Finten op de nieuwe waterweg.

De fint is een zomergast die vanaf mei, in de Nederlandse kustwateren aanwezig is en de rivieren op trekt om in brak / zoet water te paaien. Vandaar dat we het finten als laatste vistrip voor de zomervakantie hadden gepland. Uiteraard is ook het tij erg belangrijk, we vissen vanaf de strekdammen van doodtij tot het water opkomt. Als het water te hoog komt lopen de strekdammen onder, dus ruim voor die tijd moeten we eraf. We vertrokken om 6 uur met tweeën, er waren dit keer dus aanzienlijk minder geïnteresseerde dan vorige jaren, vanuit Best om Richard thuis op te halen. We waren vroeg bij de nieuwe waterweg, maar de eerste strekdam was al bezet door een aantal vliegvissers, vermoedelijk ook van een vereniging. We parkeerde langs de 2e strekdam en trokken de waadpakken aan. Het was lekker weer, waardoor we geen jassen nodig hadden. Wel waaide het erg hard. Gelukkig hadden we de wind wel in de rug, maar nog was het werpen niet eenvoudig. Na het missen van de eerste fint, was Richard behoorlijk overstuur! Het enige wat hij zij was: “dit was eng, dit was groot, dit heb ik nog nooit meegemaakt!” Vermoedelijk had een fint zijn steamer gepakt, en een meter of 2 voor hem heeft een hele grote vis de fint gepakt, direct de lijn kapot getrokken, en is met een grote kolk vertrokken. Was het een haai?

Enkele minuten later denken we de dader gezien te hebben, namelijk een zeehond die dichtbij boven water kwam, en keek of wij nog meer finten voor hem konden vangen! Finten zijn echte zicht jagers, dus hoe meer zon, hoe beter de vangsten, en aan de zon ontbrak het die dag helaas. Nadat Richard er een aantal had gevangen wisselde hij met Co van plaats die er nog geen had gevangen. Helaas mocht dat ook niet baten. Uiteindelijk had Richard er 15, en Ron 2 gevangen.

Omdat het water daarna snel opkwam zijn we van de strekdam gegaan, en hebben we van de door de KVVC verzorgde lunch genoten. Aansluitend hebben we nog even in het kribvak net langs de sterkdammen gevist op zeebaars maar zonden succes. Voordat we naar huis gingen zijn we nog even naar een andere zeebaarsstek gereden. Helaas was daar geen plaats meer omdat er andere vissers met spinhengels aan het vissen waren. Zij vingen regelmatig zeebaarsjes van rond de 20cm. Het was dus weer een gezellige visdag.

Vistrip Gerolstein. (Kyll)

Op 15 juni was het om 7:00u weer verzamelen op de carpoolplaats bij Valkenswaard. Met 8 personen vertrokken we naar Gerolstein. Er was redelijk weer voorspeld, de meeste tijd droog maar af en toe, met name in de middag, een bui. De vergunningen waren grotendeels al ingevuld bij aankomst, ze wisten dat we kwamen omdat we medio maart de strecke Gerolstein en Lissingen al gereserveerd hadden, er waren die dag ook geen andere vissers aanwezig. Het waterniveau was 58 cm en helemaal helder. In de ochtend wisten de meeste al wel wat forellen te vangen.

De door de KVVC verzorgde lunch was om 13:00u op de parkeerplaats. Daarna werd er binnen de strecke waarvan je de vergunning had van deel gewisseld, waardoor iedereen de gelegenheid had overal een keer te vissen. De vangsten in de middag waren beter, iedereen was van de nul af, en sommige zaten zelfs al in de dubbele cijfers. Inmiddels was het al wel duidelijk dat het weer er heel anders uitzag dan voorspeld.  Het was zo zonnig en warm dat er in het park, daar waar wij ook viste, kinderen in de speeltuin en het water aan het spelen waren, en regen kwam er al helemaal niet meer. Om geen kostbare vistijd te verliezen zijn we zelf avondeten gaan halen bij een imbiss, en hebben dat in het park van Gerolstein gegeten. De enige uitdaging was dat we het bestek vergeten waren. Het eten van bijv. een zigeunerschnitzel is dan een hele uitdaging, maar het smaakte goed.

