Snoeken op de Essche Stroom.

Om 8:30u waren we met zevenen op de carpoolplaats in Best bij de A2 aanwezig. De weersverwachting was: regen, regen en nog eens regen! I.p.v. gewone regenkleding had nagenoeg iedereen een waadpak bij, wat een hele goede keus bleek te zijn, die zijn namelijk echt regendicht! We verdeelde ons in 3 groepjes. 2 Personen begonnen met vissen in Vught, daar waar de Essche Stroom uitmond in de Dommel, en visten stroom opwaarts. Dat deel is enkele jaren geleden helemaal opnieuw aangelegd en hebben ze laten meanderen. 2 Personen starten op de A2 brug en visten stroomopwaarts naar een stuw. Om die stuw is een vistrap (een mooie smalle rivier) aangelegd, maar daar mag je helaas niet op vissen. De andere 3 visten bij Esch zelf, eerst bij het spoor en daarna stroomopwaarts naar de stuw.

Ondanks de voorspelde regen was het toch redelijk lang droog, maar werden we af en toe toch getrakteerd op een flinke bui. In de ochtend kwamen we niet verder als een drietal aanbeten en paar volgers, maar er kwamen geen snoeken op de kant. Om 12:30u hadden we afgesproken bij het nieuwe haventje in Esch om samen te lunchen. Bert had zelf verse soep, en voor iedereen een lunchpakketje gemaakt. Die warme soep ging er wel in. 2 Vissers hadden in de middag andere verplichtingen en gingen naar huis, de anderen visten nog verder.

In de middag werd het zowaar droog en kwam de zon er zelfs nog door. De snoeken lieten het helaas behoorlijk afweten. Frans Schutte wist de eer te redden, door als enige een snoek te vangen. Helaas is die niet op de foto gekomen. Zoals ze zeggen, snoeken is zoeken, en dit keer hadden wij ze dus niet gevonden. Volgende keer beter.

EU nymphing door Frans en Wil Dirks.

Door omstandigheden kon de geplande voorbinder niet aanwezig zijn deze avond. Frans en Wil Dirks hebben de bindavond ingevuld met een uitstekend verzorgde introductie over EU Nymphing. Frans begon zijn uitleg dat EU nymphing eigenlijk al het goede heeft van Czech-, French-, Polish- en Italian nymphing. Als lijndraad werd een film vertoond over Amerikanen die aan het WK-vliegvissen hebben meegedaan, maar daar nooit in de top konden meedraaien, omdat ze “oude” vismethoden gebruikte. Door het overnemen van het EU nymphing stegen zij aanzienlijk in de rangrijst. Om de effectiviteit van verschillende vismethoden te vergelijken werd op 1 stuk rivier achtereenvolgens op de manieren gevist. Als eerst met een droge vlieg (matige vangst), daarna met een standaard nymphing methode met een beetverklikker en een standaard vliegenlijn (redelijke vangst), en als laatste met EU nymphing methode (beste vangst). Er wordt bij EU nymphing gevist met zachte lichte hengels #2 of #3 met een lengte van 9,5 tot wel 11 ft. Wil had ook hengels meegebracht om ze te kunnen laten zien en ervaren hoe deze aanvoelen. Er wordt gevist met een drijvende vliegenlijn en zonder “zware” beetverklikker ,  omdat die met een plons op het water valt, en drijven met de snelheid van de bovenste waterlaag. Op de film was duidelijk te zien dat op sommige plaatsen het water dicht bij de bodem veel trager stroomt, of zelfs achter een steen de stroming in de tegenovergestelde richting kan gaan! De drijvende beetverklikker zou daardoor de nymphen veel te snel en daardoor onnatuurlijk “meetrekken”. Bij de EU-nymphing methode blijft de vliegenlijn op de rail, daaraan zit een duidelijk zichtbare, bijv. witte indicator mono van ongeveer Ø 0,28mm, vervolgens een stukje 2 kleurige indicator mono (Dat deel is eigenlijk de beetverklikker), daarna standaard nylon van Ø 0,20mm waaraan een tippet ringetje werd gezet. Hieraan kom de Ø 0,12mm nylon met de 2 nymphen, de lengte van de nylon wordt bepaald door de waterdiepte.
De hengel wordt bij het vissen hoog gehouden. De Ø 0,12mm nylon lijn snijdt als het ware door het water, de stroming heeft er dus nagenoeg geen invloed op. Daardoor kunnen de nymphen dicht bij de bodem op de juiste snelheid, op een natuurlijke manier bewegen.

