Alle berichten van Ron van Kleef

Finten op de Nieuwe waterweg

Op 3 juli zijn we met 9 leden van de KVVC wezen finten op de Nieuwe Waterweg. Om 7:00u waren we al vertrokken om zeker op tijd bij de strekdammen te zijn, zodat we allemaal plaats hadden om te kunnen vissen. Er zijn daar natuurlijk maar een aantal strekdammen van waar gevist kan worden. We wisten dat we veel te vroeg waren voor het getijde, dus gestart met koffie. Toen de strekdammen goed bereikbaar waren konden we starten. De zon scheen lekker, en niet teveel wind, dus heerlijk visweer. Het verbaasde ons eigenlijk dat er niet meer vliegvissers waren, maar de reden werd al vrij snel duidelijk. Er waren net zoveel andere vliegvissers gekomen als finten, ook geen! Het bleef de ochtend bij 1 fint die net voor de kant los schoot, maar Edwin had hem wel gezien, er zat er dus mimimaal 1.

Na een aantal uurtjes gevist te hebben werd er samen geluncht. Ook daarna lieten de finten het af weten. Nadat er nog iemand was uitgegleden op de gladde stenen en een nat pak had opgelopen waren we er klaar mee. We gingen wat eerder dan gepland naar huis. We hebben heerlijk samen gevist, maar hopelijk zijn een

Vissen op de Lenne

Als we in Duitsland gaan vissen valt de keuze vaak op de Kyll, maar op 11 juni  gingen we naar Nachrodt vissen op de Lenne. Al weken van tevoren werd er contact gelegd met de voorzitter van de locale visvereniging die verantwoordelijk is voor de visuitzetting en onderhoud van dat deel van de Lenne. Hij gaf aan dat we bij het pompstation de vergunningen konden kopen, uiteraard alleen indien je in het bezit bent van een Duitsland vergunning.  ‘s Ochtends om 7uur vertrokken we met 8 personen vanaf de carpoolplaats naar Duitland. De start daar was wat moeizaam omdat we bij het verkeerde pompstation stonden door omstandigheden en een misverstand om de vergunningen op te halen. Het vangen van vissen was ook een uitdaging. Dit ondanks het mooie weer, optimale waterstand, helder water en een schitterende omgeving. In de ochtend werden er slechts 5 kopvoorntjes en 2 forellen gevangen.

Tijden de lunch, welke bestond uit oa. broodjes met warme worstjes, kwam de voorzitter van de Duitse vereniging langs om te zien hoe het ons verging. Daar bleek dat we buiten de Nachrodt strecke hadden gevist omdat we de auto’s wat verder weg op een parkeerplaats hadden gezet. Het lezen van de kaartjes is dus ook een kunst, gelukkig hadden we die ochtend geen controle gehad.  

De voorzitter  reed samen met 1 van ons langs de beste stekken. Hij liet daarbij zien waar te parkeren, en hoe je vervolgens het beste bij het water kon komen. Ook wees hij aan waar een erg diep gat zat. Als je daar langs gaat, loopt je waadpak vol, ook dat was uiteraard een welkome tip.

Natuurlijk gingen  direct na de lunch naar de aangewezen plaatsen. Er waren mooie stoomversnellingen en diepe stukken waar we zeker vis verwacht hadden, maar het bleef taai. Uiteindelijk hebben we in de middag nog op 3 verschillende plaatsen gevist maar werden er daar ook maar in totaal 9 forellen en 1 mooie vlagzalm gevangen, wat een beetje tegen viel.  Maar iedereen had een visje weten te vangen!
Na het eten van heerlijke schnitzels met friet werd de gezellige visdag afgesloten. 

Vissen op DRB

Na alle enthousiaste reacties op het avondvissen bij De Ronde Bleek in 2021 hebben we dit jaar op 7 mei weer een visavond gehouden bij De Ronde Bleek.
Met 17 vissers was ook deze avond weer erg goed bezocht. Er werd nog een buitje regen voorspelt, maar die is aan DRB voorbij gegaan. Het was een prachtige avond, temperatuur was goed en weinig wind wat prettig is voor het werpen. Bij de laatste zonnestralen van de dag zocht iedereen een mooie plaats bij de kreken of het reservoir. Er was een duidelijke voorkeur voor de kreken gezien de bezetting.  Dat goede omstandigheden nog niet betekent dat er ook goed gevangen zal worden werd maar weer eens duidelijk.

Nymphen, buzzers, natte en droge vliegen, allemaal werden ze ingezet met net zoveel verschillende manieren van binnen strippen.
De vangsten bleven beperkt, en paar mooie forellen werden gevangen op de kreken maar de grootste door Edwin aan een streamertje op het reservoir. Ook de nodige karpers werden gevangen, maar voor meerderen bleef het bij een mooie avond maar dan zonder vangst.

Tegen de tijd dat het ging schemeren werden de hengels opgeborgen en bij een drankje de avond besproken. 

