Alle berichten van Ron van Kleef

Snoek, Vissen

Snoeken in de polder

Na de afgelopen bindavond (Edwin Verdoold) wordt het tijd om deze snoekstreamers te soppen. Rond half acht op zondag 27 februari rijden we aan richting Krimpen aan den IJsel. Net voor aankomst (tegen negen uur) is er een alcoholcontrole door de politie: we mogen door. De snoekhengels worden opgetuigd en een ieder trekt de polder in. Het eerste uur is het frisjes, maar de zon doet ook de gevoelstemperatuur stijgen.

Er worden verschillende snoeken gevangen in de ochtend en een mooie dikke verkiest zijn eigen pad. Na de lunch (broodjes en soep) verkassen we en mogen parkeren bij een kaasboerderij. Daar worden twee snoeken gevangen. Tegen het einde van de middag verkassen we nogmaals naar een meer open stuk zonder fietsers, verkeer etc. Hier wordt alsnog een snoek verleidt. Een mooie zonnige dag met een stevige zuid oosten wind gaat ten einde en rond vijf uur keren we huiswaarts. Dit was en mooie samenwerking met HSV Groot-Rotterdam.

Binden, Streamer

Binden met Edwin

17-02-2022, Snoekstreamers

Op de KVVC vliegvisbeurs van 6 november had Edwin Verdoold van HSV Groot Rotterdam snoekstreamers gebonden als demonstratie. De afspraak werd gemaakt deze schitterende streamer ook een keer op een bindavond te komen voorbinden. Gelukkig lieten de coronamaatregelen het toe weer in de zaal te mogen binden, wel met voorzorgsmaatregelen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was druk, iedereen was blij weer te mogen komen, 

Het werd een tandem snoekstreamer met een connector om de staart te kunnen wisselen. Mogelijke staarten zijn: flash staarten, staarten met veren, een fishtail, een wiggletail, of een stinger.

Op deze avond werd gekozen voor een staart bestaande uit 3 witte henneveren met een lengte van ongeveer 7 cm. Deze werden met de holle zijden naar buiten gericht, dus daar waar je de stam ziet zitten, op een stukje veren staal gebonden welke Edwin zelf had gebogen in de vorm van een “split-pen”.  Het oogje van de “split-pen” kan aan de verbindings-connector worden gehaakt als de streamer klaar is. (zie linker foto.)

De staart was klaar en de langstelige haak maat 4/0 kon in de vice. Als verzwaring werden 10 tot 15 slagen loodvrije draad, vanaf 1 cm van het haakoog richting haakbocht om de haaksteel gewikkeld. Deze  werd met stevige witte binddraad vastgezet en voorzien van wat lijm.

De connector (Mustad fastach clip size-1) die werd gebruikt had een open zijde, waar je de staart in kan bevestigen, en een gesloten oogje. Door het gesloten oogje ging een nylondraad van 70/100 en vervolgens dubbel door een kraaltje (zie rechter foto) en werd daarna nog op het rechte gedeelte boven op de haaksteel gebonden.

Ter hoogte van de haakpunt werd op de haaksteel witte bucktail ingebonden welke 360° rond de haaksteel kwam te zitten, de bucktail kwam tot 2cm voorbij de open zijde van de connector. Hierdoor komt er geen gat tussen de streamer zelf en de staart. Op de ingebonden bucktail kwamen 5 wikkelingen van gele chenille, waarvan de fibers na elke wikkeling naar achter werden gestreken. Daarvoor 5 wikkelingen van orange chenille waarvan de fibers voor de helft werden afgeknipt, anders zou deze de gele chenille geheel bedekken waardoor die niet meer zichtbaar zou zijn.
Vervolgens werd daarvoor witte bucktail aan de onder- en bruine aan de bovenzijde op de haak “reverse” ingebonden. De uiteinden wijzen daarbij in de richting van het haakoog. Door een buisje of de huls van een pen vanaf de voorzijde over het haakoog te steken, kan alle bucktail naar achter omgevouwen worden en met binddraad vastgezet. Met de “reverse” bindwijze zit de bucktail steviger vast. Daarna kwamen er een 15-tal slierten flash aan de bovenzijde op de streamer. Om de kop wat voller te maken werd er aan de onderzijde wit en aan de bovenzijde zwart synthetischhaar met een glimmertje ingebonden. In eerste instantie wees van beide 40% richting de staart, en 60% stak over het haakoog. Daarna kon het naar voren stekende haar worden terug geslagen, vastgezet en werd de streamer afgebonden. Eenmaal uit de vice werd het haar in model gekamd en de ogen erop geplakt.

