Categoriearchief: Streamer

Bindavond: roofblei & beginners workshop.

19 September was weer de eerste bindavond in het najaar, en tevens de laatste met als locatie de Ronde Bleek. Met name door een aantal nieuwe leden zijn we bij DRB uit ons jasje gegroeid. De andere activiteiten zoals de BBQ, vissen op de kreken en het helpen bij de VVN wedstrijd blijven we uiteraard daar wel verzorgen. De nieuwe bind locatie wordt de Oude School in Oerle. De ruimte is daar aanzienlijk groter, en voorzien van een groot scherm en beamer. Tevens wordt de reisafstand voor de meeste leden korter wat een positieve bijkomstigheid is. Maar nu even terug naar 19 september. Speciaal voor de nieuwe leden hadden we een beginners tafel ingericht waar Feitse en Bram een introductie verzorgde voor het vliegbinden.

Er werd stilgestaan bij de verschillende soorten vices en speciaal bindgereedschap waarvan we er een heel aantal gebruiken. Voorbeelden hiervan zijn de: bobbin holder, hackle pliers, halfhitch tool, hair stacker en de whip finisher (In het Engels klinken ze indrukwekkender). Er werd geoefend met het opzetten van de binddraad, het inbinden van een staartje en uiteindelijk werd er een redtag droge vlieg gebonden. Hierbij kwamen al een heel aantal basis technieken aan de orde. De nieuwe leden vonden het leuk, maar het viel niet altijd mee, dat is natuurlijk ook de reden dat we dit begeleiden!

Aan een andere tafel bond onze voorzitter zelf steamers en natte vliegen voor, dit als voorbereiding op het vissen op roofblei op 29 september. De streamer was hetzelfde als degene die Hub Keulers in het voorjaar had gebonden. Deze was gebonden met rode binddraad, een zwarte bead, body en staartje van pearl tubing, en vervolgens zwarte en witte bucktail met daartussen een paar strengen groene cristal flash. Hiervan werden er 3 gebonden, wat mogelijk voldoende is voor de visochtend. Daarna was de natte vlieg, toevallig ook een redtag, aan de beurt welke aan de dropper op de leader wordt gebonden. Als haak werd een langstelige #8 haak gebruikt. Als eerste werd de rode wol dubbel ingebonden, aan de achterzijde afgeknipt net voorbij de haakbocht en aan de voorzijde tot 3mm voor het oog. Hierdoor ontstaat er al een beetje een body. Vervolgens werd het zilver tinsel naar achter ingebonden. Aan de voorzijde kwamen een paar slagen looddraad als verzwaring. Vervolgens werd er een behoorlijk grote bruine hackle van een indian cock saddle bij het haakoog ingebonden. Nadat de zwarte opossum dubbing als lijfje was aangebracht werd de zilvertinsel in open slagen naar voren gebracht en vastgezet. Nadat de bruine hackeveer met een paar slagen om de haaksteel was gewikkeld werd de vlieg afgebonden op een manier waarop de hacke schuin naar achter wijst. Ook van deze natte vlieg werden er 3 gebonden. Daarmee kwam deze bindavond ten einde.

Binden met Hub Keulers

We hadden Hub Keulers uitgenodigd om roofblei streamers te komen voorbinden. We hebben al vliegen en streamers gebonden voor het vissen op veel verschillende vissoorten, maar nog nooit voor Roofblei. Hub vist (met zijn vismaat) in de winter op snoek, en vanaf juni voornamelijk op roofblei. Hij heeft een eigen winkel in Heusden (aan de Maas) waar hij vliegvismaterialen verkoopt en bindavonden verzorgt. Hij had zich goed voorbereid, A4-tjes met aantekeningen lagen op tafel, en hij begon de avond met hoe te vissen op de roofblei. Het was een duidelijk verhaal die het beste puntsgewijs, zoals hij het ook bracht, kan worden verwoord.