Door het opstijgen en landen van de meivliegen gedurende de avond, werden de forellen steeds actiever. Overal waren nu kringen van stijgende vissen te zien. Sterker nog, de meivliegen werden uit de lucht gepakt door de springende forellen. De vangsten waren op dat moment dan ook echt super. Rond 10 uur verzamelde we ons op de parkeer plaats in het centrum. De vangsten liepen uiteen van 3 tot rond de 30 stuks. Wat wel opviel was dat er is geen enkele vlagzalm werd gevangen. Een geweldige dag komt ten einde waarna we moe maar voldaan huiswaarts gaan.

Vissen op de Kyll in Fliessem

Ieder jaar gaan we wel een keer vissen op de Kyll in Duitsland, maar meestal bij Gerolstein. Nu voor het eerst dus naar Fliessem. Om 7:00u was het verzamelen op de carpoolplaats vanwaar we met 3 auto’s naar Fliessem vertrokken. 10 Personen hadden zich opgegeven, maar we vertrokken met 9-en, na diverse keren bellen bleek de 10e zich verslapen te hebben. Bij aankomst werden de vergunningen gekocht waarna we direct de waadpakken aan deden en ons verdeelde over het 6 km lange traject waar we mochten vissen. In de ochtend werden er al diverse mooie forellen gevangen.

Om 13:00u hadden we afgesproken om samen te lunchen. De KVVC had hiervoor zoals bij de meeste uitjes weer gezorgd. Omdat we tot in de avond wilde vissen was er dus ook een diner nodig, eigenlijk was het de bedoeling samen naar een pizzeria in de buurt te gaan, maar dat kost veel tijd. Toen bleek dat ze ook kwamen bezorgen was de keuze dus snel gemaakt. Iedereen gaf zijn bestelling door waarna we opnieuw te water gingen voor de middag sessie. Er waren wat regenbuitjes voor de middag voorspeld, maar die bleven gelukkig uit. Sterker nog, het was zo’n lekker weer dat we geen jassen nodig hadden. De kyll ligt bij Fliessem in een schitterend dal tussen de bergen. Het is er stil, je hoort er geen auto’s of treinen. Sterker nog, we zagen, naast , zowel volwassen reeën ook een jonge ree, die laatste lag in het hoge gras en bleef heel stil liggen in de hoop niet gezien te worden. Ook de waterspreeuw, ijsvogel, vos en specht werden gezien. De rivier heeft diepe langzaam stomende delen, maar ook ondiepe stroomversnellingen waar met de nymph gevist kon worden. Nagenoeg iedereen wist ook in de middag weer de nodige vissen te vangen. Om 17:30 kwamen ze de schnitsels met friet, en pizza’s bezorgen. Uiteraard hadden we er ook frisdrank en “Bittburger stubbi’s” bij besteld. Dat ging er wel in. Het grote voordeel was dat we de waadkleding aan konden houden tijdens het eten en konden genieten van de vangsten in de forellenvijver waar we op het terras zaten. Na uiteraard netjes opgeruimd te hebben vlug weer naar het water om de laatste 2 uurtjes te kunnen vissen. Er werd met nymphen, streamertjes en natuurlijk droge vliegen gevist, en dit leverde op de juiste plaatsen en de goede presentatie mooie forellen op.

Om 20:00u hadden we afgesproken bij de auto’s. De vangsten die dag varieerde van 2 tot 15 forellen. Ook werd er 1 vlagzalm, diverse koopvoorns, en alvertjes gevang. Afgezien van een gebroken hengeltopje was het een super visdag, op een mooie locatie. We gaan hier zeker nog een keer terug.

Vissen op de Ronde Bleek kreken.