Gedurende het binden was het regelmatig helemaal  stil in de zaal, er werd met volle aandacht gebonden. Tegen 22:00u waren de creaties klaar. Het was een goed verzorgde bindavond.  Op 27 februari hebben we de  mogelijkheid om te kijken of dit de vanger is. Edwin, super bedankt!

Binden, Nympf

Binden met Frans

KVVC Bindwebinar Pheasant tails nimphen.

De  “bindavond” van 20 januari  stond in het teken van verschillende soorten pheasant tail nimphen met als voorbinder Frans (NL kampioen vliegvissen). De brieven met het bindmateriaal waren op tijd en onbeschadigd bij iedereen aangekomen waardoor iedereen mee kon mee binden. Frans bond 3 type nimphen voor welke hij zelf ook inzet bij wedstrijden, hij zij zelf “het zijn gewoon vangers”.  Hij heeft ze in zijn vliegendoos zitten van haak maat #14 tot #20.



 Als eerste was de nimph links op de foto aan de beurt. Deze bond hij op de A&M haak Nymph / Dry Fly size 14 barbless. Nadat de bruine binddraad was opgezet bond hij 5-7 fibers van een fazantenveer in als staartje met een lengte gelijk aan de afstand van het haakoog tot de haakpunt. Vervolgens werd er koperdraad ingebonden. De fibers werden tot halverwege om de haaksteel gewikkeld waarna hij dat ook met de koperdraad deed als ribbing, maar dan in tegengestelde richting. De binddraad bracht hij naar het haakoog en bleef daar hangen. De fazanten fibers liet hij omhoog wijzen zodat hij er voor een kopje kon maken van de koperdraad, dat zijn dus behoorlijk wat wikkelingen welke tevens de verzwaring zijn. Vervolgens werden de fibers als dakje over het kopje geslagen, met een paar wikkelingen bij het haakoog vast gezet en daarna terug geslagen en afgebonden achter het kopje. Het binden duurde slechts enkele minuten inclusief uitleg. Om te oefenen werd er nog een 2e gebonden.

De volgende nimph, welke in het midden op de foto te zien is werd in een nog kortere tijd gebonden.
De tungsten fluo orange bead van 2,4mm werd op de haak #16 geplaatst, de binddraad opgezet en gebracht tot het begin van de haakbocht. Vervolgens werd de hazendubbing spaarzaam op de binddraad gezet en tot de bead gewikkeld waar de nimph al werd afgebonden. Kind kan de was doen. Nr. 2 ging zelfs nog sneller, dat kon wel eens een nieuwe recordtijd zijn!

Vervolgens was het pauze waarbij iedereen zelf thuis een pilsje of iets anders kon inschenken. Zo mis je toch de gezelligheid van het samen binden in een zaal!



Als laatste was de Polish nimph, rechts op de foto, aan de beurt. Haakje #16, met daarop een zilveren tungsten bead van 2,5mm, en als binddraadkleur fluo orange. Het is belangrijk dat de binddraad ook de felle kleur blijft houden als deze nat wordt. Nadat de draad was opgezet werd die tot het begin van de haakbocht gewikkeld waar een bud / kontje als attractor werd gemaakt. Daarvoor werd de koperdraad ingebonden, en fibers van een fazantenstaart die als eerste richting haakoog om de haak werd gewikkeld. Vervolgens werd de koperdraad als ribbing in tegengestelde richting om de haaksteel naar het haakoog gewikkeld. Daarna werd en een klein plukje dubbing op de binddraad gezet om in een paar slagen om de haaksteel gewikkeld te worden, en aan de onderzijde wat uitgekamd, dit waren de pootjes. Achter de bead werd de binddraad met veel wikkelingen afgebonden zodat daar een oranje kraagje zichtbaar was. Je raad het al, ook van deze Polish nimph werden er 2 gebonden.

Frans heeft al vaak voorgebonden, maar het voorbinden op een webinar is iets heel anders. Zoals hij zelf zij, de camera zit voor je borst, en staat in de weg,  ook de vice staat daardoor verder weg waardoor je alles minder goed kunt zien. Het valt dus niet mee! Maar het was een geslaagde avond. Frans, Dank je wel!

Vissen

Havenvissen Dinteloord

Op donderdag 16 december had Nim tijdens een digitale bindavond een aantal van zijn favoriete haven nimfen voorgebonden. Op deze zaterdag, 18 december, hadden we de kans ze in de haven van Dinteloord te testen. Nim, die daar in de buurt woont, wist regelmatig in deze haven en was er al op tijd aanwezig. Tijdens het optuigen van onze hengels zagen we de vaste stok visser al voorns vangen en deze bewaren in de leefnetten.

