Alle berichten van KVVC

Binden, Snoek

Binden met Henk Eisenburger.

Iedereen heeft een eigen voorkeur voor snoekstreamers. Bij Henk zijn dit vintage streamers, het zijn oude patronen maar wel gebonden met modern bindmateriaal.

Het zijn up-side-down streamers waarbij de haakpunt dus naar boven wijst waardoor je minder snel vast komt te zitten. De gebruikte haakmaat was 9/0, dit was de grootste waar we ooit op hebben gebonden! Hieronder zijn voor de beeldvorming de afmeldingen en vorm van de haak vermeld. Helaas is dit type haak niet meer leverbaar. Ook een alternatief merk welke door Henk zelf werd voorzien van de bochten in de haaksteel is niet meer verkrijgbaar. Hierdoor zijn de op deze avond gebonden streamers mogelijk ook de laatste!

Bij de 1e streamer werd gestart met het maken van 2 kleine verdikkingen van binddraad in de haakbocht. Hiertussen werd pearl light, of een ander soort flash als staart ingebonden zodat deze niet weg kon schuiven. Op de haaksteel kwam glimmende chenille. Daarna werd er een plukje bucktail gebonden op het voorste deel van de haaksteel, in de richting van de haakbocht. Aansluitend werd er een andere kleur bucktail naar voren ingebonden, waarna deze werd terug gebracht naar achter, waardoor deze wijd uit kwam te staan. Hiervoor werd zonkerstrip om de haaksteel gewikkeld waarna de streamer werd afgebonden.

De 2de snoekstreamer van de avond was gebonden op eenzelfde soort haak. Ook bij deze kwam glimmende chenille op de haaksteel vanaf de haakbocht tot aan de eerste bocht in de haaksteel, en een plukje bucktail richting haakbocht. Daarna werd een flinke pluk congo hair (verkrijgbaar bij A&M) op het voorste deel van de haaksteel ingebonden (lichtgroen op de foto.) Daarover kwamen een aantal flash strengen. Als laatste werd glimmende chenille om de haaksteel tot aan het haakoog gewikkeld als kopje.
Op 25 februari gaan we met de club snoeken op de Essche stroom, op dat moment kunnen we ze gaan testen.
Henk bedankt voor deze gezellige bindavond.

Binden, Forel

Binden met Theo Bakelaar.

We hadden voor deze bindavond Theo Bakelaar uitgenodigd voor het voorbinden van foam vliegen. Foam wordt relatief weinig gebruikt voor het binden van vliegen, en dat terwijl het zeer goed drijvende en ook goed vangende insecten / vliegen zijn, zoals Theo zelf aangaf.

Als eerste was een helemaal zwart kevertje aan de beurt. Alles was tot in de puntjes voorbereid, zo kreeg iedereen een zakje met daarin al het materiaal dat nodig was voor betreffend vlieg. Het foam was met een laser gesneden en had daardoor exact de juiste vorm. In het midden zat een klein gaatje waardoor de haak gestoken werd, het ene deel van het foam kwam via de onderkant en het andere deel via de bovenkant van de haak naar voren. Na het aanbrengen van lijm om de 2 delen op elkaar te bevestigen werden deze bij het haakoog vast gebonden. Dunne zwarte rubber legs werden aan beide zeiden, in de daarvoor bestemde uitsparing gebonden en op lengte geknipt. Het omschrijven van het bindpatroon duurde vermoedelijk langer het binden zelf, dat binnen 2 minuten klaar was!
Als tweede was een miertje aan de beurt welke net als het kevertje geboden werd op een Tiemco TMC 111 #12. Nadat de zwarte binddraad was opgezet werd daar lijm op gedaan en het foam lijfje erop gebonden en verlijmd. Een zwarte hackle veer werd er op de versmalling gewikkeld als pootjes, waarna hij al afgebonden kon worden. Aan de onderzijde werd een “V” vorm uit de hackle geknipt waardoor het miertje mooi recht op het water drijft. Ook dit bindpatroon was snel klaar door het vooraf met laser gesneden foam. Ook was er al een fluorescerende groene stip op gezet waardoor, het miertje nog beter zichtbaar is tijdens het vissen.

