Categoriearchief: Forel

Binden, Forel

Binden met Feitse Bootsman.

Het onderwerp van deze bindavond was kleine droge cdc vliegjes.
Feitse gebruikte hiervoor bindpatronen en technieken van de Italiaan Agostino Roncallo.
Eigenlijk bond hij de meeste vliegen 2 keer, waarbij de eerste een standaard droge vlieg was gebonden op haakje #18, en vervolgens nogmaals die vlieg maar dan met een “toevoeging” en op haakje #16. In totaal werden er 6 vliegen gebonden, het was dus flink aanpoten voor de aanwezige binders. Dit keer was het binden met dunne binddraad, 14/0  of vergelijkbaar echt een must!

#1 Was de Humphy op haakje #18. Deze bestond alleen uit 1 cdc veerje welke met de holle kant naar boven op de haaksteel naar achter werd ingebonden. Vervolgend werd de veer als dekschildje terug gevouwen en voor het haakoog vastgezet. De fibers welke aan de achterzijde los waren geschoten diende als staartje. De techniek voor het maken van de vleugel was voor alle vliegjes die we deze avond maakte hetzelfde en wordt daarom alleen hier bij de eerste beschreven! De veer steekt nu dus tot ver voorbij het haakoog naar voren. Met een hackleplier hielt Feitse de punt van de cdc veer vast, en met de vrije hand streek hij zo veel mogelijk fibers terug in de richting van de haak. Met de binddraad zette hij vervolgens alle terug gestreken fiber vast net voor het haakoog en zorgde dat de “vleugel” omhoog en schuin naar achter wees. De rest van de veer inclusief stam bleef hierbij naar voren steken en werd vervolgens afgeknipt. Na het afbinden was de Humphy klaar.
#2 Een Humphy op haak #16 met als toevoeging, dat er net voor het terugslaan van de veer als dekschildje, er een fiber uit het oog van een pauwenveel als body om de haaksteel werd gewikkeld wat een mooie natuurlijke glinstering opleverde.

#3 Was een sedge op haakje #18 met een extended body van een cdc veer. Als body werd er 1 fiber van een grijze ganzenveer om de haaksteel van achter naar voren gewikkeld wat een mooie ribbing opleverde. De vleugel werd op dezelfde manier gemaakt als bij de Humphy, maar nu werd deze platter gebonden en gelijk met de achterzijde van extended body afgescheurd, waardoor het een sedge werd.
#4 Werd gebonden op haakje 16 en had als toevoeging een thorax van blauw/groene spectra dubbing.

#5 Was een spent op haakje #16. In de haakbocht werd een butt van pearl tinsel gewikkeld, welke op het einde van de haaksteel een kleine verdikking opleverde waardop de lange fiber uit een bruine hackle netjes gespreid konden worden ingebonden als staartje. De body was opnieuw de grijze ganzenveer. De cdc werd vervolgens naar voren ingebonden waarnaar er opnieuw zoveel mogelijk fibers terug werden gestreken en de omhoog staande vleugel ontstond. Alle cdc fibers en schacht welke voor het haakoog uitstaken werden afgeknipt. Vervolgens werd de schacht van de veer, welke boven de body hing en dus niet was afgeknipt, naar voren geklapt waardoor de vleugel in tweeën gedeeld werd. Beide vleugels kwamen daardoor helemaal plat te liggen. Na het afbinden was de spent klaar.

#6 was ook gebonden op Haakje #16, had eenzelfde butt, staart en lijfje. Daarna werd een cdc veer met de holle kant naar boven richting de haakbocht ingebonden. Van de fiber van een pauwenveer werd een thorax gewikkeld waarna de cdc veer er als dekje overheen geslagen werd. Als laatste was de vleugel weer op eenzelfde manier aan de beurt, welke nu omhoog gebonden was.

Deze bindavond leverde 6 schitterende kleine droge vliegjes op, Feitse bedankt.

Binden, Droge vlieg, Forel, Workshop

Vliegvis event met Leon Janssen.

