, maar deze vlieg is binnen een paar minuten te binden.
I.p.v. de Iron blue dun nogmaals te binden, gebruikte Paul dezelfde volgorde en technieken (zonder “bud”) maar met andere kleuren, waardoor het andere vliegen werden. (Uiteraard horen ze eigenlijk wel verschillende maten te hebben, maar dat maakt voor de bindtechniek uiteraard niet uit.) De betreffende vliegen zijn hieronder afgebeeld, en de gebruikte materialen / kleuren, zijn in de tabel vermeld. Blue dun (foto 3), Blue wing olive (foto 4) en PWO Pink wing olive (foto 5).
Uiteraard kon in het rijtje van droge vliegen een sedge niet ontbreken. Dit was dus tevens de laatste vlieg van de avond. De binddraad in de kleur tan, werd opgezet en tot aan de haakbocht gebracht. Daar werd de binddraad gesplitst en voorzien van Master Dub Tan, getwist, en taps als lijfje tot 3mm voor het haakoog om de haaksteel gewikkeld. Daar werd een henneveer (soft hackle) ingebonden, en zo ver naar voor getrokken tot de vleugel de gewenste lengte had. De binddraad werd opnieuw geplitst. Er werden 2 CDC Natural Grey veren op elkaar gelegd in de klem waarna de stam eraf werd geknipt. De fibels bleven nu wel verdeeld over de hele klem zitten en werden zo in de lus gezet waarna de lus met de dubbing twister werd gesloten. De draad met CDC fibers werden met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld waardoor o.a. de pootjes ontstonden en de sedge kon worden afgebonden.
Het was een super bindavond die tegen 11:00u ten einde liep. Het was van wereld klasse, Paul bedankt,