We hebben met de KVVC al op veel soorten water gevist maar op deze manier in een haven was nieuw, evenals de montage waarmee gevist werd. Nim had geadviseerd als puntnimf een rode fuzzybug te gebruiken en daarboven aan  de dropper een tweede nimf welke verzwaard of onverzwaard kon zijn. Er werd geen tapered leader gebruikt maar gewoon nylon met een dikte van 12/100. Daarboven kwam een beetverklikker of met andere woorden een dobbertje.
Omdat het belangrijk is dat je op, of net boven de boden vist, werd de diepte van het water eerst gepeild met een pijlloodje zoals ook vaste stok vissers dat doen. Daarna verdeelde we ons langs de zijkanten van de haven. Het was die ochtend mistig en toch aanzienlijk kouder dan verwacht. Helaas had ik geen handschoenen bij me, maar wel een schepnet met een lange uitschuifbare steel om bij het water te kunnen komen, maar de hadden we nog niet nodig. Jan wist als snel een mooie baars te vangen van zeker wel 5cm, maar de voorns lieten zich niet verleiden. Inmiddels werd het ons wel duidelijk waarom Nim er vroeg was, en had plaatsgenomen op de drijvende vlonder aan het einde van de haven. De grote wintervoorns lagen daar namelijk allemaal onder, uit de wind, en het is er ook net iets warmer. Ze kwamen er af en toe onderuit om een heerlijke made van de vastestokvissers te komen verorberen en gelukkig ook ooit een rode fuzzybug nimf. Nim was ook de eerste die met een mooie voorn op de foto kon.

Na zijn vangst kon de volgende van onze vereniging op zijn plek gaan staan om het ook te proberen. Zo wisten de meeste toch een bak van een wintervoorn te vangen. Normaal staan vliegvisser een behoorlijk stuks uit elkaar te vissen ook om de ruimte te hebben om te kunnen werpen. Dit alles was hier in de haven niet van toepassing. Je liet je nimf gewoon recht onder je hengeltop voorzichtig naar de boden zakken op 10-30 cm naast de vlonder en dan maar naar de beetverklikker kijken tot die voorzichtig onder water verdwijnt. Op den duur stonden we met vijven dicht naast elkaar op de vlonder en lagen de 5 beetverklikkers allemaal op een halve vierkante meter, maar het was wel gezellig, je had tenslotte volop de tijd om bij te praten!

Om 12uur was de soep warm en konden even bijkomen van het zeer vermoeiende vissen. Na de lunch viste we nog even verder, al was het wel taai. Veel vissen werden er die dag niet gevangen, maar de voorns die op de kant kwamen waren echt groot. Een ervaring rijker gingen we die middag naar huis. Nim bedankt voor het gidsen en afstaan van je plekje, daardoor hebben de meeste kunnen ervaren hoe het is een grote wintervoorn te vangen.

Binden, Nympf

Binden met Nim.

Met de KVVC hebben we al op veel plaatsen de vissen belaagd, maar nog niet in de haven in de winter. Het wintervoorn havenvissen stond gepland op 18-12-21 in Dinteloord. Uiteraard  zijn er nimfen die daarvoor uitermate goed geschikt zijn en Nim Jongkamp kwam deze voorbinden. In verband met de coronamaatregelen was het helaas niet toegestaan het binden samen in de zaal te doen maar werd het een digitaal webinar. Daar komt nog bij dat Nim niet bepaald in de buurt woont, maar na een dagje vissen op de Ronde bleek kwam hij toch langs Best en was de afspraak snel gemaakt.

Als eerste gaf hij uitleg over de montage die echt anders is omdat het om een statische manier van vissen gaat. De gebruikte lijndikte is 12/100, aan de punt een wat zwaardere nimf, daarboven een tweede nimf welke ook onverzwaard kan zijn. Samen hangen deze dan onder een beetverklikkertje / dobber om ze net boven de boden te kunnen aanbieden, en de aanbeten goed te kunnen zien.

De favoriete nimf van Nim is de fuzzy bug in de kleur rood, links op de foto. Nadat de zilveren tungsten bead van 2.8mm op de scud / shrimp barbless haak maat 14 was gezet kon deze in de bindvice. De rode binddraad werd opgezet en de rode fuzzy bug (bij A&M noemen ze dit Brill 5mm Red) ingebonden tot ver in de haakbocht. Daarna kon deze om de haaksteel gewikkeld worden tot de bead waar de nimf werd afgebonden. Uiteraard werden er 2 gebonden om te oefenen.