Op 16 februari heeft de KVVC Valkenswaard samen met de vliegvisverenigingen VVC Midden Limburg Neeritter, VVC St Petrus Weert en Flymph Veldhoven een vliegvis event met Leon Janssen georganiseerd. Als locatie was gekozen voor Forellenvisvijver Heinoord, wat het thuishonk is van VVC Midden Limburg. In totaal waren er 32 vliegvissers aanwezig.
Om 10:00u starte Leon met zijn presentatie over het insecten leven (entomologie). Als leidraad gebruikte hij het boek Wondervliegen deel 2 waarvan hij de auteur is. Ook nu begon hij met de vliegen welke als eerste in het vroege voorjaar op de “forellen rivieren” in België en ook Duitsland op het water verschijnen. Voorbeelden hiervan zijn de Blue dun (Baetis rhodani) en de March Brown (Rhitrogena haarupi). Veel aandacht bestede hij aan de kleuren, afmetingen, silhoueten en footprints van de vliegen. Leon gaat namelijk altijd uit van wat de vis ziet, dus de onderkant van de vlieg. Uiteraard vertelde hij ook veel over zijn vis ervaringen op de verschillende rivieren waar hij heeft gevist. Helaas waren niet alle afbeeldingen voor iedereen evengoed te zien op het grote projectiescherm omdat de zon, ondanks het feit dat het nog winter was, fel binnen scheen. Leon benoemde van veel vliegen ook de meeste stadia van het insect zoals: larve, nymph, emerger, dun, sub imago, imago en spinner. Ook gaf hij aan hoe die insecten leven, en waar en hoe, met de imitaties daarvan te vissen. Om 11:15 was er een korte pauze waarna Leon snel doorging met de vliegen welke in de zomer en als laatste in de herfst en winter voorkomen.

Om 12:30u was de lunch welke door het personeel van Forellenvisvijver Heinoord werd verzorgd. De lunch bestond uit twee broodjes en een heerlijke tomatensoep.
Na de lunch werden de tafels in een U-opstelling geplaatst en de camera klaar gezet, als voorbereiding voor het binden van in totaal 5 verschillende droge vliegen.

Leon bond op Vmc 9280 haken in verschillende maten omdat die de goede verhoudingen hebben. De weerhaak knijpt hij daarbij plat. Tijdens het binden bleken deze haken een kortere haaksteel dan bijv. TMC haken te hebben, en ook dat de haakbocht wijder was, wat voor een betere inhaking zorgt. Vmc #14 = ongeveer #16 van TMC.

Als eerste was de Yellow sally aan de beurt, daaropvolgend de Loopwing emerger, Blue dun, Grey flag sedge, de Jabba, en als laatste de BWO. Na ieder vlieg kwam Leon bij alle binders langs om te bekijken hoe de vlieg geworden was, en de aandachtspunten waren. Je kon je eigen vlieg op dat moment ook vergelijken met de door hem gebonden versie. Zelf gaf hij aan niet graag te binden, dus alle vliegen waren relatief snel te binden, geen hoogstandjes op vliegbindgebied waar wel goed vangende imitaties van de vlieg die op dat moment op het water aanwezig was. Hij is een purist en kiest hoofdzakelijk de volgende bindmaterialen: dubbing, smal goudtinsel, hazenvel of masker, ongeverfde cdc veertjes (omdat die beter drijven dan de geverfde veertjes), fanzantenstaartfibers en de SKIN, die moet van de beste kwaliteit zijn.

Om 16:00u werd eindigde dit geweldige vliegvis event.
We willen Leon Janssen dan ook hartelijk bedanken voor deze leerzame en gezellige dag.

Binden, Forel, Streamer

Bindavond met Henk Schiltmans.

Op deze clubavond hadden we Henk Schiltmans (http://www.flyfishingdutchman.nl/) uitgenodigd om boobies voor te komen binden. Hij begon zijn verhaal hoe er mee te vissen. Een booby fly heeft namelijk behoorlijk wat drijfvermogen en wordt in de meeste gevallen gevist aan een zinklijn, of zinktiplijn, met daaraan nylon visdraad met een lengte van bijvoorbeeld 50 cm. De zinklijn zinkt tot op de bodem, en de booby fly zweeft er dan net boven. Als je stript, trek je de vlieg dus omlaag. Met name op reservoirs wordt deze vismethode vaak toegepast.