Zodra je voelt dat de nymph wordt gestopt, je ziet dat ook aan de strike indicator, dien je aan te slaan. Of het was een steen, of natuurlijk een mooie forel of vlagzalm.

Na de pauze was het de beurt aan Wil. Hij bond 1 van zijn favoriete nymphen voor, die goed als punt nymph gebruikt kan worden bij het EU-nymphen. Hij bond op een Hanak 450 BL #16 jig haak.
Als eerste plaatste hij de slotted tungsten gold bead zo hoog mogelijk op de haak en zette die vast met binddraad. Vervolgend werd een dun koperdraadje ingebonden. Daarna werden 3 fibers van een fazantenstaart als staartjes ingebonden, welke als lengte maar de helft van de haaksteel waren. Met de binddraad werd een getaperde body gemaakt en de fazanten fibers netjes naast elkaar naar voren om de haaksteen gewikkeld.  De koperdraad welke als als ribbing en tevens versteviging dient werd  in tegengestelde richting in open slagen naar de bead gebracht. Als laatste werd met peacock spectra dubbing een thorax net achter de bead gemaakt waarna binddraad kon worden afgebonden.

Het was een zeer veelzijdige en leerzame avond, die ook ons meer vis kan opleveren, als je voor dit EU nymphing open staat.
Frans & Wil, super bedankt!

Koppelviswedstrijd Flymph.

2 Keer per jaar organiseert Flymph een koppelwedstrijd voor de eigen leden. Voorafgaand aan de wedstrijd worden er in het Witven dan 600 forellen uitgezet. Dit keer waren de KVVC leden uitgenodigd om aan de wedstrijd deel te nemen.
In de ochtend was het een One Fly wedstrijd, wat inhield dat iedereen met eenzelfde vlieg diende te vissen. Wel was het zo dat indien je deze verloor, je bij de wedstrijdleiding een nieuwe kon gaan halen. Uiteraard was het wel de bedoeling dat je de vlieg waarmee je ging vissen ook zelf bond!

Daarom was er op 16 oktober een bindavond georganiseerd voor iedereen die mee deed aan de wedstrijd. Flymph en de KCCV hadden voor het benodigde bindmateriaal gezorgd en Feitse bond deze voor. In totaal bond iedereen 2 vliegen.

Op zaterdag 27 oktober was het dan zo ver, om 9:00u uur was de officiële loting waarbij de 21 deelnemers in koppels werden verdeeld en er werd bepaald wie in welke manche waar viste. Om 9:30u klonk het startsignaal. Het weer was super, en binnen enkele minuten werden de eerste forellen gevangen. In de ochtend werden er 4 manches van 40 minuten gevist. Het koppel dat op dat moment aan de leiding ging had 3 vissen weten te vangen. Aansluitend was er een heerlijke lunch met soep, en broodjes welke door het Witven was verzorgd.

Na de pauze volgde nogmaals 4 manches, waarin iedereen nu zelf mocht bepalen met wat voor vlieg / nymph er gevist werd. Net als in de ochtend werd er ook nu weer door de wedstrijdleiding gecontroleerd met wat voor vlieg je viste, en dat er weerhaakloos gevist werd. Ook schonken ze een borreltje Schrobbelèr, dat ging er wel in. Toen het eindsignaal klonk werden de waadpakken uit gedaan en hengels afgetuigd. Op het terras werd in het zonnetje nog een drankje gedronken en de uitslag bekend gemaakt. Het winnende koppel was Wouter (Flymph) en Jeroen (KVVC) met in totaal 8 gevangen forellen!
Hierbij willen de het bestuur van de Flymph nogmaals bedanken voor het mee mogen vissen in deze gezellige, goed georganiseerde wedstrijd.