Binden met Martin Westbeek.  

In het najaar van 2021 hadden we Martin al uitgenodigd voor een bindavond, maar helaas kon deze door corona niet doorgaan. Maar op 21 april was het dan toch zo ver, hij kwam 2 goed vangende en goed drijvende, droge vliegen gebonden met cdc voorbinden.


Als eerste was de bubble caddis aan de beurt. Deze caddis / sedge werd gebonden op een haak #14 en met grijze of olive groene binddraad. Nadat de binddraad was opgezet werden er zorgvuldig 2 relatief kleine cdc veren met de holle kanten naar boven op elkaar gelegd en met dit tip ingebonden aan het begin van de haakbocht. Vervolgens werd er fijne dubbing om de haaksteel gewikkeld tot 2mm voor het haakoog. Daarna hield Martin zijn schaartje vlak boven het einde van de haakbocht en vouwde de cdc veren daar strak omheen en trok deze naar voren en zette deze vast op het lege deel van de haaksteel dicht voor het haakoog. Hierdoor ontstond er een open lus in de cdc veer waarin lucht wordt vastgehouden tijdens het vissen en deze dus drijfvermogen blijft houden. Daarna werd net voor het haakoog wat ruigere dubbing opgezet en met een paar slagen om de haaksteel gewikkeld waarna de vlieg afgebonden kon worden. De dubbing welke als laatste was opgezet kamde hij nog een beetje uit waardoor de pootjes ontstonden. Om te oefenen werden er natuurlijk 2 bubble caddises gebonden.

Na de pauze was het tijd voor de loopwing emerger. Martin legde uit dat een emerger het stadium van het insect is waarin hij vanaf de bodem omhoog is gezwommen en aan het oppervlak van het water is aangekomen daar vervelt en zijn vleugels zichtbaar worden.

Met deze wetenschap begon het binden op een klinkhamer haak en met grijze of olive groene binddraad. Als eerste bond hij wat grijzen antron yarn in tot diep in de haakbocht. Dit geeft het laatste deel van de huid weer waar de emerger uit kruipt. Vervolgens werd een streng groene krystal flash ingebonden welke na het aanbrengen van de geel / groene dubbing als ribbing werd gebruikt. Martin liep regelmatig rond om te kijken hoe het ging en tips te geven. Nu waren de 2 cdc veren welke wat groter waren aan de beurt. Deze lagen keurig op elkaar met de punten gelijken en werden aan de steel naar achter ingebonden met de bolle zijde omhoog. Daarna werd er weer wat ruige dubbing als thorax en pootjes aangebracht. Vervolgens werden de cdc veren weer met een platte / strakke lus om de punt van de schaar gelegd waardoor een kleine lus ontstond. De veren werden bij het haakoog vast gezet. Als laatst werden er een heel aantal wikkelingen onder de veren gelegd waardoor de punten van de veren als vleugel omhoog kwamen te staan en werd de vlieg afgebonden. De ze vlieg was moeilijker te binden, dus het binden van een tweede exemplaar was geen overbodige luxe om een mooie loopwing emerger te krijgen.

Het was een  geweldige laatste bindavond van dit voorjaar. Martin kreeg veel complimenten voor deze super bindavond, en natuurlijk een heerlijke fles wijn. De avond werd met een biertje afgesloten. Martin Bedankt.

Bibio Marci

De Bibio Marci,

Op 17 maart stond het binden van Bibio Marci, ook wel rouwvlieg genoemd, op de planning. Door  corona en griep waren er helaas veel afmeldingen. Ron begon de avond met een powerpoint presentatie, waarin alle stadia van eitje naar larve tot volwassen Bibio werden besproken. Ook de kenmerken en het onhandige vliegen met de naar beneden hangende lange poten kwamen aan bod.

Daarna kon het binden beginnen. Als eerste was de extended body aan de beurt welke gebonden werd op een naald. Hiervoor werden strookjes zwarte foam gebruikt met een dikte en breedte van 2mm. In totaal werden er 5 segmenten gebonden waarna deze voorzichtig van de naald gehaald kon worden. De gebruikte haak was een Dry Wide Gape Barbless #16. Op de haak werd de extended body gebonden door 3 slagen over het foam, en dan 3 onder het foam om de kale haak te leggen. Dit werd herhaald tot net voor het haakoog. Het resultaat is dat de foam stevig vast zit en niet om de haak kan gaan draaien. Het resterende foam werd niet afgeknipt, maar bleef over het haakoog naar voor wijzen.

Daarna werd witte floating yarn ingebonden boven op de haak als vleugel. Deze was even lang als de extended body. Een zwarte cdc veer werd met de punt ingebonden ter hoogte van de thorax, en met een aantal slagen om de haaksteel gewikkeld en vastgezet, dit waren de poten. De foam werd vervolgens terug geslagen waardoor het haakoog weer zichtbaar werd, en er een klein bolletje ontstond, dit zijn de ogen, dus niet de kop wat vaak wordt gedacht.