Op 12 mei om hadden we om 9:00u afgesproken bij de Ronde Bleek (DRB) om daar op de kreken te gaan vissen. We waren met 12  KVVC leden, sommige begonnen eerste met een bak koffie bij Jan Kursten, andere konden niet wachten om te gaan vissen en starten daarom direct met op optuigen van de hengels. We hadden afgesproken van 9:30u tot 12:30u te vissen, waarbij de KVVC een groot deel van de kosten voor de rekening nam. Het was heerlijk weer en je zag veel forellen zwemmen, sommige zelf met de rugvin boven water. Het spotten was dus geen probleem, maar ze vangen was een heel ander verhaal. Alle geheime wapens werden ingezet, droge vliegen, miertjes, nymphjes, streamertjes, “zwabber vliegen”, etc. als snel werden de eerste forellen gehaakt en geland.

Het waren mooie sterke vissen. Nagenoeg iedereen wist forellen te vangen, zelfs 1 van de nieuwe leden die tips en een squirmy kreeg van de DRB gids Eric Hehemann lande een mooie vis. Wat wel opviel was dat er veel vissen samen in een grote cirkels rondjes bleven zwemmen, wat daarvan de reden is weten we niet, maar ze hadden daarbij weinig interesse in onze vliegen dat merkten we wel. Ook beproefde sommige het geluk op de steigers van de grote vijver. Het werpen met een vliegenhengel blijft lastig waardoor er sommige meer bomen, vooral achter zich, dan vissen vingen. (Daarom verzorgen we in het najaar ook weer werplessen.) Om 12:30u liepen we samen terug naar de auto’s waarbij het hoogste aantal vissen van die ochtend 7 bleek te zijn. Het blijft een aparte, maar leuke visserij bij DRB. Uiteraard komt deze activiteit snel weer op de agenda te staan.

Werpen voorjaar

Normaal hebben we 4 werplessen in het voorjaar. Dit jaar was er voor 2 gekozen omdat op 23 maart het Casting sport event was met Bart de Zwaan. We hadden op beide zaterdag ochtenden het geluk dat het lekker weer was en niet te veel waaide, dus ideale omstandigheden om te oefenen op de waterworpen op de recreatieplas in Drunen. Met name de rolworp, en de dynamische rolworp (switch cast) werden nogmaals tot in detail door Richard uitgelegd en geoefend. Op 20 april was het zelfs zo warm, dat we blij waren dat we op tijd waren begonnen met de werples. Dit omdat er een aantal gezinnen met kinderen naar het water waren gekomen om daar op het strandje te spelen en te kunnen zwemmen, dit hadden we nog niet eerder meegemaakt.

Wat met het felle zonlicht ook opviel, was hoe goed zichtbaar de schaduw van de vliegenlijn op de bodem van het 30cm diepe water was. Conclusie, probeer je vliegenlijn niet over een vis te gooien wat deze wordt gezien! Je leader is minder zichtbaar omdat deze veel dunner is, en zeker fluorocarbon valt bijna niet op, omdat deze nagenoeg dezelfde brekingsindex heeft als water.

Tijdens de pauze zagen we onder het genot van een kop koffie een mooie vis voorbij zwemmen van ongeveer 50cm. Hellaas konden we niet goed zien wat voor soort het was, mogelijk een karper. Dit resulteerde direct in vang drang, maar ja, we waren daar om het werpen te oefenen.
We hebben op deze ochtenden weer veel geleerd, Richard bedankt,

Bindavond met Martin Westbeek.

Op 24 november 2018 waren we op de Fly Happening in Putte (België). Daar zagen we Martin Westbeek bezig met het binden van een, ja wat was dat voor een beest? Onze interesse was direct gewekt. Het bleek een grote sedge te zijn gebonden met haar van een Gems. Als we groot zeggen, bedoelen we ook echt groot, de totale lengte bedroeg namelijk 6cm! Uiteraard bleven we allemaal staan kijken terwijl Martin er nog 1 voorbond en uitleg gaf. Het was voor ons nu wel duidelijk, deze sedge wilde wel binden op een KVVC bindavond, en op 14 april was het dan zo ver. Martin vertelde dat dit bindpatroon afkomstig was uit Italie, daar waar Martin ook regelmatig gaat vissen. De Gemzen lopen daar in de bergen ook in het wild rond. Deze grote droge vlieg gebruikt hij op zeer snel stormend water, de vis is net als wij geïnteresseerd in wat daar voorbij komt drijven, maar heeft i.v.m. de stoomsnelheid maar weinig tijd om te beslissen, en dan vang je ze dus. Het binden met gems is iets aparts, Martin wist het mooi te omschrijven met de term, het is “chaotisch” bindmateriaal, met andere woorden netjes binden is er niet bij, het is soepel en steekt alle kanten op.