  • Waar roofblei vandaan komt? Vanuit de Donau, en nu overal in Nederland.
  • Waar te vissen? Op plaatsen waar het flink stroomt, dus bij brugpeilers, stuwen, en op kribben op de grote rivieren.
  • Herrie? Als je over een krib loopt en er rollen stenen om, ga dan gerust een half uur koffie drinken, want ze zijn weg.
  • Wanneer te vissen? Bij voorkeur s’ochtens vroeg of laat in de avond tot het donker wordt.
  • Hoe strippen? Behoorlijk snel, vaak met lange halen.
  • Materiaal: hengel #6 tot #8, met een drijvende wf lijn, een leader met een lengte van 3-5 meter ø0,22mm – ø0,25mm (minimaal 4,5kg), Reel met veel backing (50 meter is echt minimum!).

Aansluitend werden er uiteraard roofblei streamers gebonden, en in totaal 5 stuks. Het was flink aanpoten, dus weinig tijd voor “ouwehoeren” en pauze!

Nr.1) Het “visje” gebonden op een Kamasan 420b #8 haak, die is eerst een stukje recht, daarna lijkt het op een shrimp haak dus met een wijde haakbocht. Hij gebruikte witte binddraad, en pp-synthetische fibers welke op het platte deel boven op de haak werden ingebonden. Eerst in de kleur wit, daarop chartreuse, dan een paar strengen groene chrystal flash en tenslotte weer witte fibers. De steamer werd afgebonden en afgelakt met blanke nagellak. Vervolgens werden er kleine rode 2d oogjes geplakt en nogmaals voorzien van een laagje nagellak. Nadat de streamer uit de vice was gehaald werd deze in model geknipt, en klaar was nr1.

Nr.2) Gebonden op een 3x lange #8 haak, nadat de rode binddraad aan het einde van de haaksteel was opgezet werd er een staartje van rode chrystal flash van 1cm lang ingebonden. De binddraad bleef op deze plaats waar de dunne pearl tubing, welke helemaal over de haaksteel was geschoven werd vastgezet. De binddraad werd afgebonden, afgeknipt en afgelakt. De rode binddraad werd net achter het haakoog weer opgezet waardoor de tubing direct vast zat. Met de binddraad werd een kopje gemaakt waarna de tubing en binddraad werd afgeknipt en afgelakt. De kleine oogjes werden eerst met witte nagellak en de pupil met zwarte nagellak gemaakt.

Nr.3) Ook nu een langstelige #8 haak, en rode binddraad. Voordat de haak in de vice werd gezet werd er een bead op geplaatst. Vanaf de haakpunt werd er pearl tubing over de haak tot aan de bead geschoven. Door deze wat uit te rafelen kreeg je een staartje van 1cm. De binddraad werd bij de haakbocht opgezet om de tubing vast te zetten en daar direct ook weer afgebonden en afgelakt. Nadat de binddraad achter de bead weer was opgezet werd eerst witte bucktail, vervolgens groene chrystal flash en als laatste zwarte pp-fibers boven op de haak ingebonden. (Ja inderdaad, licht onder, donker boven). Daarna afbinden en klaar was Nr.3.
Eigenlijk waren we aan pauze toe, maar Hub hield de vaart erin.

Nr.4) De Gurgler: dit is een drijvende vlieg die met een foamlip die veel beroering in het wateroppervlak brengt. Wederom gebonden op een langstelige #8 haak. Aan het einde van de haaksteel werd de witte binddraad opgezet, waarna er een staartje van rode chrystal flash van 1cm werd ingebonden. Zilveren dunne tubing werd helemaal over de haaksteel geschoven achteraan een beetje uitgerafeld en vervolgens ingebonden. Witte foam werd geknipt met een lengte van 6cm beginnend met een breedte van 8mm uitlopend naar 3mm. Deze werd halverwege ook achter ingebonden, waarbij het smalle deel richting haakoog wees waarna de binddraad werd afgebonden. Net achter het haakoog werd de draad weer opgezet, de tubing vastgezet en afgeknipt, vervolgend de foam die richting haakoog wees vastgezet en afgeknipt. Als laatste werd het brede foamdeel naar het haakoog gebracht daar vastgezet en 5mm voor het haakoog recht afgeknipt. Door onder de foam binddraad te wikkelen gaat de “lip” schuin omhoog staan waarna die werd afgebonden.