Om niet te veel gewicht aan de booby fly toe te voegen worden deze gebonden op een langstelige drogevlieg haak,  bijv. maat 10. Bij de eerste vlieg werd gestart met het inbinden van koperdraad,  vervolgens een flinke toef marabou als staart welke even lang was als de haaksteel. Het restant van de marabou werd om de haaksteel gewikkeld als lijfje tot 3mm voor het haakoog. De koperdraad werd er in tegengestelde richting omheen gewikkeld als ribbing. Vervolgens werden 2 even grote piepschuim bolletjes strak in een stukje panty gewikkeld en op de haaksteel net achter het oog met achtjes goed vastgezet waarna de draad kon worden afgebonden.
De tweede vlieg was nagenoeg hetzelfde van opbouw maar had een lijfje van ruige, glimmende, cactus chenille, geen ribbing, en in verhouding erg grote piepschuim ballen, dus zoiets als een vlieg met cupmaat dd.

De derde en tevens laatste booby fly had ook een staart van marabou, een lijfje van standaard dunne, niet glimmende chenille, en als boobies een foam buisje dat eerst met achtjes boven op de haaksteel werd ingebonden, en daarna pas aan beide zijden op lengte afgeknipt.

Het waren dit keer geen ingewikkelde vliegen met moeilijke technieken, maar wel echte vangers!
Henk bedankt,

Binden, Forel, Nympf, Vissen

Koppelviswedstrijd Flymph.

2 Keer per jaar organiseert Flymph een koppelwedstrijd voor de eigen leden. Voorafgaand aan de wedstrijd worden er in het Witven dan 600 forellen uitgezet. Dit keer waren de KVVC leden uitgenodigd om aan de wedstrijd deel te nemen.
In de ochtend was het een One Fly wedstrijd, wat inhield dat iedereen met eenzelfde vlieg diende te vissen. Wel was het zo dat indien je deze verloor, je bij de wedstrijdleiding een nieuwe kon gaan halen. Uiteraard was het wel de bedoeling dat je de vlieg waarmee je ging vissen ook zelf bond!

Daarom was er op 16 oktober een bindavond georganiseerd voor iedereen die mee deed aan de wedstrijd. Flymph en de KCCV hadden voor het benodigde bindmateriaal gezorgd en Feitse bond deze voor. In totaal bond iedereen 2 vliegen.

Op zaterdag 27 oktober was het dan zo ver, om 9:00u uur was de officiële loting waarbij de 21 deelnemers in koppels werden verdeeld en er werd bepaald wie in welke manche waar viste. Om 9:30u klonk het startsignaal. Het weer was super, en binnen enkele minuten werden de eerste forellen gevangen. In de ochtend werden er 4 manches van 40 minuten gevist. Het koppel dat op dat moment aan de leiding ging had 3 vissen weten te vangen. Aansluitend was er een heerlijke lunch met soep, en broodjes welke door het Witven was verzorgd.

Na de pauze volgde nogmaals 4 manches, waarin iedereen nu zelf mocht bepalen met wat voor vlieg / nymph er gevist werd. Net als in de ochtend werd er ook nu weer door de wedstrijdleiding gecontroleerd met wat voor vlieg je viste, en dat er weerhaakloos gevist werd. Ook schonken ze een borreltje Schrobbelèr, dat ging er wel in. Toen het eindsignaal klonk werden de waadpakken uit gedaan en hengels afgetuigd. Op het terras werd in het zonnetje nog een drankje gedronken en de uitslag bekend gemaakt. Het winnende koppel was Wouter (Flymph) en Jeroen (KVVC) met in totaal 8 gevangen forellen!
Hierbij willen de het bestuur van de Flymph nogmaals bedanken voor het mee mogen vissen in deze gezellige, goed georganiseerde wedstrijd.

Forel, Vissen

Vistrip Kyll.

