Workshop de zwakste schakel (treksterkte).

De clubavond van 21 december stond in het teken knopen, lijn en treksterkte.

Hiervoor hadden we Ad van de Sande en Richard Verbeek, beide van de de vliegvisafdeling van de Ruischvoorn uit Tilburg, uitgenodigd. Als introductie werd aan de hand van een Powerpoint presentatie uitleg geven over de eigenschappen en verschillen tussen nylon, fluorcarbon en gevlochten lijnen (Dyneema). Dit met betrekking tot o.a.: geheugen, slijtvastheid, opnemen van water, (on)zichtbaarheid, trekkracht, toepasbare knopen.

De naam van de presentatie was “Leaders en knopen, de zwakste schakel.” Zeker het deel “de zwakste schakel” bleek goed gekozen, slechts 1 onderdeel van je vliegvis montage is de zwakste schakel, en die wil je dus “zo sterk mogelijk” hebben, zodat je de mogelijk grootste forel van een visdag niet verliest doordat je lijn op dat moment breekt! Je montage bestaat uit: backing, vliegenlijn, leader, tippet en de haak waarop de vlieg is gebonden, en niet te vergeten alle knopen die de vermelde onderdelen met elkaar verbinden.

Na de presentatie was het praktische deel van de avond aan de beurt. Er was gevraagd of iedereen zijn favoriete nylon vislijn mee wilde brengen. Een ieder kon aan een grote haak, met zijn favoriete knoop, de meegebrachte lijn bevestigen. Aansluitend werd de andere zijde van de lijn op een rond stokje gewonden en de haak aan een trekkrachtmeter gehaakt. Er werd steeds harder aan het stokje getrokken totdat er iets brak, wat in de meeste gevallen de lijn was. De kracht waarbij dat gebeurde bleef op de meter staan waardoor deze afgelezen en genoteerd kon worden. Door eenzelfde meting een aantal keren uit te voeren was de verkregen meetwaarde representatief en betrouwbaar. Er werd gemeten aan knopen welke droog, vochtig of nat waren gelegd. De laatste bleken veel sterker te zijn. Ook bleek dat de opgegeven sterkte door de fabrikant in sommige gevallen bevestigd werd door de meting, maar in andere gevallen de lijn al bij de helft van de opgegeven waarde brak!

 

Tevens werden er verschillende soorten knopen getest zoals: de standaard kunstaasknoop, de rapala knoop en de palomar knoop (welke de favoriet van Ad was.)

Het was een leerzame en gezellige clubavond, Ad en Richard  bedankt!

Werpinstructies najaar.

In het najaar zijn er op zaterdagochtenden weer een viertal werp instructie gegeven door Richard Verbeek (EFFA master instructor). De ochtenden waren redelijk goed bezocht, waarbij eveneens niet leden acte de precense gaven (mooi om ook die les te geven, en wie weet in de toekomst als nieuwe leden te verwelkomen).

De focus lag o.a. het verbeteren van de werptechniek en het presenteren. Onder andere de reach cast, boog worp en eveneens de precisieworpen zijn uitvoerig aan bod gekomen. Het afstand werpen blijft daarnaast een uitdaging om dit zowel met de forehand als de backhand goed uit te voeren. Vooral de backhand afstandsworp is niet eenvoudig. Het in een vlak houden, de juiste techniek en bewegingen zijn daarbij lastig. Het kan een cruciale worp zijn om bij een stevige wind van rechts (als je rechtshandig bent) veilig te kunnen werpen.

De laatste werpinstructie begin december was eveneens uitdagend daar de temperatuur daalde aan het eind van de ochtend. IJsvorming op de lijn en in de ogen maakte het werpen onmogelijk. We zijn daardoor eerder gestopt en ons gaan opwarmen in de kantine van de naastgelegen tennisclub. Ook volgend jaar hebben we een zelfde programma, met hopelijk een paar mooie ochtenden om de waterworpen onder de loep te kunnen nemen.

 

Binden met Wil Dirks.

Op 16 november is Wil Dirks Perdigon nymphen komen voorbinden. Maar zoals hij zelf aangaf zijn ze niet echt moeilijk, en zijn ze, als je er eenmaal handigheid in hebt, ook snel te binden. Dat moet ook wel omdat je er regelmatig kwijt raakt tijdens het vissen aan obstakels onderwater. Voor welk type vis(sen) deze geschikt zijn? Eigenlijk voor veel soorten van forel op stromede riviertjes tot voorn in stadswater.