Als derde was een grote sedge aan de beurt met een vleugel van foam. Nadat de binddraad was opgezet werd een lange bruine saddle hackle vanaf de haakbocht tot 4mm van het haakoog om de haak gewikkeld waar deze niet werd afgeknipt. Aan de bovenzijde van de haak werden alle fibers vlak afgeknipt zodat de vleugel van foam aan de voorzijde kon worden ingebonden, en in het midden middels een druppeltje lijm plat kon worden vastgezet. Vervolgens kon het resterende deel van de saddle hackle voor de vleugel met een aantal slagen om de haaksteel worden gedraaid en daarna worden afgebonden. Nadat ook hier een aan de onderzijde een “V” vorm uit de hackle was geknipt was de sedge klaar.
Als 4e en laatste was de Chernobyl ant aan de beurt. Dit is een groot lelijk insect maar met een aantrekkingskracht voor de grootste forellen in bijv. Amerika waarmee er veel wordt gevist. Als eerste werden er als lijfje een aantal pauwenfibers vanaf de haakbocht tot aan het haakoog om de haak gewikkeld. Daarna waren de 2 driehoeken van foam aan de beurt, de onderste is donker van kleur en heeft de platte zijde van de driehoek aan de achterzijde, de bovenste is licht van kleur, daardoor goed zichtbaar, met de platte zijde van de driehoek tot boven het haakoog. Deze driehoek wordt als laatste wat rond geknipt als kopje. Ook krijgt de Chernobyl ant 6 rubber pootjes,3 aan beide zijde van het lichaam.

Alle vliegen / insecten werden die avond 2 keer gebonden waardoor de technieken goed geoefend konden worden.
Na afloop kon je bij Theo nog extra laser gesneden foam kopen, waardoor je thuis ook nog kon binden. Theo bedankt, het was erg leerzaam en gezellig!

Binden, Forel

Binden met Henk van Diesen.

We hadden Henk van Diesen van de Flympf uitgenodigd om deze bindavond te verzorgen. Omdat hij de vrije hand kreeg viel zijn keuze op 4 van zijn 10 meest favoriete vliegen. Zoals Henk zelf aan gaf dienen zijn vliegen aan 3 criteria te voldoen te weten: niet te duur aan materiaal, eenvoudig te binden (mag niet te veel tijd kosten) en ze moeten vis opleveren!

Als eerste was een emerger aan de beurt met op het onderste deel van de haak pauwenoog, een vleugen van glimmende witte yarn welke was voorbehandelt en daardoor goed drijft en als thorax ruige wat glimmende dubbing. De tweede was een geel wormpje waar geen ruisvoorn van af kan blijven. Deze was gebonden op een “sedge haak” met daarop 5 kraaltjes waar tussendoor gele struisvogel werd gebonden. Het moeilijkste was hierbij de kraaltjes op de haak te krijgen, het werd er zelfs stil van!

De derde vlieg was een klassieker, de Montana nimf. Deze bestond uit een staartje van een zwarte hackle veer, een body zwarte chenille, een thorax van geel/groene chenille waarom een grote zwarte hackle veer wordt gewikkeld welke aan de bovenzijde kort werd geknipt zodat de overgebleven zwarte seniel er dubbel als wingcase overheen gebonden kon worden. Het was een forse nimf waar veel verschillende vissoorten wel raad mee weten.
De vierde en tevens laatste was een half body midge aan de beurt. Hierbij hangt de haak vertikaal in het water, en is alleen aan het bovenste deel bedekt met zilveren glimmende kerstboomversiering met daarboven een pauwenfiber en als laatste een klein veertje van een spreeuw. Het is dus eigenlijk een klein vliegje op een grotere, aan de onderzijde kale haak. Hierdoor is de inhaking beter dan bij een kleine haak.

Henk bedankt, het was hard werken om 4 vliegen te binden (waarvan de meeste 2 keer), maar erg leerzaam en gezellig. Graag nodigen we je nog een keer uit voor de resterende 6 vliegen!