Nr.5) Was de Eno Rabbolution, gebonden op haak #6 3x lang met witte binddraad. Eerst werden er 3 slagen plat lood als verzwaring om de haaksteel aangebracht. Nadat de  binddraad was opgezet werd er witte bucktail als staart ingebonden welke 3cm uitstak. Ter hoogte van de haakbocht werd er witte cactus chenille ingebonden en zonkerstip welke aan de achterzijde even lang was als de bucktail staart en de rest richting haakoog wees. Vervolgens werd de binddraad naar voren gebracht, daarna de cactus chenille en als laatste werd de zonkerstrip er overheen getrokken en de stremer agfebonden en afgelakt.

Hub, super bedankt, het was erg leerzaam, en nu nog een keer een afspraak maken om te gaan vissen op de roofblei!

Bindavond met Henk Schiltmans.

Op deze clubavond hadden we Henk Schiltmans (http://www.flyfishingdutchman.nl/) uitgenodigd om boobies voor te komen binden. Hij begon zijn verhaal hoe er mee te vissen. Een booby fly heeft namelijk behoorlijk wat drijfvermogen en wordt in de meeste gevallen gevist aan een zinklijn, of zinktiplijn, met daaraan nylon visdraad met een lengte van bijvoorbeeld 50 cm. De zinklijn zinkt tot op de bodem, en de booby fly zweeft er dan net boven. Als je stript, trek je de vlieg dus omlaag. Met name op reservoirs wordt deze vismethode vaak toegepast.

Om niet te veel gewicht aan de booby fly toe te voegen worden deze gebonden op een langstelige drogevlieg haak,  bijv. maat 10. Bij de eerste vlieg werd gestart met het inbinden van koperdraad,  vervolgens een flinke toef marabou als staart welke even lang was als de haaksteel. Het restant van de marabou werd om de haaksteel gewikkeld als lijfje tot 3mm voor het haakoog. De koperdraad werd er in tegengestelde richting omheen gewikkeld als ribbing. Vervolgens werden 2 even grote piepschuim bolletjes strak in een stukje panty gewikkeld en op de haaksteel net achter het oog met achtjes goed vastgezet waarna de draad kon worden afgebonden.
De tweede vlieg was nagenoeg hetzelfde van opbouw maar had een lijfje van ruige, glimmende, cactus chenille, geen ribbing, en in verhouding erg grote piepschuim ballen, dus zoiets als een vlieg met cupmaat dd.

De derde en tevens laatste booby fly had ook een staart van marabou, een lijfje van standaard dunne, niet glimmende chenille, en als boobies een foam buisje dat eerst met achtjes boven op de haaksteel werd ingebonden, en daarna pas aan beide zijden op lengte afgeknipt.

Het waren dit keer geen ingewikkelde vliegen met moeilijke technieken, maar wel echte vangers!
Henk bedankt,

Binden met Theo Bakelaar.

We hadden Theo uitgenodigd en gevraagd of hij streamertjes wilde komen voorbinden bij de KVVC. Iedereen kreeg een zakje met daarin alle materialen voor de eerste streamer, het was dus weer perfect voorbereidt. De eerste reactie van de meeste binders was: “die haak is groot”, waarop Theo antwoordde, het is gemakkelijker om met een grote streamer te oefenen en ze later als je dat wil kleiner na te binden. Maar een snoekbaars, of zeebaars weet met deze maat echt wel raad!

De eerste werd een up-side-down versie, waardoor de haak ook met de haakpunt omhoog in de vice werd geplaatst. Diep achter in de haakbocht werd de binddraad opgezet, pearl tubing met een diameter van 10mm ingebonden waarna de draad daar direct werd afgebonden. In de tubing werden 3 messing beads  gedaan welke dienst deden als ratelaar en verzwaring. Net achter het haakoog werd de binddraad opnieuw opgezet en daar werd de open zijde van de tubing dicht gebonden. Daarna was een 10cm lange zonkerstrip aan de beurt. De haakpunt werd er halverwege vanaf de onderzijde door geprikt, waarna deze strak over de haaksteel naar voren werd getrokken, bij het haakoog werd vastgezet, en de draad weer kon worden afgebonden. Als laatste werden de 3D oogjes, met ovale pupillen, op de tubing gelijmd, en klaar was de 1e streamer.
Bij de 2e streamer werd eerst palinghuid gevouwen en dubbel in de juiste vorm geknipt, uiteraard uitlopend in een spits staartje. Deze bond hij in ter hoogte van de haakpunt, daar werd ook een smalle zonkerstrip in gebonden welke om de haaksteel naar voren werd gewikkeld waar hij de draad bij het haakoog afbond. Theo schoof vervolgens een 3cm lang, stukje pearl tubing, deze was wat dunner en stugger, over zonkerstrip zette bij het haakoog de binddraad weer op zette de tubing daar vast waarna de streamer kon worden afgebonden. Daarna waren de plakoogjes weer aan de beurt en was ook deze klaar. Theo gaf nog aan dat als de palinghuid droog is, deze hard is, maar nat wordt hij zacht en erg bewegelijk.