Alle cdc fibers werden daarna naar beneden gehouden, en de foam werd daarover voor een tweede keer, maar nu wat verder terug geslagen en vast gezet, dit is de thorax. De foam kon daar vervolgens kort worden afgeknipt, en het uiteinde met een aantal lagen worden plat gebonden. De bibio werd daar ook afgebonden met een whip finisher.

Omdat het best een moeilijke vlieg was, bonden we nog een tweede.

Daarna was er de mogelijkheid om een derde “standaard” bibio te binden, of een reëlere versie, welke uiteraard wel moeilijker was! Het eerste verschil was daarbij dat er aan beide zijden van het foam tijdens het maken van de extended body er een zwart veertje van een struisvogel werd meegebonden. Dit lijken net haartjes te zijn wat een mooi effect geeft. Ook werden er nadat de extended body op de haak was gebonden aan beide kanten lange, in een hoek hangende achterpoten ingebonden. Dit waren per poot 3 fibers van een zwarte fazantenveer. Door de 3 bij elkaar te houden, kon er een knoopje in gelegd worden. Bij het knoopje ontstaat automatisch een hoek. Deze dient dan wel in de juiste positie op de haak gebonden te worden. Een andere mogelijkheid is de 3 fibers met bindlak aan elkaar te plakken. Als je deze voorzichtig met een hete naald aanraakt, ontstaat er ook een hoek.

Deze extra details zagen er schitterend uit, maar het viel niet mee ze netjes te maken!

Het was een leerzame bindavond met een bijzondere vlieg. Ron bedankt,

Werpen voorjaar 2022

Werpenlessen voorjaar 2022.

De eerste van de 4 werpinstructie in het voorjaar was op 5 maart, waar we weer te gast waren bij Voetbalvereniging Wilhelminaboys te best. Het was heerlijk voorjaarsweer, en de werpbaan was uitgezet over de hele breedte van het voetbalveld om plaats te bieden aan de 10 deelnemers. Het niveau liep uiteen van voor het eerste werpen met een vliegenhengel, tot ervaren werpers. Iedereen werd op zijn eigen nineau geholpen door de instucteurs. Halverwegen de ochtend was er tijd voor koffie. Omdat er leden bij waren die hadden aangegeven te willen gaan oefenen voor het VNV werpcertificaat, was die dag de reach cast aan de beurt. Deze worp wordt gebruikt om paralel aan de kant of een stijger te kunen vissen. Ook wordt deze worp toegepast op stromend water waar de stoomsnelkheid over de hele breedte van de rivier nagenoeg even snel is om drag te voorkomen. Naast de reach cast werd er ook geworpen op de ringen die standaard klaar liggen.


De tweede werpinstructie in Best was heel anders, door corona waren er veel afmeldingen, en ook het weer zat niet mee. Het was koud, en het waaide erg hard. Hierdoor viel het niet mee de lijn achter mooi te laten strekken, met als gevolg dat die op de voorwaartse worp geen energie had en als een plumpudding instorte. Lukte het je wel om een goede, lage, achterwaardse worp te maken, dan nam de wind de lijn in de hoge voorwaardse worp mee, wat kon resulteren in een verre worp.

De 3e werpinstructie was in Tilburg op het werpveld van De Ruischvoorn. Richard Verbeek, EFFA Master Instuctor, gaf daar de werples. Hij begon met een algemene inleiding over het werpen met de vliegenhengel. Daarna filmde hij worpen met zijn telefoon, en in een app welke eigenlijk bestemd is voor het analiseren van swings bij het golven, werden deze bekeken. Hierdoor kon de deelnemer zelf ook zien wat er fout gaat. Uiteraard analiseerde Richard de hele worp op die manier en gaf uitleg vanaf het oppakken van de lijn, de valse worpen en natuurlijk de afworp. Dit was zeer leerzaam.

De 4e en tevens laatste werpinstructie was bij een zandafgraving bij Drunen. Hier gaf Richard les in de waterworpen de roll cast en de switch cast. Hiervoor heb je namelijk de “kleefkracht” van het water nodig. Het was heerlijk weer, behalve een karpervisser en mensen die de hond kwamen uitlaten was het er heerlijk rustig. We waren met een grote groep, en er werd veel geoefend. Tijdens de pauze was er tijd voor visverhalen. Daarna was er nog een demonstatie van de circle cast en een paar spey casts die ook met een enkelhandige hengel kunnen worden uitgevoerd.
Het was een hele speciale les omdat het de allerlaatse keer was dat Richard ons les kon geven. Meer dan 10 jaar heeft hij werpinstucties voor de KVVC verzorgd. Hij heeft VNV werpinstucteurs opgeleid en het werpniveau van veel leden naar een hoger level gebracht.

Richard super bedankt voor je inzet voor de KVVC in al die jaren.