BBQ

Clubmiddag met BBQ.

Evenals voorgaande jaren werd deze clubmiddag georganiseerd bij de Rondebleek in Sterksel.
De opkomst was goed evenals het weer, behalve de leden waren er ook 4 introducés. Na de eerste koffie / bier en vakantieverhalen was het tijd voor iets actiefs. 10 Man deden mee aan een werp wedstrijdje. De eerste onderdelen hadden betrekking op afstandwerpen: forehand, backhand en het oppakken van de lijn en direct afwerpen. De volgende worp was het in de lucht verlengen en verkosten van de lijn. Het verlengen van de lijn is geen probleem, dat doe je nagenoeg bij iedere worp. Maar wat doe je als je lijn in de lucht bijvoorbeeld 15 meter is omdat je wat verder wil werpen en er plotseling op 10 meter afstand een forel stijgt? Inderdaad, je verkort de lijn in de lucht, maar dat viel niet mee. Een aantal lieten de lijn tijdens het overpakken per ongeluk los. Andere vonden geen oplossing hiervoor, maar Feitse loste dit op een geheel eigen manier op. Hij hield de lijn in de mond vast omdat hij anders een hand tekort kwam, maar het werkte wel! Evenals voorgaande jaren werd deze clubmiddag georganiseerd bij de Rondebleek in Sterksel.
De opkomst was goed evenals het weer, behalve de leden waren er ook 4 introducés. Na de eerste koffie / bier en vakantieverhalen was het tijd voor iets actiefs. 10 Man deden mee aan een werp wedstrijdje. De eerste onderdelen hadden betrekking op afstandwerpen: forehand, backhand en het oppakken van de lijn en direct afwerpen. De volgende worp was het in de lucht verlengen en verkosten van de lijn. Het verlengen van de lijn is geen probleem, dat doe je nagenoeg bij iedere worp. Maar wat doe je als je lijn in de lucht bijvoorbeeld 15 meter is omdat je wat verder wil werpen en er plotseling op 10 meter afstand een forel stijgt? Inderdaad, je verkort de lijn in de lucht, maar dat viel niet mee. Een aantal lieten de lijn tijdens het overpakken per ongeluk los. Andere vonden geen oplossing hiervoor, maar Feitse loste dit op een geheel eigen manier op. Hij hield de lijn in de mond vast omdat hij anders een hand tekort kwam, maar het werkte wel!

Als laatste was het precisie werpen in ringen aan de beurt. Bij het vissen kom je wel ooit vast te zitten in een boom of struik, het lukte Jeroen om het dak van de schuur te vangen. Er was een ladder nodig om de lijn los te krijgen waarna we weer verder konden. Tenslotte werden de punten geteld en bleek Frans Dirks de hoogste score te hebben. Frans gefeliciteerd!
Aan de rook was al te zien dat de kolen BBQ goed op temperatuur kwam.
Frans had voor deze speciale, zelf ontworpen, BBQ gezorgd. In het midden een rooster om te bakken, daar omheen een dichte metalen ring welke als bakplaat fungeerde en waarop het vlees warm gehouden kom worden.

Er werden zelfgemaakte sateetjes gebakken, filetlapjes en natuurlijk spek. Binnen stonden de door Bert en Jeroen gemaakte groente- en fruit salades, het stokbrood en de sausjes. Uiteraard kwamen ook Jan en Anneke van DRB er gezellig bij en genoten we van het heerlijke eten en natuurlijk de bijbehorende drankje.
Het was een gezellige middag, volgend jaar zetten we de BBQ dus weer op de agenda.

Fint, Vissen

Finten op de Nieuwe Waterweg.

Het was die ochtend weer vroeg opstaan, we hadden om 6:30 uur afgesproken op de carpoolplaats in Best om te gaan finten op de Nieuwe Waterweg. De tijd dat je daar kan vissen wordt namelijk bepaald door het getijde. Er wordt gevist vanaf, of beter gezegd, net naast de golfbrekers, waarvan er een 5-tallen liggen tussen de Noordzee en de waterkering op de landtong van Rozenburg. Je kunt daar vissen van ongeveer een uur voor laag water tot een uur na laag water, wat op 9 juli inhield van ongeveer half 9 tot 1uur.