Om 7:00u was het verzamelen op de carpoolplaats aan de A2 ter hoogte van Valkenswaard, van waar we met zessen vertrokken, Bert en Jeroen waren namelijk een dag eerder al gegaan. Onderweg de nodige wegwerkzaamheden in Duitsland, en zelf een geheel afgesloten snelweg maakte dat we er langer als gepland op reden. In Gerolstein werden de vergunningen gekocht, de twee stecken (Lissingen en stadt strecke Gerolstein) hadden we een heel aantal weken van tevoren al gereserveerd omdat het de op een na de laatste dag was van dit visseizoen op de Kyll! Omdat we met 8 personen waren werden er verder ook geen vergunningen meer uitgegeven, we hadden het water dus voor ons alleen. Het was die dag uitzonderlijk warm, waardoor we zelfs zonder jasje konden vissen.

Wel waaide het af en toe even flink, waardoor er veel bladeren in het water vielen, dat maakte het dus er niet gemakkelijker op net als de lage waterstand. Frans had in de ochtend een goede “pool” gevonden en ving daar al 15 vlagzalmen, bij de andere waren de vangsten nog op 1 hand te tellen. De KVVC had voor een eenvoudige lunch gezorgd om 13:00u. Daarna verdeelde we ons weer over de 2 gedeelten voor de middag sessie. Het bleef zoeken naar vis, je zag op de meeste plaatsen maar weinig forellen stijgen. Maar als je ze zag, kon je ze meestal na goed aanwerpen ook vangen. Al met al worden er die middag toch verschillende mooie vissen gehaakt.

De dag werd afgesloten bij de pizzeria waarna we terug reden. Het was een schitterende, gezellige visdag, waarbij de meeste tussen de 3 en 9 vissen wisten te vangen.

Binden, Forel

Binden met Frans Schutte.

Op het programma stonden woven nymphen. Frans had de bindavond samen met Jeroen voorbereid omdat het een aparte bindwijze is, en er vermoedelijk veel 1 op 1 uitleg gegeven diende te worden. Helaas was Jeroen i.v.m. privé omstandigheden verhinderd, waardoor Frans er toch alleen voor stond. I.p.v. vliegbinden werd het vlieg knopen, of zoals het die avond lachend werd genoemd “punniken voor gevorderden.” De techniek werd eerst met dik touw geoefend op een grote haak. Na poging 1 werd alles weer uitgehaald, of afgebroken, hoe je het ook wil noemen en konden we het nogmaals proberen. Ja, een paar keer oefenen met het leggen van de knopen was echt een must.

Het resultaat is een realistisch gesegmenteerde nymph, met een brede donkere rug, twee smalle lichte zijkanten welke een stukje doorlopen richting buik, en weer een smalle donkere buik.
Ook een andere bind methode werd voorgedaan. Daarbij werden de draden in een bepaalde volgorde om elkaar heen geslagen waardoor er ook een patroon ontstaat. Het voordeel daarvan was dat dit veel sneller ging, maar een groot nadeel was dat ze niet vast zaten op de haak, en dus regelmatig alles los schoot. Om die laatste reden zijn we niet met die methode door gegaan, maar werd het toch weer knopen. Na het oefenen was het tijd voor een pauze. Daarna konden we echt woven nimphen gaan binden. Nadat een messing bead op de haak was geplaatst kon de draad worden opgezet. Een donkere kleur DMC garen werd aan de achterzij, en een lichte kleur aan de voorzijde van de haak ingebonden tot in de haakbocht. Daarna werd de vice gedraaid waardoor het haakoog naar de binder wees en kon het knopen van het DMC garen beginnen. Er werd telkens een knoop onder de haak voorbereid waarna op de juiste plaats het haakoog door een lusje van de knoop werd gestoken. De knoop werd daarna naar achteren geschoven, waarna de volgende aan de beurt was. Op die manier werd er geknoopt tot net voor de bead. Daarna een kraagje van donkere dubbing en de nymph kon worden afgebonden.

Er werd nog een 2e woven nymph voorgebonden met als verschil: een staart van marabou en i.p.v. een bead, kettingoogjes.
We hebben veel gelachen met het “punniken” maar de resultaten waren echt super!
Frans bedankt,