Op 16 november is Wil Dirks Perdigon nymphen komen voorbinden. Maar zoals hij zelf aangaf zijn ze niet echt moeilijk, en zijn ze, als je er eenmaal handigheid in hebt, ook snel te binden. Dat moet ook wel omdat je er regelmatig kwijt raakt tijdens het vissen aan obstakels onderwater. Voor welk type vis(sen) deze geschikt zijn? Eigenlijk voor veel soorten van forel op stromede riviertjes tot voorn in stadswater.

Prev

1of10

Next

Wat de nymfjes gemeen hadden was:

• Als ze een staartje hadden waren deze vrij kort en licht van kleur, het waren slechts een paar fiber waardoor deze natuurlijk kunnen bewegen. Bijvoorbeeld van een mallard
• Ze hadden allemaal een tungsten bead, waardoor ze wat zwaarder zijn en snel zinken.
• De binddraad was dun, ongeveer 10/0 en zwart. Hiermee werd ook de vorm van de body gemaakt.
• Alle 4 hadden ze iets roods als atractor,ofwel een kraagje of but.
• De body was van glimmend tinsel.
• Boven op de bead en eerste stukje van de body kwam een “druppel” zwarte lak als wingcase.
• En wat typerend is voor de Perdigon nymphen, de body wordt helemaal voorzien van een uv lak zoaks bijv. bug bont.

1. Links boven, was gebonden op een nymph / scud haak (#14), met regenboog holografisch tinsel.
2. Rechts boven, was gebonden op een wide gap haak (#16), met een groene tinsel. De bead was ongeveer 2,5mm
3. Links onder, was ook gebonden op een wide gap haak (#16), met een pearl tinsel welke nagenoeg transparant was. De zilveren bead was 2mm groot, na ja, eerder klein. Het op de haak krijgen van deze zeer kleine bead, was dus tevens het moeilijkste van de avond!
4. De laatste, rechts onder op de foto, was tevens de meest bewerkelijke en aparte nymph.

Gebonden op een jig haak maat #16 en een slotted zilveren bead. Naast de rode bud, had hij en thorax van donkere, ietwat glimmende (ice) dubbing en een kleine cdc veertje welke in een gesplitste draad, of dubbinglus achter de bead werd gehackled. De cdc heeft een natuurlijke beweging onderwater. Na het afbinden en uiteraard lakken van de body was ook deze nymph klaar.

Het was een gezellige, en goedbezochte bindavond.

Alle nymphen welke op de foto’s zijn weergegeven zijn overigens ook door Wil zelf gebonden.

Wil, bedankt!

We hadden voor deze bindavond Theo Bakelaar uitgenodigd voor het voorbinden van foam vliegen. Foam wordt relatief weinig gebruikt voor het binden van vliegen, en dat terwijl het zeer goed drijvende en ook goed vangende insecten / vliegen zijn, zoals Theo zelf aangaf.

Prev

1of11

Next

Als eerste was een helemaal zwart kevertje aan de beurt. Alles was tot in de puntjes voorbereid, zo kreeg iedereen een zakje met daarin al het materiaal dat nodig was voor betreffend vlieg. Het foam was met een laser gesneden en had daardoor exact de juiste vorm. In het midden zat een klein gaatje waardoor de haak gestoken werd, het ene deel van het foam kwam via de onderkant en het andere deel via de bovenkant van de haak naar voren. Na het aanbrengen van lijm om de 2 delen op elkaar te bevestigen werden deze bij het haakoog vast gebonden. Dunne zwarte rubber legs werden aan beide zeiden, in de daarvoor bestemde uitsparing gebonden en op lengte geknipt. Het omschrijven van het bindpatroon duurde vermoedelijk langer het binden zelf, dat binnen 2 minuten klaar was!
Als tweede was een miertje aan de beurt welke net als het kevertje geboden werd op een Tiemco TMC 111 #12. Nadat de zwarte binddraad was opgezet werd daar lijm op gedaan en het foam lijfje erop gebonden en verlijmd. Een zwarte hackle veer werd er op de versmalling gewikkeld als pootjes, waarna hij al afgebonden kon worden. Aan de onderzijde werd een “V” vorm uit de hackle geknipt waardoor het miertje mooi recht op het water drijft. Ook dit bindpatroon was snel klaar door het vooraf met laser gesneden foam. Ook was er al een fluorescerende groene stip op gezet waardoor, het miertje nog beter zichtbaar is tijdens het vissen.

Als derde was een grote sedge aan de beurt met een vleugel van foam. Nadat de binddraad was opgezet werd een lange bruine saddle hackle vanaf de haakbocht tot 4mm van het haakoog om de haak gewikkeld waar deze niet werd afgeknipt. Aan de bovenzijde van de haak werden alle fibers vlak afgeknipt zodat de vleugel van foam aan de voorzijde kon worden ingebonden, en in het midden middels een druppeltje lijm plat kon worden vastgezet. Vervolgens kon het resterende deel van de saddle hackle voor de vleugel met een aantal slagen om de haaksteel worden gedraaid en daarna worden afgebonden. Nadat ook hier een aan de onderzijde een “V” vorm uit de hackle was geknipt was de sedge klaar.
Als 4e en laatste was de Chernobyl ant aan de beurt. Dit is een groot lelijk insect maar met een aantrekkingskracht voor de grootste forellen in bijv. Amerika waarmee er veel wordt gevist. Als eerste werden er als lijfje een aantal pauwenfibers vanaf de haakbocht tot aan het haakoog om de haak gewikkeld. Daarna waren de 2 driehoeken van foam aan de beurt, de onderste is donker van kleur en heeft de platte zijde van de driehoek aan de achterzijde, de bovenste is licht van kleur, daardoor goed zichtbaar, met de platte zijde van de driehoek tot boven het haakoog. Deze driehoek wordt als laatste wat rond geknipt als kopje. Ook krijgt de Chernobyl ant 6 rubber pootjes,3 aan beide zijde van het lichaam.

Alle vliegen / insecten werden die avond 2 keer gebonden waardoor de technieken goed geoefend konden worden.
Na afloop kon je bij Theo nog extra laser gesneden foam kopen, waardoor je thuis ook nog kon binden. Theo bedankt, het was erg leerzaam en gezellig!