Binden met Theo Bakelaar.

We hadden Theo uitgenodigd en gevraagd of hij streamertjes wilde komen voorbinden bij de KVVC. Iedereen kreeg een zakje met daarin alle materialen voor de eerste streamer, het was dus weer perfect voorbereidt. De eerste reactie van de meeste binders was: “die haak is groot”, waarop Theo antwoordde, het is gemakkelijker om met een grote streamer te oefenen en ze later als je dat wil kleiner na te binden. Maar een snoekbaars, of zeebaars weet met deze maat echt wel raad!

De eerste werd een up-side-down versie, waardoor de haak ook met de haakpunt omhoog in de vice werd geplaatst. Diep achter in de haakbocht werd de binddraad opgezet, pearl tubing met een diameter van 10mm ingebonden waarna de draad daar direct werd afgebonden. In de tubing werden 3 messing beads  gedaan welke dienst deden als ratelaar en verzwaring. Net achter het haakoog werd de binddraad opnieuw opgezet en daar werd de open zijde van de tubing dicht gebonden. Daarna was een 10cm lange zonkerstrip aan de beurt. De haakpunt werd er halverwege vanaf de onderzijde door geprikt, waarna deze strak over de haaksteel naar voren werd getrokken, bij het haakoog werd vastgezet, en de draad weer kon worden afgebonden. Als laatste werden de 3D oogjes, met ovale pupillen, op de tubing gelijmd, en klaar was de 1e streamer.
Bij de 2e streamer werd eerst palinghuid gevouwen en dubbel in de juiste vorm geknipt, uiteraard uitlopend in een spits staartje. Deze bond hij in ter hoogte van de haakpunt, daar werd ook een smalle zonkerstrip in gebonden welke om de haaksteel naar voren werd gewikkeld waar hij de draad bij het haakoog afbond. Theo schoof vervolgens een 3cm lang, stukje pearl tubing, deze was wat dunner en stugger, over zonkerstrip zette bij het haakoog de binddraad weer op zette de tubing daar vast waarna de streamer kon worden afgebonden. Daarna waren de plakoogjes weer aan de beurt en was ook deze klaar. Theo gaf nog aan dat als de palinghuid droog is, deze hard is, maar nat wordt hij zacht en erg bewegelijk.

En toen was het PAUZE, tijd voor een pilsje, frisje of sigaret. Als kers op de taart bond Theo als laatste ook nog een popper voor. De staart bestond uit 2 gekleurde slappe veren welke aan beide zijde van de haak met de bolling naar buiten werden gebonden. Daartussen kwamen een paar strengen cristalflash. Er werd een grote marabou veer met de punt ingebonden, en om de haaksteel tot 2cm voor het haakoog gewikkeld. De binddraad werd helemaal tot het haakoog door gewikkeld en daar afgebonden. In de popperkop werd met een hete dubbingnaald een gaatje geprikt, zodat deze kop over het haakoog op de haaksteek werd geschoven. Uiteraard niet vergeten om op de plaats waar de popperkop komt te zitten eerst wat superlijm aan te brengen op de daar aanwezige binddraad. De oogjes werden in de uitsparingen gelijmd, en klaar was de popper.

De bindavond was erg gezellig, leerzaam en leverde 3 super streamers op!!!