Wat de nymfjes gemeen hadden was:

  • Als ze een staartje hadden waren deze vrij kort en licht van kleur, het waren slechts een paar fiber waardoor deze natuurlijk kunnen bewegen. Bijvoorbeeld van een mallard
  • Ze hadden allemaal een tungsten bead, waardoor ze wat zwaarder zijn en snel zinken.
  • De binddraad was dun, ongeveer 10/0 en zwart. Hiermee werd ook de vorm van de body gemaakt.
  • Alle 4 hadden ze iets roods als atractor,ofwel een kraagje of but.
  • De body was van glimmend tinsel.
  • Boven op de bead en eerste stukje van de body kwam een “druppel” zwarte lak als wingcase.
  • En wat typerend is voor de Perdigon nymphen, de body wordt helemaal voorzien van een uv lak zoaks bijv. bug bont.

  1. Links boven, was gebonden op een nymph / scud haak (#14), met regenboog holografisch tinsel.
  2. Rechts boven, was gebonden op een wide gap haak (#16), met een groene tinsel. De bead was ongeveer 2,5mm
  3. Links onder, was ook gebonden op een wide gap haak (#16), met een pearl tinsel welke nagenoeg transparant was. De zilveren bead was 2mm groot, na ja, eerder klein. Het op de haak krijgen van deze zeer kleine bead, was dus tevens het moeilijkste van de avond!
  4. De laatste, rechts onder op de foto, was tevens de meest bewerkelijke en aparte nymph.

Gebonden op een jig haak maat #16 en een slotted zilveren bead. Naast de rode bud, had hij en thorax van donkere, ietwat glimmende (ice) dubbing en een kleine cdc veertje welke in een gesplitste draad, of dubbinglus achter de bead werd gehackled. De cdc heeft een natuurlijke beweging onderwater. Na het afbinden en uiteraard lakken van de body was ook deze nymph klaar.

Het was een gezellige, en goedbezochte bindavond.

Alle nymphen welke op de foto’s zijn weergegeven zijn overigens ook door Wil zelf gebonden.

Wil, bedankt!

Vissen op het Eindhovenskanaal.

Deze keer street fly fishing in Eindhoven. Rond 10:00u verzamelde we ons op de parkeerplaats bij de Gamma. We hadden Bert Dillen als gids gevraagd voor deze visdag.  Het was nog droog ondanks de slechte voorspellingen. Tijd om snoeken te vangen in hartje Eindhoven, oftewel street fishing. Het water was Kristal helder, wat het niet gemakkelijker maakte, en aardig fris. Het was taai, slechts 1 snoek werd geland (helaas niet op foto vastgelegd) en twee werden er gemist.

Na een opkikkertje nog even gevist tot de regen en wind toesloeg net na de lunch. He Eindhovenskanaal blijft toch een mooi water om te vissen, in de zomer op witvis, en in de winter op snoek. De volgende keer als we gaan zorgen we voor twee gidsen, Bert en Karel. Wie weet vangen we de snoeken dan wel!

Minibeurs

4 November, opendag DRB en KVVC “Minibeurs”.

Om 10:00u waren het bestuur en een aantal leden al bij de DRB om Jan te helpen, en het parkeren in goede banen te leiden. De eerste bezoekers waren er al vroeg terwijl de DRB opendag eigenlijk pas om 11:00u begon.

De reden voor het organiseren van deze Mini beurs was dat er in het zuiden van ons land nagenoeg geen gespecialiseerde vliegviswinkels meer aanwezig zijn. Het kopen van vliegvis benodigdheden wordt daarmee steeds moeilijker. Met name het in de hand kunnen houden, en zelf de kwaliteit ervaren van materiaal is eigenlijk niet meer mogelijk. Dat geldt ook voor het uitproberen van oa. hengels, reels en vliegenlijnen. Om deze reden hadden we als bestuur van de KVVC de webshop A&M fishing tackle en Flyfishing Dutchman uitgenodigd om op 4 november een productmiddag te verzorgen. Behalve de eigen leden hadden we nog 11 andere vliegvisverenigingen uitgenodigd, en met name natuurlijk alle verenigingen uit Brabant en Limburg.

OLYMPUS DIGITAL CAMERABehalve de webshops waren Rob Dings en Eric Heheman aanwezig als binders. Zij hadden plaats genomen op een verhoging welke Jan speciaal voor die dag had gemaakt, waardoor iedereen goed zicht had op de vliegen en streamers die werden gebonden. Als KVVC hadden we natuurlijk ook een plekje in de hal waar we  op een scherm een presentatie lieten zien en folders konden uitdelen om onze club te promoten.