De sedge wordt gebonden op een langstelige haak #8. Als bindgaren gebruikt hij GSP omdat deze draad extreem stevig is. Nadat de draad achter bij de haakbocht was opgezet maakte hij daar een dubbing lus welke met wax werd ingesmeerd omdat de GSP draad erg glad is. De haren van de gems werden in de lus gelegd, nagenoeg alles uitstekend aan 1 zijde. Nadat hij de dubbing lus had laten spinnen, en alle haren dus stevig vast zaten wikkelde hij deze om de haaksteel vanaf de haakbocht tot op tweederde van de haaksteel. Na iedere wikkeling de haren naar achteren strijkend. Nadat een vleugel was geknipt werd die aan de bovenzijde ingebonden waarbij het einde gelijk kwam met het einde van de haakbocht. Deze vleugel zorgde er ook voor dat de gems haren een beetje platter bleven liggen. Vervolgens werd er op die plaats een wit rond staafje foam (dat ook wordt gebruikt voor booby eyes) naar achter wijzend ingebonden. Let op dat je de draad niet te hard aantrekt, anders snijd deze de foam door. De foam werd als post rechtop gezet, en daarachter werd opnieuw een bubbing lus gemaakt en gevuld met gemshaar. Na het twisten werd deze 2 slagen om de haaksteel gewikkeld, de haren weer naar achter strijkend, en vervolgen 2 slagen om de post gewikkeld (Deze bindwijze is hetzelfde als bij een klinkhamer vlieg) en daarna nog 2 slagen om de haaksteel, net achter het oog. Vervolgens werd de vlieg afgebonden. Nadat de sedge uit de vice was gehaald werd de onderkant van de vlieg in model geplukt, de Italianen knippen namelijk niet, en ook verdwaalde haren werden verwijderd. Omdat het geen echt eenvoudige vlieg was bonden we daarna allemaal nog een tweede exemplaar, welke er bij de meeste al veel beter uitzag.

Als tweede was de Palù Sedge aan de beurt. Ook deze werd gebonden met gems haar maar op een haak #12. Deze sedge was met een lengte van 2,3cm aanzienlijk kleiner. Ook nu werd de binddraad achter opgezet en daar een dubbing lus gemaakt, ingesmeerd met wax, voorzien van gems haar (wel korter dan bij de vorige), en liet hij de lus spinnen waardoor de haren goed vast kwamen te zitten. De binddraad met gemshaar werd om de haaksteel gewikkeld, na iedere wikkeling naar achter strijkend, naar nu tot halverwege de haaksteel. Daar werd op eenzelfde manier een vleugel ingebonden. Daarna was een tweede dubbing lus aan de beurt, en die werd ook om de haaksteel gewikkeld tot aan het haakoog waar de vlieg werd afgebonden. Ook deze sedge werd aan de onderzijde geplukt.

Als laatste bond hij een Dyret voor, wel een droge vlieg, maar geen sedge. Hij werd gebonden op een haak #14. Met een hair packer werden de punten van hertenhaar mooi gelijk gelegd en staken als staartje uit tot voorbij de haakbocht. Het hertenhaar werd mooi boven op de haaksteel over de hele lengte van de haak vast gezet. (Dat is bij de vlieg op de foto niet helemaal goed gegaan.) Daarover kwam als body een laagje dubbing, en vervolgens werd er een lichte saddle hackle om gewikkeld waardoor een soort palmer ontstond. Aan de voorzijde werd onder het hertenhaar de vlieg afgebonden zodat het hertenhaar tot over het haakoog schuin omhoog stak en daar op lengte werd afgeknipt. Als laatste werden alle fibers van de hackle aan de onderzijde van de vlieg weg geknipt, en klaar was de Dyret.

Martin bedankt voor de geweldige avond,

#Vliegvissen