Theo bedankt,

Werpen VNV & KVVC,

Dit najaar zag de agenda voor het werpen er anders uit. I.p.v. alleen de lessen van Richard organiseerde de VNV namelijk op 20 oktober een werpdag waarbij alle vliegvisverenigingen uit Zuid-Nederland, en dus ook de KVVC leden waren uitgenodigd. Dit vond plaats in Veldhoven bij het Witven. In totaal waren er 28 deelnemers aanwezig. De instructies werd gegeven door 3 EFFA- (oa. Richard), en 4 VNV-instructeurs waaronder ook Bert en Ron van de KVVC. Iedere deelnemers had zich kunnen inschrijven voor 4 workshops waarbij er gekozen kon worden uit: basis worp, dubbelstrippen, rolworpen, backhand  en vlak werpen, werpen met zware streamers, precisie werpen en als laatste truc worpen. Na het welkomstwoord van Piet van de Sar begon de eerste workshop om 10:00 uur. Het weer was super en alle deelnemers kregen les van verschillende instructeurs.

Van 12:30u tot 13:00u was er een pauze waarbij een goed verzorgde lunch, welke door het Witven verzorgd was, genuttigd kon worden. In de middag waren de laatste 2 workshops. De VNV-werpdag eindigde om 16:00u, was goed georganiseerd en erg leerzaam. Tijdens de workshops zat je ook bij deelnemers van andere verenigingen, wat zeker bijdroeg aan de gezelligheid, iedereen heeft tenslotte dezelfde hobby! De verwachting is dat de VNV in de toekomst vaker werpdagen zal organiseren, als KVVC zullen we daarbij zeker weer van de party zijn.

Je werptechniek kun je alleen verbeteren door er frequent, en onder deskundige begeleiding mee bezig te zijn. Daarom hadden we op 3 november, en 1 december nog lessen gepland bij Richard in Tilburg.

Er waren op deze data, naast de vaste aanwezigen, ook een paar geïnteresseerde aanwezig die wel een keer wilde ervaren hoe het is om te werpen met een vliegenhengel. Voor hen was dit een geheel nieuwe ervaring. Ook zij waren enthousiast, sterker nog, de eerste vliegenhengels zijn al gekocht.
Ook in het voorjaar 2019 zijn er al weer 3 werplessen gepland, hopelijk kunnen we dan ook nog een keer naar het water voor het oefenen van de waterworpen zoals de rolworp.
Richard, bedankt voor je lessen.

Vistrip Kyll.

Om 7:00u was het verzamelen op de carpoolplaats aan de A2 ter hoogte van Valkenswaard, van waar we met zessen vertrokken, Bert en Jeroen waren namelijk een dag eerder al gegaan. Onderweg de nodige wegwerkzaamheden in Duitsland, en zelf een geheel afgesloten snelweg maakte dat we er langer als gepland op reden. In Gerolstein werden de vergunningen gekocht, de twee stecken (Lissingen en stadt strecke Gerolstein) hadden we een heel aantal weken van tevoren al gereserveerd omdat het de op een na de laatste dag was van dit visseizoen op de Kyll! Omdat we met 8 personen waren werden er verder ook geen vergunningen meer uitgegeven, we hadden het water dus voor ons alleen. Het was die dag uitzonderlijk warm, waardoor we zelfs zonder jasje konden vissen.

Wel waaide het af en toe even flink, waardoor er veel bladeren in het water vielen, dat maakte het dus er niet gemakkelijker op net als de lage waterstand. Frans had in de ochtend een goede “pool” gevonden en ving daar al 15 vlagzalmen, bij de andere waren de vangsten nog op 1 hand te tellen. De KVVC had voor een eenvoudige lunch gezorgd om 13:00u. Daarna verdeelde we ons weer over de 2 gedeelten voor de middag sessie. Het bleef zoeken naar vis, je zag op de meeste plaatsen maar weinig forellen stijgen. Maar als je ze zag, kon je ze meestal na goed aanwerpen ook vangen. Al met al worden er die middag toch verschillende mooie vissen gehaakt.

De dag werd afgesloten bij de pizzeria waarna we terug reden. Het was een schitterende, gezellige visdag, waarbij de meeste tussen de 3 en 9 vissen wisten te vangen.

#Vliegvissen