Buiten was er over de kweekvijver een brug gelegd waar Hans Bock werples gaf. Het voordeel van deze brug was dat er nu voldoende ruimte aan de voor- en achterkant aanwezig was voor het werpen. Ook heeft er een jongen onder begeleiding, en met een speciaal door Eric gebonden vlieg, zijn eerste forel  gevangen. Dat was natuurlijk geweldig.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Aan de inwendige mens was ook gedacht, je kon er soep, broodjes bal en heerlijke zelfgebakken wafels kopen. De opkomst was  goed en de webshops hebben veel advies gegeven en materiaal verkocht. We hebben alleen positieve reacties over het organiseren van de dag gehoord, en de webshops gaven al aan bij een volgende editie weer van de partij te willen zijn. Bij deze willen we iedereen bedanken die deze geslaagde dag mee mogelijk heeft gemaakt, en we doen dit zeker in de toekomst vaker!

Binden met Theo Bakelaar.

We hadden voor deze bindavond Theo Bakelaar uitgenodigd voor het voorbinden van foam vliegen. Foam wordt relatief weinig gebruikt voor het binden van vliegen, en dat terwijl het zeer goed drijvende en ook goed vangende insecten / vliegen zijn, zoals Theo zelf aangaf.

Als eerste was een helemaal zwart kevertje aan de beurt. Alles was tot in de puntjes voorbereid, zo kreeg iedereen een zakje met daarin al het materiaal dat nodig was voor betreffend vlieg. Het foam was met een laser gesneden en had daardoor exact de juiste vorm. In het midden zat een klein gaatje waardoor de haak gestoken werd, het ene deel van het foam kwam via de onderkant en het andere deel via de bovenkant van de haak naar voren. Na het aanbrengen van lijm om de 2 delen op elkaar te bevestigen werden deze bij het haakoog vast gebonden. Dunne zwarte rubber legs werden aan beide zeiden, in de daarvoor bestemde uitsparing gebonden en op lengte geknipt. Het omschrijven van het bindpatroon duurde vermoedelijk langer het binden zelf, dat binnen 2 minuten klaar was!
Als tweede was een miertje aan de beurt welke net als het kevertje geboden werd op een Tiemco TMC 111 #12. Nadat de zwarte binddraad was opgezet werd daar lijm op gedaan en het foam lijfje erop gebonden en verlijmd. Een zwarte hackle veer werd er op de versmalling gewikkeld als pootjes, waarna hij al afgebonden kon worden. Aan de onderzijde werd een “V” vorm uit de hackle geknipt waardoor het miertje mooi recht op het water drijft. Ook dit bindpatroon was snel klaar door het vooraf met laser gesneden foam. Ook was er al een fluorescerende groene stip op gezet waardoor, het miertje nog beter zichtbaar is tijdens het vissen.

Als derde was een grote sedge aan de beurt met een vleugel van foam. Nadat de binddraad was opgezet werd een lange bruine saddle hackle vanaf de haakbocht tot 4mm van het haakoog om de haak gewikkeld waar deze niet werd afgeknipt. Aan de bovenzijde van de haak werden alle fibers vlak afgeknipt zodat de vleugel van foam aan de voorzijde kon worden ingebonden, en in het midden middels een druppeltje lijm plat kon worden vastgezet. Vervolgens kon het resterende deel van de saddle hackle voor de vleugel met een aantal slagen om de haaksteel worden gedraaid en daarna worden afgebonden. Nadat ook hier een aan de onderzijde een “V” vorm uit de hackle was geknipt was de sedge klaar.
Als 4e en laatste was de Chernobyl ant aan de beurt. Dit is een groot lelijk insect maar met een aantrekkingskracht voor de grootste forellen in bijv. Amerika waarmee er veel wordt gevist. Als eerste werden er als lijfje een aantal pauwenfibers vanaf de haakbocht tot aan het haakoog om de haak gewikkeld. Daarna waren de 2 driehoeken van foam aan de beurt, de onderste is donker van kleur en heeft de platte zijde van de driehoek aan de achterzijde, de bovenste is licht van kleur, daardoor goed zichtbaar, met de platte zijde van de driehoek tot boven het haakoog. Deze driehoek wordt als laatste wat rond geknipt als kopje. Ook krijgt de Chernobyl ant 6 rubber pootjes,3 aan beide zijde van het lichaam.

Alle vliegen / insecten werden die avond 2 keer gebonden waardoor de technieken goed geoefend konden worden.
Na afloop kon je bij Theo nog extra laser gesneden foam kopen, waardoor je thuis ook nog kon binden. Theo bedankt, het was erg leerzaam en gezellig!

#Vliegvissen