We waren met 4 personen waardoor we met 1 auto konden gaan. We hadden bij aankomst de keus uit 1 golfbreker, de andere waren reeds bezet door andere vlieg- en spinvissers. Na eerst een kop koffie gedronken te hebben gingen de waadpakken aan en konden we via de golfbreker het water in. Het blijft altijd lastig vissen met een zinklijn van een meter of 10 met daarachter een volglijn omdat je zelf laag in het water staat, de golfbreker achter je ruim 75cm boven het water uit komt en de stroming met je lijn aan de haal gaat en er onder water ook nog stenen liggen! Het weer was super, de temperatuur liep op van 19°C tot een graad of 23, de zon scheen lekker, het was nagenoeg windstil, en er was weinig scheepvaart.

Regelmatig zag je de finten springen waardoor je wist dat ze er waren, maar ze vangen was toch een ander verhaal. Je dient redelijk ver te werpen in de stroming, de lijn de tijd te geven om tot de gewenste diepte te zinken en dan strippen maar. De top van de hengel wordt daarbij net onder water gehouden en in het verlengde van de lijn. Omdat we weerhaakloos vissen en de finten een harde bek hebben mis je redelijk wat aanbeten.Toen we om half 1 uit het water kwamen had helaas niet iedereen fint weten te vangen en 14 stuks was het meeste. Het was Co wel gelukt om 2 krabben en een visgraat te vangen! Voordat we huiswaarts reden was het eerst nog tijd voor heerlijke broodjes gezond waarvoor het bestuur had gezorgd. Het was een heerlijke visdag, en dat te midden van de industrie van Europoort.

Forel, Vissen

Vissen op de Kyll.

Omdat het een behoorlijk stuk rijden is naar Gerolstein (206 km vanaf Valkenswaard) vertrokken we om 7uur vanaf de carpoolplaats. Het was niet druk op de weg, maar de omleiding in Duitsland waarbij een behoorlijk gedeelte snelweg was afgezet maakte de rit nog langer. Omdat we met 8 personen waren hadden we een paar dagen van tevoren het gedeelte bij Lissingen en het standsdeel al gereserveerd. Hierdoor wisten we zeker dat we allemaal konden vissen omdat er maar een beperkt aantal vissers per gedeelte worden toegelaten. Na het kopen van de vergunningen voor Euro 18,- per persoon konden de waadpakken aan en gingen we te water. Het was nog wel wat fris, en het viel niet mee de vissen te verleiden met de droge vlieg.

Tijdens de lunch welke was verzorgd door het bestuur bleek dat iedereen al van de nul was. Na de heerlijke broodjes konden we niet wachten om verder te vissen. Ondanks de zon waren er weinig vissen aan de oppervlakte aan het azen daar waar we wel wat insecten zagen? Het was dus echt zoeken en op veel plaatsen werpen. Wat opviel was dat er eigenlijk geen vlagzalm gevangen werd, eigenlijk maar 1 op de hele dag. Het waren dus die dag allemaal forellen welke varieerde in lengte van 15 tot 35cm. De gevangen forellen zagen er erg gezond uit, dus zeker niet te mager. Om te kunnen gaan dineren gingen de waadpakken uit en reden we samen naar een eenvoudig restaurant. Het eten stond snel op tafel, was lekker en nog betaalbaar ook, dus wat willen we nog meer? (veel vis vangen.) Na nog een radler of echt biertje gedronken te hebben gingen we weer naar het water in de hoop in de avond nog even goed te kunnen vangen. Er waren op sommige plaatsen wat meer vissen aan het azen, en dus ook te vangen, maar echt veel was het niet. De meeste hadden die dag tussen de 10 en 20 forellen gevangen, alleen Hans die op zijn eigen water had gevist waar pas forellen waren uitgezet had echt veel gevangen. Al met al een gezellige vistrip waarbij iedereen zijn visjes had weten te vangen.