En toen was het PAUZE, tijd voor een pilsje, frisje of sigaret. Als kers op de taart bond Theo als laatste ook nog een popper voor. De staart bestond uit 2 gekleurde slappe veren welke aan beide zijde van de haak met de bolling naar buiten werden gebonden. Daartussen kwamen een paar strengen cristalflash. Er werd een grote marabou veer met de punt ingebonden, en om de haaksteel tot 2cm voor het haakoog gewikkeld. De binddraad werd helemaal tot het haakoog door gewikkeld en daar afgebonden. In de popperkop werd met een hete dubbingnaald een gaatje geprikt, zodat deze kop over het haakoog op de haaksteek werd geschoven. Uiteraard niet vergeten om op de plaats waar de popperkop komt te zitten eerst wat superlijm aan te brengen op de daar aanwezige binddraad. De oogjes werden in de uitsparingen gelijmd, en klaar was de popper.

De bindavond was erg gezellig, leerzaam en leverde 3 super streamers op!!!

Theo bedankt,

Tubefly binden met Rob Dings.

Rob had al eerder snoekstreamers bij de KVVC voorgebonden, maar dit keer hadden we als verzoek deze te binden als tubefly. Het voordeel van een tubefly is dat de tube met streamer na het haken van een snoek van de haak weg geschoven kan worden, waardoor je beter bij de haak kan om te onthaken. Ook kan de haak (met onderlijn) eenvoudig vervangen worden als deze niet scherp meer is of beschadigd.
Ondanks de storm waren er toch 9 geïnteresseerde leden gekomen. Rob had zelf al het benodigde materiaal meegebracht waardoor we zeker het juiste hadden. Zoals de naam al aangeeft, wordt de streamer niet gebonden op een haak maar op een tube (een hol kunststof buisje). Een bijkomende uitdaging is dat deze tube niet standaard in een bindvice geplaatst kan worden. De dure vices hebben hiervoor speciale conische hulpstukken. Voor degene die deze hulpstukken niet hadden had Bert deze gemaakt. Nadat de tube op de conische tool is de vice was geplaatst kon het binden beginnen. Van gevlochten materiaal werd als eerste een klein “schoteltje” in de vorm van de letter C op de tube gebonden. De lange slierten flash, de staart, werden er vervolgens voor ingebonden. Het resultaat is dat de flash bol om het “schoteltje” gaat staan. Aansluitend werden er verschillende kleuren flash met een lengte van 10 tot 15 cm in een dubbinglus gelegd. Dit was een uiterst secuur werkje, het werd er zelfs stil van!

Nadat alle flash door het opdraaien van de dubbinglus vast was komen te zitten kon deze, uiteraard ook voor het “schoteltje”, om de tube worden gedraaid. Om een vollere streamer te krijgen werd er nogmaals een dubbinglus met flash gemaakt en om de tube gedraaid. Daarna werd er een kunststof kopje (fish-mask) met lijm vast gezet op de tube en voorzien van ogen. Na het afbinden van de streamer werd de tube van de tool geschoven en op maat geknipt. Inmiddels waren we al ruim 2 uur geconcentreerd bezig, maar het resultaat mocht er wezen! Vervolgens werd de haak aan een staaldraad gezet en de draad door de tube gestoken. Aan de andere zijde werd een lus aan de staaldraad gemaakt waarmee deze aan de leader gemaakt kan worden.


Het was een gezellige, innoverende bindavond. Rob bedankt, en nu maar hopen dat de tube streamers ook snoek opleveren!