De tweede nimf, de middelste op de foto,  werd gebonden op een barbless wetfly haak maat 14. De rode binddraad werd opgezet, en koperdraad ingebonden tot de aan de haakbocht. Met de binddraad werd een dunne body gebonden waarna de koperdraad als ribbing richting het haakoog werd gewikkeld. Met de binddraad zette Nim de koperdraad vast en maakte er een kopje van waarna de nimf werd afgebonden. Omdat deze niet verzwaard was werd deze nimf als dropper gevist.

Uiteraard mocht de red tag nimf niet ontbreken. Als haak een barbless wetfly haak maat 14, een tungsten gold bead 2,5mm, staartje van rode wol, body van pauwenfibers en koperdraad als ribbing. Als extra werd er een kraagje van groene dubbing aangebracht. Het bindpatroon is vermoedelijk wel bij iedereen bekend, en het resultaat is te zien op de rechter foto.

Als extra werd een 4e nimf gebonden welke op de onderste foto in de bindvice te zien is.
De haak en bead zijn dezelfde als bij de red tag. Het staartje van lichtgroene wol werd eerst ingebonden, daarna de body dub neon chartreuse en pauwenfibers welke in een paar slagen om de haaksteel werd gewikkeld (1/3 deel van de haaksteel), het middelste deel waren de wikkelingen van de body bub, het voorste stukje (1/3 deel van de haaksteel), was weer voor de pauwenfibers gereserveerd. Achter de bead werd de zwarte binddraad afgebonden en klaar was de nimf.

Het digitaal voorbinden was voor Nim een nieuwe ervaring. Nim bedankt voor het voorbinden, en hopelijk kunnen we er zaterdag 18 december mooie wintervoorns mee vangen!

Mini Beurs

4e KVVC Vliegvisbeurs

 

Op 6 november was de 4e KVVC vliegvisbeurs. Omdat we helaas niet meer bij “de Ronde Bleek “ terecht konden werd deze gehouden in dorpscentrum d’ouwe School in Oerle, waar ook onze bindavonden zijn. Omdat de beschikbare ruimte daar veel groter is, was dit ook de gelegenheid om uit te breiden van 2 winkeliers / webshops naar 5. Ook HSV Groot Rotterdam en de VNV waren aanwezig, en in totaal 5 binders en natuurlijk de KVVC.  Alle namen zijn weergegeven op de flyer m.u.v. Edwin Verdoold en Fred Waakop Reijers die bonden op de stand van HSV Groot Rotterdam.

Het organiseren nam dit keer veel meer tijd in beslag, maar het resultaat mocht er wezen. Tot 2 dagen voor de beurs was het nog spannend of deze door kon  gaan, omdat op er op die donderdag weer een corona persconferentie was. Gelukkig mocht het doorgaan, maar met als restrictie dat iedereen een coronatoegangsbewijs diende te laten zien bij binnenkomst. Al weken van tevoren was er aandacht besteed aan de beurs op sociaalmedia zoals in diverse groepen op facebook en instagram. Ook de winkeliers hadden meldingen staan op de websites en de binders hadden ook volop reclame gemaakt. Daarnaast waren er veel vliegvisverenigingen in Nederland en België aangeschreven per e-mail. Met al die publiciteit moest het wel een succes worden al weet je het nooit, er was ook niet in te schatten wat voor nadelige invloed corona op de beurs had. Wel was duidelijk dat dit weer de eerste vliegvisbeurs in Nederland en België was sinds 2 jaar! Op 6 november waren we al vroeg samen met een heel aantal leden aanwezig om de zaal in te richten en de winkeliers te helpen met uitladen van de auto’s, wat overigens zeer werd gewaardeerd. Om 9:45u was alles klaar, de bezoekers konden komen. Met name in de ochtend was het gezellig druk, er werden volop vliegvis- en bindmaterialen gekocht. Ook was er veel interesse voor de schitterende creaties die de binders bonden en daarbij uiteraard de nodige uitleg en tips gaven. In het voorste gedeelte bij de bar was de gelegenheid voor het nuttigen van een kopje koffie, of wat sterkers en heerlijke broodjes welke werden verzorgd door het personeel van d’ouwe School. In de middag waren er minder bezoekers , maar over de hele dag gezien was de beurs goed bezocht en daarmee ook een succes, en wat ook erg belangrijk was, het was weer ouderwets gezellig!

Als KVVC bestuur willen we alle aanwezige standhouders, verenigingen, binders, leden van onze eigen vereniging die hebben geholpen en het personeel van de Dorpscentrum d’Ouw School en niet te vergeten alle bezoekers van harte bedanken.
Samen hebben we deze 4e editie van de KVVC Vliegvisbeurs tot een succes gemaakt.
Op naar de 5e editie.